Er was eens een appelboompje, helemaal alleen
het stond niet in aarde, maar het stond in steen.
Het stond midden op de stoep
Omringd door hondenpoep!
Het appelboompje was verdrietig, liet zijn blaadjes los..
en toen was het boompje nog een keer de klos.
De gemeente haalde het boompje weg
en hakte het boompje stuk.…
Nooit meer die vertrouwde kerkgang;
nooit meer lopen langs die gevelzwaan,
dat appelboompje in de tuin zien staan;
nooit meer die opgang op,
die trap naar de kapel;
nooit meer kunnen zitten
op die vertrouwde plek;
nooit meer die begroetingen
van bekende kerkgenoten;
nooit meer die bekende liturgie
in 't hoofd geprent na 22 jaren;
nooit meer…
als nevel optrekt
geeft de aarde schoonheid bloot
ontwaakt in mij heftig verlangen
mij neer te vlijen in haar moederschoot
deinend op het wuivend graan
een bloem om kleuren te bekennen
appelboompje, bereid zijn vruchten af te staan
grazig als een grastapijt waarover prille pootjes rennen
als nevel optrekt
krioelen krolse beestjes nog dauwdronken…
confrontatie voor Christus
'Wenn Ich einmahl soll scheiden'
Hij bleef er alleen voor staan
ik nu niet met mijn sterven
met jou erbij, jij aan mij zij
neigt het naar een blij vertrek
Dank je lieve levenspartner
dat je er tot het laatst toe bij was
en tussen haakjes, lief, lief maatje
wil je nog iets voor me doen:
wil je vandaag nog een appelboompje…
Toen de bloempjes verdorden en langzaam verdwenen
kwam de tuinman weer kijken hoe't ging
en kijk, er was een klein appeltje verschenen
dat heel tevreden in't appelboompje hing.…
393
Bezig met laden