moe gestreden door eigen religie
scheidt de ziel zich van mijn wezen
construeer ik zo een soort antipathie
wat menig mens zal doen vrezen
blik ik in mijn eigen kathedraal
zie het zwarte aan de macht
beeld dan een vertekend verhaal
zo draai ik mijn rondje in de nacht
kom vanuit de afgrond opgestegen
en dans over grijs gedraaide platen…
En, vrindlief, uw bevende, klevende hand
Is waarlijk mijn antipathie!
Verstijve de hand, die de hoveling speelt;
Beleefde, vernedrende hand!
Verdorre de hand, die verraderlijk streelt;
'k Voel liever een klauw of een tand!
De handdruk, die louter een ‘gunstje’ verbeeldt
Die wijs ik bepaald van de hand!…
En, vrindlief, uw bevende, klevende hand
Is waarlijk mijn antipathie!
Verstijve de hand, die de hoveling speelt;
Beleefde, vernedrende hand!
Verdorre de hand, die verraderlijk streelt;
’k Voel liever een klauw of een tand!
De handdruk, die louter een 'gunstje' verbeeldt,
Die wijs ik bepaal van de hand!…