Alle inzendingen over armen OR liefde OR verloren

Verloren loop ik rond, elke dag weer Verloren met mijn ziel onder mijn armen Verloren heb ik, ik heb verloren... Kom ik er nog bovenop? Ik zal wel moeten! Maar waar is de kracht? De kracht om door te gaan is ver te zoeken! Zonder kracht kom je niet ver, zonder kracht wordt het erg moeilijk.…

Sla je armen om me heen en hou me vast hou me vast als de tijd het laatste kwartier aangeeft de zon ondergaat en de nacht begint Sla je armen om me heen en hou me vast hou me vast als de tijd zijn laatste adem uitblaast en me meeneemt naar de eeuwigheid Hou me vast…

Ze loopt elke dag voorbij het grijze haar fier opgestoken Ze laat haar hondje uit en spreekt hem zachtjes toe Ze loopt elke dag voorbij in dezelfde verschoten jas een plastic tasje in haar hand Ze spreekt zachtjes in zichzelf Ze loopt elke dag voorbij naar de winkel in de schuur daar wordt haar tas gevuld Ze prevelt zachtjes: dank U wel…

Je armen om me heen Ik denk laat me los Maar voel me tegelijkertijd zo verloren Ik kan niks meer We zitten daar maar Geen idee van tijd Wat we wel weten is.. Dat we elkaar nooit meer loslaten Voor eeuwig bij elkaar We hebben misschien twee harten Maar ze kloppen als één!…

Maar dan denk ik:wat maakt kleding nou uit sommige mensen zijn zelfs te arm voor een beschuit…

Armen vol geluk dat is een kostbaar geschenk houdt het stevig vast.…

Wij sluiten alles hermetisch af om ons te beschermen tegen het gespuis Zij slapen met open ramen en deuren Wij leven met de mobiele telefoon, de PC en de TV Zij zijn verbonden met de hemel, de zon, het water groene velden en de schaduw van de bomen De moraal: zijn zij arm, ver van de bewoonde wereld, of zijn wij het...…

kom in mijn armen en laat me je laatste uur verwarmen en wiegend eindigt hier jouw avontuur nooit meer in mijn armen geen kopjes nooit meer vragend in de keuken geen gesnor de brandstof is op…

heb gezien heb genoten het gaat niet ik kan niet meer denk steeds hoe moet ik verder verder zonder te vertelen wat ik wou ik had je lief ik had je nodig nodig om te leven, om te zijn dacht na over het leven ik zal je zeggen; ik wil geen dubbelleven meer heb besloten om te leven zonder jou en zonder mij…

Heb genoeg pijn geleden En jij hoort nu bij mijn verleden Mijn hart is te vaak gebroken geweest Zovaak, waar ieder mens voor vreest Heb me tijden lang zo ongelukkig gevoeld En liefde?…

waar ik je zie en blind betast, waar ik je blind en blindelings ontzie en streef naar ongezien houvast, waar je met houten stap de straat passeert en met ijzeren gelaat de tijd dateert, waar je nooit of te nimmer in de oelitsa gorki, mijn naam en naamgenoot! nog varen zult, waar je immer en voor eeuwig zweven zult en meer nog: voorgoed…

Zwarte schaduw voor mijn zon,terwijl het stralend mooi begon Je ogen sprankelend vol vuur,schenen door m'n dikste muur Ik werd geraakt tot in m'n ziel,vond mezelf vrij infantiel Als 'n kind weer verlegen,zeer onzeker in 't bewegen Samen werden we compleet,terwijl het nu zo anders heet Je glimlach lijkt nog zo vertrouwd,maar je ogen hard en…

Dagen zijn reeds verstreken, hoe ik ze ben doorgekomen weet ik niet. Voor mij leken het afschuwelijke weken ik ben verteerd door pijn en verdriet. Maandenlang leidde ik een prachtig leven, heel de wereld kon ik aan. Maar ik moet voor mezelf toegeven, dat ik een grote fout heb begaan. Ik dacht dat de wereld aan mijn voeten lag, dat jij en…

de pijn van de liefde, de pijn van de strijd. het heeft niet mogen werken, ik ben je nu kwijt. de keuze van onze liefde, de keuze van ons kind. als je maar weet dat ik je altijd heb bemind. ik moet nu door met mijn leven samen met mijn kleine meid. als jij nu maar weet... je gevoel kan je bij mij niet meer kwijt.…

van het volle leven, naar de poort zonder sleutel, het verborgen paradijs die liefde, stralend als een wonderbare dageraad, is thans verloren voor mij, voor immer vergaan…

