23 resultaten.
Begraven Voorbije Dingen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Zwijgen zal hier voorgoed een sprekend verleden,
Wanneer in de aula de voetstappen hol opklinken in
Een afscheid van een nimmer meer optreden.…
Afscheid van Rob Molenaar
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.255 Toen ik mijn hand legde
op zijn rode doodskist,
keek een blauwe pauw
door het raam de aula in.
Met zijn witte haren
vormde het de driekleur
van het land en taal
waar hij zo innig van hield.
Bilthoven,12 juli 2005…
Scheef
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 114 Probeer mijn aandacht
Er bij te houden
Ceremonie in een
Aula die al voor
De zoveelste keer
Afscheid neemt van
Een mens die bestaan
Heeft, geleefd heeft
Op deze aarde - en is
Het niet de toespraak
Van hem die haar lief
Was die mij in vervoering
Brengt, maar de scheefzittende
Kous van haar die voor
Mij zit die me totaal
Van…
'Examenstunt'
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 236 ‘Ik heb aan alle omgangsvormen schijt:
Wat bivakmutsen op de kop getikt
Een rookbom stoer de aula in gemikt
We komen in de Flevopost, geheid!’
Je bent een hufter, loser, zak patat
Jij hóórt niet op die school in Lelystad!…
Doei!
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 489 Ik loop wel mee naar je graf
ik wil je kist wel zien zakken
ik wil voor jou m´n hoofd buigen
dan zal ik mijn tranen laten lopen
want wat heb ik van jou gehouden
wat heb ik om jou gegeven
wat hebben wij elkaar lief gehad
in goede, slechte en slechtste tijden
Maar ik kom niet in de aula, kerk
ik wil echt niets, niets horen
van wat anderen…
Voorbij de vrees
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 343 Je voelt het bij het beeld op elk journaal:
Zo'n aula of zo'n gymzaal vol scholieren
Die zenuwen die ongetwijfeld gieren
Die droge stoffigheid van zo'n lokaal
En straks, na duizenden gestorven doden
Weemoedig afscheid van een periode…
In de tijd van nooit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 In de tijd van nooit
Was het dat ik mezelf
Was kwijtgeraakt - nergens
Meer een spoor te vinden
Van hem die ooit ik was -
En toen ik dan tussen
De dagen was gevallen
Vond ik iets van mezelf
Terug tussen varens aan een
Zacht kabb'lend beekje
Waar de rust zichtbaar werd
Gemaakt door ragfijne dauw
Die in druppels de
Spinnenwebben…
de geboorte van een gedicht ( 2 )
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 425 een trillende stem
in mijn zwellende aula
geluid dat waait in de keel
bewegende droge lippen
aanzet tot veel
mijn woorden
werden al gevoeld
eer zij werden uitgesproken
mijn woorden
ze waren nog niet koud
of reeds gestorven in schoonheid
woorden, woorden
het scheppend sterven…
De rokende pijp van het mortuarium
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 236 Terwijl we richting de aula lopen,
werp ik een blik naar boven.
De rokende pijp laat weten
dat de oven brandt.
Wetend dat jij daar straks ook in ligt
in die nietsontziende vlammen
ril ik, in de warme voorjaarszon
en weet: dat na mij opnieuw iemand
naar boven kijkt, naar die rokende pijp.…
DE ORGANIST
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 773 Het orgel speelde jarenlang
de klaagzang van de dood
de organist, een oude man
had nooit geluk gekend
de aula was zijn arbeidsplaats
iedere week weer werk
zo somber mogelijk, speelde hij
de trieste nummers van de dood
en door zijn eigen tranen heen
zag hij zijn kist
hij wist het al die jaren lang
geen orgelspel
alleen gezang…
Ascention
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 821 Rolande huilt
de reus is omgevallen
'érable' is zijn naam in bomenrijk
een panorama is voorgoed veranderd
meer 'ciel' dat wel
Rolande huilt
ik troost haar, maak ons koffie
Roger, Rolande, ik
wij zitten om de tafel
en praten zacht
het voelt alsof wij in de aula zitten
met na de dienst de koffie en de cake
de bomengeest vliegt weg…
een warm gevoel!
