Alle inzendingen over automaat stoort

Elkaar in "wij" gedachten niets tastbaars dat ons stoort. Hunkering, verlangen tot dichtbij wordt erkend dat dieper is gevonden en onverwacht herkend.…

Wanneer men zich aan het geschrevene stoort, het opgeschreven woord duidelijk is, dat men niet hoort hoe het akkoord klinkt.…

er zijn nog ochtenden waarop ik een goeie morgen rondstrooi met de losse pols de echo gooit een klank terug ik herken hem niet hij kaatst langs het plafond stoort de spaarlamp…

Wat mij eraan stoort, Dat je leest via het woord Over wat je hoort. Enkel de auditieve ervaring telt, Niet wat er op schrift is gesteld.…

Maar ik ga door Niemand die me daarbij stoort Tot die tijd blijf ik hier even zitten Even bijtanken De dag wat overdenken…

Als lachen je voorbeeld is, als lachen bij je hoort, als een glimlach je leven beheerst, je niemand ermee stoort, als de dag fijner wordt, van een blij gezicht, blijf dan lachen, en bedenk dat zwichten altijd lastiger is!…

Als men straks aanbelt als u zit te eten, En u daarbij iets van gerammel hoort, Is het een collectant die u dan stoort, Eén van de Hersenstichting, moet u weten. Beleefd doch dringend zal hij u dan vragen Ook dit jaar weer uw steentje bij te dragen.…

gebeld in richting Grootebroek naar m'n lief Trijntje Zoetekoek tuut tuut tuut tuut hoor ik de stem van 'n meneer 'ja hier onze lieve heer van weer ontij hartezeer verkeer vrij parkeerbeheer 'k stoom al hier met de trein van enkhuizen richting medemblik en vice versa aldoor op de lijn het regent hier van je rikke-tik-tik met duister…

Een kleinood zwart op geel of rood ternauwernood een knopje groot 't zit op je huid 't maakt geen geluid geen mens die 't stoort een wonder ding dat slechts bekoort…

Diens mantelzorgvergoeding stoort mij zeer, De vriendendienst van vroeger is niet meer.…

Gerinkel in de bus waarmee je rondrijdt, gepiep in het intieme restaurant, gezoem stoort 's zondags zelfs de predikant... Mobieltjes zijn niet slecht voor de gezondheid; maar klote voor je bloeddruk is het wel, dat eeuwige luidruchtige gebel.…

Zo heb ik dan zeven woorden geschreven Daar is het niet bij gebleven Ik schrapte de eerste vier Die waren hier niet nodig En je begrijpt het al zeven als getal was nu ook overbodig Woorden geschreven Daar kan ik mee leven Maar moest het zijn dat “geschreven” je stoort Houd het dan bij dat ene woord…

Als ik naar de hemel ga ontsluit zich daar een poort met ongekende schoonheid en niemand die zich stoort. Veilig onder vleugels van onze lieve Heer geen stress en ook geen zorgen en geen pijnen meer. Maar omdat ik hier ben en aan het leven hang heb ik soms mijn twijfels en ben ik wel eens bang.…

Heus, elke letter, ieder woord werd door uzelf beslist herkend en - wat me nog het meeste stoort - door and'ren eerder aangewend.…

Wat mij een beetje aan die keuze stoort: Die gast heeft vast nog nooit van mij gehoord.…

ons rest nog maar weinig mystiek door rationele repliek ook de magie wordt in het logisch circuit stevig te kijk gezet wij zijn verworden tot automaten die zogenaamd iets zinnigs uitbraken geloof hoop en liefde zijn niet te vatten omdat zij nooit in structuren passen godzijdank zijn er nog dromen waarin sprookjes sagen en legenden…

Als onze leiders `s nachts om banen vragen Dan zegt de toren dat dat niet meer mag Men stoort zich aan hun luide vluchtgedrag Voor zaken die het daglicht niet verdragen En steeds klinkt weer hetzelfde geluid: ‘Wanneer vliegt Balkenende er nu uit?’…