Doffe ogen bevroren tranen een mond die zwijgt haar hart dat huilt de wind die zachtjes een masker streelt over bleke wangen en haren lokt waar krullen futloos hangen voeten lopen over zwarte rozenblaadjes laten een spoor achter waarin in scherven van gebroken liefde werd gestapt ze ziet zijn schaduw node gaan niet bij machte hem…

Engeltje, Ik raak je kwijt, want we hebben het opgegeven. Ik begrijp alleen niets van het feit, dat we zover uit elkaar zijn gedreven. Wij zijn toch het ideale paar, zoals iedereen ons ziet. Of zijn we gewoon goede vrienden van elkaar en weten we dat zelf nog niet. Ons besluit om uit elkaar te gaan geeft mij een gevoel van radeloosheid…

Als de zon in het westen ondergaat en de hemel in vuurrood vlammen staat dan is er weer een dag voorbij en ik,...... ik voel me vrij?! Kleine dingen van de dag doorloop ik in alle rust het nog aanwezige verdriet is weer geblust In de spiegel van het verleden zie ik jou nog dikwijls staan, alles is zo snel voorbij gegaan De nacht zal weer…

Ik had je lief, zo lief Meer dan je ooit zult weten Elke dag De deur een mokerslag Altijd de vraag Houdt ie wel van me, ook vandaag Waarom die starheid Waarom dit gevoel Altijd die twijfel Is het dit wat hij bedoelt Later de angst, De angst en het geweten De boze dronken woorden Door jou allang vergeten De blijheid als je thuiskwam…

doel niet herkent en mijn tong de smaak van liefde niet meer bemint…

In kamers grijs, waar stilte spreekt van jou, de liefde die verdween met 't vallend blad, echoot zacht jouw stem, die ik nog steeds vertrouw, en dwaal ik door herinneringen op ons pad.…

Ik ben het niet waard Jouw lippen fluisteren mijn verloren naam Jouw handen dragen mijn magere liefde Jouw armen omhelzen mijn drinkende huid Jouw stem verjaagt mijn geknede argwaan Ik ben jou niet waard Ik verbrijzel aarzelend jouw aanraking Ik verdruk wenend jouw vriendschap Ik stamel wantrouwende woorden Ik breek jouw vertwijfelde…

maar de rivier is vol schoonheid van een verguldende schittering omdat nu nog onzichtbaar toch al een nieuwe dag achter de nacht ligt opgeslagen, toekomstmuziek die in de armen van ware liefde danst.…

armen,die in de nacht mij met liefde verwarmen als een melodie deinend op de golven mij overheersen totaal bedolven mij meevoert naar ongekende hoogten…

Verloren hun eer na de oorlogsschaamte, verloren hun menselijke ziel voor een troostende oorlogsplicht. Troostmeisjes voor Nippon, valse liefde voor wat nimmer harten winnen kon. Geen gezicht voor wat reeds was verloren; onherkenbaar in het rijk van de eeuwige zon.…

Een klein stukje land waar het veilig is Na een avond Halloween besef je wat dollen is En wat de werkelijkheid is wat hier geschreven staat Daar laat ik veel Halloween achter maar ook van heel veel waarde Ik hoef geen wedstrijd te winnen geen gat te overspringen mezelf hoef ik niet te bewijzen En daarom zeg ik genoeg geouwehoer in niemandsland…

jij mij ontnomen En moet ik zonder jou door Het waarom zal ik nooit weten Ik weet wel dat ik je mis Schat van jou heb ik geleerd Wat onvoorwaardelijke liefde is Ik voel je dichtbij mij want in mijn hart ben jij geboren Hoewel ik je wel kwijt ben Ben ik je niet verloren..…

in de holte van je arm heb ik mijn tong verloren houd ik mijn woorden warm totdat je ze kunt horen in de kussens van je bed heb ik mijzelf gevonden ben ik verloren en gered bevrijd en toch gebonden in de warmte van je lach nip ik van de levensbron mijn lief, je kwam, je zag en meer,...je overwon…

Nachten lag ik wakker, jouw armen om me heen. Nu lig ik nachten wakker, moederziel alleen. Nachten lag ik wakker, want ik hield van jou. Nu lig ik nachten wakker, rillend van de kou. Nachten lag ik wakker, samen hadden we het fijn. Nu lig ik nachten wakker, huilend van de pijn!…

Als de vogels vloog jij naar het zuiden terwijl ik de klokken al had horen luiden Al die vrijheid opeens gaf jou de vleugels niet meer vast niet meer in die beugels En nu... nu ben je weg en kan ik je niet meer vinden jij en ik die elkaar zo beminden zoeken doe ik nog steeds tot ik niet meer kan wat moet ik dan? elk moment zit jij wel in mijn…