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.732 in de aula ontving ik je blik
maar het was de glimlach die me deed blozen
een warm gevoel gleed door me heen
en voelde het meteen de vonken sloegen over
maar doofden weer door de bel
in de lessen waren mijn gedachten bij jou
en wachtte de uren af zodat ik die blik weer mocht ontvangen
meer zou ik wel willen maar durf het niet te vertellen
de…
Weer even in die aula
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Ik voel mij onbevangen geen gevangene
de schepping is puur en blijft een raadsel,
al zijn dagen niet langer meer winstjagend
ergens gloeit altijd wel een vuur om de as.
Hoe dan ook, en ondanks dat,
zie ik alles daar weer staan en zitten.
Eerste pogingen om klanken te uiten
zich in de hal voltrekken op fluistertoon.
Je bent in mijn hart nooit…
de professor is moe
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 547 De professor is moe, beste studenten,
De lapjes op zijn elleboog
die tijdskringen maskeerden
laten zijn jasje in de steek
en de pauzes in zijn woorden,
zowat een sigaretje lang,
verraden hem de leegte
waarin hij straks belandt
als hij het treuzelende minirokje
de aula buitenjaagt.…
Uitvaart
gedicht
3.0 met 12 stemmen 10.988 Op zich geen grond voor nostalgie
- zo ging het vroeg of laat met allen -
maar het is vreemd nu ik de smalle
doodkist in deze aula zie.…
Kruisvaart
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.371 De aula
zal rauw gestemd beginnen, verstikt
dringt door `t kartonnen wonen
nog een rondje rosé wolk
als een brief, een fles te laat
met de honger, zo die gaat
druppel je uit het besloten volk
en bevaart gloeiend hete konen…
De grote school
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 937 Maandagavond, een snikhete aula
Twaalfjarigen op de planken
Een treinreis als metafoor
Voor de door hen afgelegde weg
De jongens staan er als mannen
De uitgelopen schmink van hun baarden
Ik ben er voor hem
Hij staat tussen zijn vrienden
Het eerste loslaten
Lijkt vanavond voor mij
Nog maar zo kort geleden
Ik beleef het opnieuw
Het gezang…
Elk moment van de dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Met wanen die hem
Elk moment van de dag
Op nieuwe ideeën brengen
Reist hij in zijn hoofd
De hele wereld af, en
Verder ook nog een
Flink stuk van het heelal -
Werkelijk geen ster
Schijnt hij te missen,
Hij komt immers overal,
En toch lijkt hij zich
In zijn eigen werkelijkheid
Deerlijk te vergissen…
Het bericht
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.622 Of de stille, verlegen jongen uit
de kroeg
de scorende spits uit dopeland
of dat ie mooi was
mooi in een lege treincoupé
met licht beslagen ramen
of dat ie vrijde met Joyce
die eigenlijk mijn liefde was
De laatste keer dat ik hem trof
was bij de dood van Tokkel
vanuit het middenpad in de overvolle aula
liep een wat oudere gebogen man…
Maandag is een oudere boom geveld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 694 Vanuit een slechtzittende stoel in de aula
Elke maand week seconden lang terug
En op de weg lag geen appel maar een slang.
En ik dacht aan toen, aan voetbal op het plein.
Geuren van chocomelk oude kranten en nasi rames.…
Mama
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 267 jouw liefdevolle
handen vol jicht, truitjes voor kinderen in Wit-Rusland
mama
jouw hart was groot
tot in december bleek dat je hartfalen had
in januari werd er een einddatum bekend
mama lieve mama
je hebt jouw tijd genomen om afscheid te kunnen
nemen van het leven, en ben blij dat jouw laatste wens
“dat jouw drie kinderen de kist de aula…
afscheid
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.865 ze samen op de grond…
maakt met haar woorden dat ie leeft
Ze praat van Schiphol en ze wou dat hij met haar daar samen was
ze praat en dan bedenkt ze pas dat dat niet past nu daar zijn vrouw…
Ze zegt haar dat hij bij haar bleef, dat zij dat altijd vreesde, wist
Dan loopt ze langzaam langs de kist en voelt met blijheid hoe zij leeft
De hele aula…
Mindless fuck
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 288 Ook in de aula slaat zij
wild kirrend om zich heen.
Is er geen man voorhanden,
dan doet ze het alleen.
Dan grijpt ze een biljartkeu
of vers fruit van de schaal.
Mijn ontembaar geile oma
gaat met alles aan de haal.
Bij geen activiteit is zij meer welkom,
ze sluiten haar kamerdeur.…