Alle inzendingen over armoe OR vroeger

morgen bleef verborgen in het mystiek Onmetelijk langzaam vergleed de tijd een dag kon bijna wel een week duren Tot je zestiende was ‘t een eeuwigheid maar bij je lief duurde een week, uren Sneller en sneller vloog de tijd daarna tijd om te leven moest ik maar nemen Want zo snel begon die nieuwe pagina met daarop alweer grotere problemen Vroeger…

Nu is vroeger maar dan kouder en wit-zwart. Alleen je doeken ademen nog warmte, zingen in kleur. Tranen stamelen het onzegbare, raken maar niet uitgepraat... misschien later, maar niet nu.…

Als mijn vader het boodschappenlijstje voor Simon de Wit invulde, schreef hij achter elk artikel (goed en goedkoop). Hij is nu oud maar beschikt nog altijd over een grenzeloze fantasie. ---------------------------- uit: 'Van 8 tot 5', 1975.…

Vroeger was ik knoppenkind Nauwelijks van mijn kleur bewust Maar nu ik groter ben gegroeid Ben ik gerust...…

lees wat filosofie van vroeger dagen en je vraagt je af hoe ze zo konden denken maar dat is ook zelf een filosofische vraag je denkt aan het denken terwijl de avond valt en veel later aarzelt het ochtendlicht maar zie daar is de regenboog en in een donkere regen de zon…

Vroeger, het lijkt zo lang geleden. Toch kom ik meer en meer vroeger tegen. In het verloren huis de kartelrandkiekjes van oude vrienden, onafscheidelijk, maar buiten het lot gerekend, neemt de tijd een achterwaarts loopje en van lieverlee hoop je dat het ooit terugkeren zal...…

Vroeg ik je naam, Waar je woonde, Je nummer Met dubbeltjes Belde ik Om je te horen En te vragen, Of ik je Mocht weerzien.…

het waait.., zaden dansen rond mijn voorwiel ik kijk ernaar terwijl ik fiets, op weg naar school ik adem de frisheid in, die zonder dat ik het weet mijn gedachten koestert, voor wat leven voor mij in petto heeft daar moet ik zijn, ik zie hem al, dat oude gebouw en dat eeuwige geschreeuw in de verte ben nu nog hier, ik fiets, en verwonder…

groter steeds dichter bij het dal wordt het voor de bal ook steeds heter en heter en de bal alsmaar zwaarder door haar razende vaart wordt het dal geplet geveld door de hitte is de bal als een pakje boter dat wordt verwarmd en smelt haar einde is nader misschien is het ook zo wel met de mensheid gesteld de vraag rest dan ook was het vroeger…

Als vroeger is verdwaald bijten de herinneringen als zuur gemis laat sporen zien waar herkenning zich verschuilt tussen de flarden van de tijd zelfs het geliefde tuintje verdwijnt in de kille asem het verlies de gele trossen van de treurwilg hangen zwaar en de laatste bloesems tooien zich tegen beter weten in terwijl de herinnering…

De lange arm van vroeger krabt mijn nu daar waar het jeukt…

stel je voor een wereld zonder corona, zoals vroeger waar zouden we dan over praten?…

verlangen naar toen ik wil het nu loslaten mijn heimwee is moe…

Zeker, er is armoe en veel honger, oorlog, onrust, mensen zoeken naar de zin van hun bestaan; staks gaan ook de herders weer op pad nadat ze 't lied dat klonk voor hen hebben verstaan dat er een Redder zou geboren zijn, te vinden in een stal, gewikkeld in wat doeken... Moeten wij in armoe dan gaan zoeken en gaan knielen voor een Kind?…

Ergens klinkt het lied Het lied van liefde en hoop Hoop op gerechtigheid Wat nog steeds niet is Ergens klinkt de roep Een roep om hulp uit nood Nood die de mensen tergt Door honger en gemis Ergens nijpt de armoe Armoe bij gebrek aan begrip Begrip voor honger en sterven Geen kennis van geschiedenis Ergens klinkt er hoogmoed Hoogmoed…

Ergens klinkt het lied Het lied van liefde en hoop Hoop op gerechtigheid Wat nog steeds niet is Ergens klinkt de roep Een roep om hulp uit nood Nood die de mensen tergt Door honger en gemis Ergens nijpt de armoe Armoe bij gebrek aan begrip Begrip voor lijden en sterven Geen kennis van geschiedenis Ergens klinkt er hoogmoed Hoogmoed…

Hier treurt het weeskind met geduld, Dat arm is, zonder zijne schuld, En in zijn armoe moet vergaan, Indien gij 't weigert bij te staan. Zo gij gezegend zijt van God, Vertroost ons met uw overschot.…

wat een armoe zoemt de koningin de korf is zowat leeg er druipt te weinig honing in waarschijnlijk door de slechte bijenstand en wordt het ook steeds linker voor de imker moet hij straks zijn hand ophouden bij de bijstand…

Voorheen ontging mij elke amplitude De nahup en de anderhalve schroef Mijn kennis van de rekstok; armoe troef Ik had ook niet de juiste attitude Maar u moet straks eens op mijn handstand letten Want ik ben omgeturnd door Hans van Zetten.…

Hier treurt het Weeskind met geduld, Dat arm, is zonder zijne schuld, En in zijn armoe moet vergaan, Indien gij 't weigert bij te staan. Zo gij gezegend zijt van God, Vertroost ons uit uw overschot.…

De zee Water, adem Het zachte strand De kleuren die lachen We vinden de sporen Van die verloren tijd hoepelende meisjes Een zandkasteel van oude lucht Het geluk van limonade slome dagen in Juli we komen er nu langs koppeltje duikend in ons hoofd We zien de zee die altijd blijft altijd blijft zingen…

Van armoe gingen zij een zwijn verleiden en varkenshaasjes zijn hierdoor ontsproten. Ze waren door het zwijn bevrucht geraakt. Er was een grove dekkingsfout gemaakt.…

Er moet voldoende brood zijn op de plank, ons parlement is druk aan ’t debatteren, partijen willen graag de armoe keren van al die mensen bij de Voedselbank. Daar is geen aandacht voor verkiezingsspreuken: veel zwaarder dan de Kamer weegt de keuken.…

het armoe-goud…

weet je het nog? vele rimpels geleden jij en ik, een gelukkig paar, wat was de wereld tevreden op stap met wat vrienden, een dagelijks tafereel we dansten en lachten en speelden toneel we renden door bossen, beklommen steile rotsen, kampeerden in tenten of in donkere grotten niets of niemand op dat moment kon die vurige hartstocht…

Een nieuwe herfst en hoor… een nieuw geluid Geen oorlog, armoe en discriminatie Geen stikstof, CO2 en geen inflatie De zon komt op en Holland is weer bruid Of zijn het bloemen in de knop gebroken Daar denk ik over na tijdens het roken…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Als vorm van stilte is de nacht beleefd voor de mens die in zijn dromen leeft de illusie wordt graag stevig ingelijfd als amateur die slechts uit armoe schrijft de nacht van stilte blijft als droom alleen door eenzaamheid die nooit verdween.…

Ach, armoe is een relatief begrip deelt Rutte tussendoor ons even mee Zijn vele volgelingen zijn tevree want ónze armen zijn mondiaal met stip de rijksten; ze moeten dankbaar zwijgen Ze kunnen wel een gratis broekriem krijgen…