6254 resultaten.
gekleed in steen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 251 wijken
waait wind dicht aan het lijf
vaak lijkt het alleen maar stil
het verkeer sluit onverschillig
in panden van de nieuwe wijk
waar licht een rimpeling begint
op een plas de trillende jonge
boom staat in een kom van beton
soms staat nieuw leven op langs
de kraag en jaagt bladeren in een
slordige dans voor een groot feest
maar de stad…
jouw stad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 66 deze horizon draagt jouw naam
hier liggen jouw ouders
hier wacht jouw steen
dit is jouw skyline
jouw handtekening
jouw stad,
was getekend…
ik woon niet in de stad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 ik woon niet in de stad,
in het licht van hoge bakens van beton
met een vertwijfelde relatie
tot verkeerslichten, die met tussenpozen
op rood springen.
ik woon nooit in de stad met vloeren van regen,
lege spiegels door een auto stuk gereden
en nooit zal ik wonen onder barse fonteinen
van lichtreclames.…
Openbaar kunstbezit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 16 Openbaar kunstbezit:
de brandweermannen trainen
in de Seine, in het galante park
spelen veertig mussen
met zondagskinderen, en
olie en zand varen gestaag
door het dichte net
van krioelende mensen
Bij de nieuwe brug knijpt een schip
twee dekken scholieren uit:
een lang lint oranje petjes
golft boven de brugleuning
naar de overkant en…
in het landschap van de stad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 zwerver
zijn fiets gemakkelijk naast
een plastic tas geparkeerd
slaapt onder wakkere wolken
een droomloze slaap
de stadsmus
laat zijn spiedend
vogeloog vanuit
de heg op een vale
boterham vallen
de vrouw
kijkt betraand door het
raam naar de zwerver
naar de mus en terug
en draait zich om
wie overleeft
in het landschap
van de stad…
Den Haag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 187 Den Haag
Mijn stad
Zonnestad
Waar ik alles had
Geboortegrond
Achtergrond
Toekomstgrond
Eigen stad
Hier zo grauw
Ik kom heel gauw
Weer terug bij jou
Voorwaarts mars !…
Eindige stad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 98 op de trappen van de
stad. door talloos treden
uitgesleten. strompelen we
naar boven. met kromme oude
poten.…
avond
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 389 De avond valt weer
in duizenden scherven licht
middenin de stad
In het Proeflokaal
verknochte drinkers. Regen
en zoete Zatte.
van de vette hap
heb ome Henk dit keer een
lekker broodje bal
Een dochter fietst naar
haar kamer, ergens drie hoog.
Het is laat donker.
Karaoke in
een nachtcafe, m'n Roosje,
Roosje, m'n Roosje…
'S AVONDS
poëzie
3.0 met 1 stemmen 382 Soms nog als de avond is gevallen
en alles in stad reeds stil,
draagt mij mijn voet voor 't huis waar zij woonde,
ofschoon ik het zelf niet wil.
O bloemeken van mijn eenzaam leven,
mijn liefde, mijn lust, mijn vreugd!
Een andre geniet nu uw geuren en kleuren
en doet zich deugd aan uw jeugd.…
Schildering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 blauw het doek, flarden wit
kalm en geel de eerste streken
dan een scheut oranje, de stof
vat vlam, vuur en gloed alom
buiten zinnen nu smijt
de Schilder met rode tonen
laat linnen bloeden, blozen
maar dan bekruipt hem spijt
open wonden stelpt hij met
een mauve pastelverband
steeds dikker, doffer, grauwer
totdat hij plots met rappe hand…
avonden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 983 op avonden als deze
krijg ik hoofdpijn van de stilte,
van het stemloze schreeuwen
en het blindelings zien
hoe stom het ook weze
ik zweet in de kilte,
ik zwem als de meeuwen
word ik gek misschien?…
Als tieners
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 28 Het wassende water is onstuitbaar
hoe vaak het ook breekt in brede
golven op het strandje
De zon staat een half uur
boven de horizon, hand in hand
lopen we in waaiende kleren
onze vrije avond in
Mijn haren dansen
In de boot aan het eind
van de steiger kussen we
als tieners, het water klotst
en de hemel kleurt oranje
Ik zie met eigen…
Avond
poëzie
4.0 met 21 stemmen 2.855 Nauw zichtbaar wiegen op een lichte zucht
de witte bloesems in de scheemring. Ziet,
hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,
een enkele al te late vogel vliedt.
En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht
als perlemoer, waar ied're tint vervliet
in teêrheid... Rust. Oh, wondervreemd genucht!
Want alles is bij dag zó innig niet.
Alle…
Avond
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 887 Zachte gloed nog net
door het openstaande raam,
waar het gordijn
golft in een vroege
herfstbries.
Een groene vlieg,
van het soort
waar ik een hekel
aan heb, vliegt
telkens opnieuw tegen
het raam.
