Alle inzendingen over aubade, OR strak zwart, OR openluchtconcert

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Ik gniffelde onder wit satijn en dacht, Het vergt toch minimaal een luit wil ik aan het raam verschijnen Het bewegende gordijn Een glimp bordeauxrood kant Zijn overslaande stem, want hoe kan ik beter een aubade beantwoorden, dan met Aubade? Hoofsheid is een ernstig spel, maar ik hou niet van spelregels.…

loslaten is gaan in diepten niet om te vergaan als oud vuil of worden tot uitgedroogde bloemen het is zoeken naar de aarde, wortels voelen, drinken uit nieuwe waarden waarop ikzelf mag roemen in bleke schaduw zal ik verblijven waar nog prille zaden de stilte inlijven wachtend op een nieuwe aubade…

De grote rode zon klimt boven de horizon en de merel denkt dat ‘t zijn werk is, stapt trots rond, viert de geboorte van de nieuwe wereld en danst euforisch de regenwormen uit de zwarte grond.…

Op haar kleine apothekersweegschaal weegt ze alles in porties af. Liefde, warmte en genegenheid heel precieus en geroutineerd, zo heeft haar moeder het haar geleerd Maar nee, ze is mijn middernachtelijke freule, geen dorre dochter van een kruidenier Als ze gekrenkt wordt komt ze schuilen, Ik ken geen mooier huilend dier. Ze houdt van…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Als ik straks oud ben, ziek en zwak en pijn verjaagt de slaap Als onrust neemt van mij bezit doe dan wat onvermijdelijk is en laat me gaan, een laatste goede daad Beslis voor mij en wees niet bang Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf of uitstel tot het beter past bij een verloren strijd Ik ben niet bang tijdens de laatste gang…

als ijs straks gaat smelten vormt water voedingsbodem voor nieuw leven als verdriet straks in tranen wordt geuit als louteringsproces leidt dit tot nieuwe levenskansen…

ik zie straks het straks maar later wordt dat anders dan is straks geweest…

ik voel het idee opborrelen de woorden wellen op ach ja, straks ik schrijf ze straks wel op maar straks is weg voor de zoveelste keer ik kan mezelf wel voor de kop slaan maar dat helpt de woorden niet terug straks misschien komen ze straks terug…

de bode schreef vooringenomen in de bede kerkte ons huwelijk de aubade schrok van onze leeftijd onwijs oud geworden en daarna dood, gewoon, uit elkaar gevallen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Als melomane melodie- nomade Geniet ik van hun morgenstond aubade…

In alle vroegte werd ik gewekt door 'n prachtige aubade het leek wel meer een serenade toen wist ik het direct kleurde er een glimlach op mijn lippen dit niemand anders kon zijn dan mijn eigenste Valentijn aan zoiets moois kan niemand tippen…

Je slaat verrast een zonsopkomst gade boven een vlakke en diep blauwe zee, je geniet van zo'n prachtige aubade en die muzikale stilte, sleept je mee. Niets van dat feest is mij teloor gegaan en dat bracht bij mij heel wat teweeg, de horizon leek volop in brand te staan terwijl de zon dit hellevuur langzaam ontsteeg.…

Als we beiden de verste sterren gadeslaan gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos wordt de afstand driedimensionaal overbrugd en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in elke hand de contouren van ons verhaal,een aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…

Als we beiden de verste sterren gadeslaan gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos wordt de afstand driedimensionaal overbrugd en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in elke hand de contouren van ons verhaal,een aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…

Wat ik nodig heb Een vers kopje morgenzin Gegoten door jou. Wanneer afgelopen nacht haar geheimen onthult in een nieuwe dag is het ook de tijd van licht en vluchtigheid waarin wereld ontwaakt uit een diepe slaap tegelijk kleurt de omliggende zon haar hemel in verschillende tinten en tonen onder het wakend oog van de maan. Op hetzelfde moment…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

een merel op het dak vederlichte klanken orakelen het ontwaken van deze dag lief is deze merel mij zijn euforie een aubade aan de stilte op een laatste reis naar huis en 's avonds druipt de weemoed van het dak en betraant een bed slaperige sleutelbloemen…

de wereld treurt ligt lockdown in zuchten en klagen vandaag ijl en blauw in de warme voorjaarszon in 't volle zicht van vogels, ik nestel me op het balkon en luister met een hart dat tegen eigen ribben slaat alles zingt stijgt op naar boven met warmte binnenin dat uitstraalt naar de mensen in 't volle zicht van vogels in het openluchtconcert…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…