Sta gerust op mijn lief het stoort me niet jij was ver weg vannacht ik vroeg nog of je sliep ja, zei je … dus sloeg ik mijn armen om me heen maar ze pasten mij niet ze staan te veel naar hem o ja, voor als je gaat het komt mij ongelegen ik blijf nog even liggen…

Wij worden in ons land steeds zonderlinger: Men stoort zich reeds aan een reclamespot Met daarin zogenaamd de hand van God Of welbeschouwd één goddelijke vinger. Ik denk dat wanneer God hiervan zou horen Zijn hand die lui een draai gaf om de oren.…

De eenzaamheid verdraagt de stilte de binnenruimte warmt zich zacht stoort zich niet aan natte regenkilte maar waant zich veilig in de nacht daar zit de dichter met zijn idealen de wereld niet zoals de hoop geheugen dat dwaalt in verhalen moed verkregen uit zijn biotoop.…

Biodiversiteit stoort moderne mensen. Mensen verstoren liever zelf. Supernatuur? Dat zijn wij! Nieuwe virussen waarschuwen ons. Corona vraagt ons dringend. Wat stoort wat? Wie knecht wie?…

besturingssysteem waarin elk bestand door het virus van de taal is opgelost en waar gebeden, hand over hand, zijn verworden tot ongewenste post de werkelijkheid hergeprogrammeerd in nullen en enen; de oude waarden zijn al verdwenen en nieuwe regels spoedig aangeleerd de geest laat zich snel opvullen met plussen en minnen als een automaat…

hoe staat het heden met het leven in de brouwerij of gaat het allemaal vol op de automaat ooit stonden er nog hengelaars die visten uit de hand koel en bedreven naar kapotte ongedopte flessen aan de lopende band ik heb het zelf gedaan nachten lang gestaan getverderrie wat een teringherrie Freddy zorgde voor een natje iedere nacht een…

al dagen lang staat de telefoon aan maar overgaan ho maar ik lig er uit bij het VU-circuit wat mij persoonlijk stoort tot krenkens toe ontstelt is dat ook niemand belt om te vragen wat ik doe als ze me vragen want mijn antwoord ligt al jaren klaar ze zijn nu aan het schudden en ik ben te vroeg gevallen…

Ook ik behoor tot de grote kudde en loop doorgaans gedwee mee of laat me opjagen door de hond met bovenmatig gezag voor de herder Maar ik wil één ding laten weten: “Ik weet hoe hazen lopen” of springen, dansen, spreken en juist niet doen; dan krijgt noch hond noch herder mij te pakken Maar als ik neig tot 'het verloren schaap' zoek ik…

Hij heeft niet zoveel voorkeur voor hetgeen hij hoort maar je ziet als er reclame komt dat hem dit heftig stoort --------------------------------------------------- Uit mijn bundel "Mijn kat en ik."…

Ik vind geen woord dat jou niet stoort geen zin die jou eens zint Koop ik iets dan is het niets en neem ik niets dan eis je iets Wil jij wel willen wat je wilt en vinden wat je eigenlijk vindt? Een kind zijn als een ander kind of is dat woord ook al verkeerd? Waarom kan die puberteit in godsnaam nooit eens zonder strijd?…

ik speel mee in het spel van volwassen mensen maar niet frank en vrij er is altijd wel een hij of zij die stoort die als drempel of obstakel in het ludieke patroon niet spoort in omzichtig vermijden probeer ik toch zonder schade verder te rijden maar het spel is voorbij op het laatste station wuift alleen eenzaamheid nog naar…

Vrij is de geest die zich niet stoort.…

‘in de schaduw van de wind’ kijk ik naar ‘het labyrint der geesten’ en ‘het spel van de engel’ dat me als ‘de gevangene van de hemel’ dwingt het van buitenaf te bekijken maar wat mij het meeste stoort in wezen is dat ik niet zelf mee kon helpen zoeken het toch wel intens mee beleefde door het allemaal te lezen in de romancyclus ‘Het…