Alle inzendingen over autoped

jeugdherinnering ze neemt de autoped mee dromend van vrijheid tegen bakstenen muren leunt de schaduwkant van ooit…

De zoete nectar blijkt alsmaar dichter bij huis en de dingen dringen mij op aangename wijze terug naar de simpele staat waar ik als kind in verkeerde, een autoped was een autoped, liedjes waren liedjes. Ik vergeet zelfs alle moeilijke boeken die ik las, die ik vroeger volop wilde begrijpen, nou terzijde leg.…

een autoped met veel te smalle wielen zich vast klievend in het mulle zand een bromtol die na een paar maal drukken zich zoemend bewoog in het rond maar slechts op bikkelharde ondergrond een tol uit een houten garenklos met een touwtje aan een stok door pappa lief gemaakt één dinky toy en een ouwe klomp maakten zijn wereld rond de onderkant…

die handel de stomme stenen waarop ik wandel en ook die onwelriekende riolen de hele wereld kan het apezuur krijgen de Donners en de Zalmen van dit land de mini-bobo's in gemeentelijk verband en ook die vreselijke paardenvijgen de hele wereld kan naar de bliksem lopen de obligate rijmelaars op het internet de volwassen kerels op hun autoped…

Oosterling Maar hij veranderde zijn naam En werd sindsdien een ander Die door 't leven ging als Westerling Hij wilde Zielkunde studeren In Amsterdam die grote stad Dat Sodom en Gomorragat Wist niet wat Mokum verder Voor die sociofreaks in petto had Aan vrouwvolk zonder kleren aan In woongroep en in krakersflat En homo's op een autoped…