Maar zijn vervelend
gezoem houdt op,
als hij recht in het
spinnenweb vliegt, dat
ik gisteren vergat
te vegen.
Loom verschijnt een…
Hetzelfde lot
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 4.653 Dan zouden ook zij wanneer de hele stad
gezellig en warm voor de kachel zat,
verlangen die vier muren te verlaten.…
Avond
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.010 De bonte bloemen slapen
In zilv'ren maneschijn
Ze staan te knikkebollen
op steeltjes rank en fijn
Zacht ruist de bloeiende appelboom
Als lispt hij in een zoete droom
De dartele vogels zongen
De zon een goede nacht
En gingen vredig slapen
In nestjes warm en zacht
De nachtegaal zingt gans alleen
Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…
sprookje
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.213 zo vliegt de avond om, de band speelt nu heel zacht.
ik hou je heel goed vast, want het is bijna middernacht.
wie kent er niet het sprookje van het meisje dat verdween
toen de klok twaalf keer sloeg.
de prins bleef achter heel alleen.…
Avond aan de rivier
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 881 De zwaan van de avond
strijkt zijn veren glad
en glijdt het donker in.…
Schemer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 808 de avond
de avond valt
mijn wereld gaat op in zwart
zwart
het duister sluit om mijn hart
zwart
ik
ik val
de avond
de avond valt
schemer
zwart…
Serenade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 321 De avond kan alles aan
wat 's ochtends zo knelde
's middags zeer ontstelde
en 's nachts moest laten gaan.…
Als de avond valt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 834 Als de zon haar stralen
heeft verzacht
en de uitbundigheid
van de dag is verstomd
en weer een dag
is weggekust
geven de bomen met hun
onbeweeglijk blad
een oase van rust
en de nacht
alle lief en leed
meeneemt in
onze dromen
wachtend op
een nieuwe dag
die ons weer jubelend
zal verwelkomen…
ik kijk naar jou
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.137 ik kijk naar jou
en jij naar mij
een blik van sterren
ontwaakt uit onze gedachten
onze ogen parelen tranen
wanneer een grijze wolken
onze Ster
onderdekt met hemelse
dekens…
avond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 vurige vingers
glijden van
de rand van de wereld
gloeiend is de zon
er bij
lichtend op in onmacht
en verdwijnt
als een dief…
Als de avond spreekt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 37 Stilte verschijnt
aan de blauwe avondhemel
de natuur in rust
Hoe laatste restanten van een dag nog even
aan mijn huid blijven kleven op hetzelfde moment neemt
avond langzaam de overhand in mij waarin er een prille stilte vestigt
Uitdagend zorgt het daarbij horend licht- en schaduwspel voor mooie verstrooiing.…
waar niets verder gaat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 sommige avonden vallen pas
wanneer de liefde
zich heeft neergelegd
in het niemandsland
van mijmeren
verstopte dromen
die niet verder gaan
dan de volgende slok
of een lopende zin
om toch nog de kunst te verstaan
dat te verbeelden
op een krimpend eiland
waar niets verder komt
dan een kort weekend…
Zomeravond- verlangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 De oranje gloed achter de bomen
kondigt de avond aan
door geruisloos zachte schemer
is geen donker of licht
Witte zwanen statig
vergrijzen in het niets
het water met lange stroom
vloeit naar de einder
De kelken dichten hun hart
wat blijft is de geur
stemmend geroezemoes
verstomt, de stilte valt
de schakering regenboog
tinten, als…
Luisteren (1)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 301 hoe avond maakt
dat ik je stappen hoor
jouw bijzijn speur
in verre tonen
als van een late gast
je stilte proef als
het legen van mijn glas
een onverklaarbaar
zwijgend weten
dat het zo is zoals het was
jouw vragen worden
dan mijn eigen woorden
ze stellen mij gerust
op mijn papier
verstrooi ik ze als as…
Ik gooi wat blokken op het vuur
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 Angèle heet ze, Angèle
Haar wijze witte haren
geven haar een aureool
van onoverwinnelijkheid
Als de avond de ruimte vult
met stilte en verwachting,
krult de kat haar rug
tot een boog
en vlijt ze zich bij het haardvuur
Dan sluit ik de gordijnen
en breek abrupt de dag af
De stilte voelt vertrouwd
Ik gooi wat blokken op het vuur……
Die avond
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 493 De kaarsen brandden
muziek klonk zacht
De kinderen lagen op bed
Zij zat te spinnen op de bank
Dit was het juiste moment
dacht hij en kwam,
sluipend als een roofdier,
langzaam op haar af
Deelde zachte tikjes uit
speelde open kaart
het was hem overkomen..
wilde geen geheimen voor haar
Ze sloeg niet terug
stom en lam geslagen
In bed…
Avond
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 De duif zit en kijkt
een kraai vliegt krassend voorbij
de avond nadert…