Alle inzendingen over axioma

weerleg het onverzettelijke de grondslag van waarheden verdwaal in de kleinst mogelijke verzameling kook een ei in gedachte op bosgrond verzaak geen schoonheid in de perfectie van het nutteloze dat nooit toepassing vond ergens klinkt gebrom van een kikker zo endemisch als de droom van een mens altijd ergens, nooit later, nu of nooit…

Twee rechten pal en evenwijdig besloten op reis te gaan, Lino samen met Lina, de een dik, de ander fijn. Zij hadden gezworen met de hand op hun hart, elkaar nooit teveel nabij te komen en steeds een gelijke afstand serieus in acht te nemen. Zij wilden ver weg het universum in, de heldere sterren tegemoet. Maar na een stuk of tien lichtjaar…

Computer Zacht geruis, zo lang programma’s afgewerkt gegevens opgeslagen naar huis als het ruisen stopt Boek Niet het papier de kaft en zwarte inkt de letters en de woorden maar betekenis gedachte ruimte Theorie Een asymptotisch axioma die nadert tot het wezen onvoldoende op het einde het blijft een standpunt zweeft net…

Grootouders hebben al vroeg geleerd, Actievoeren is nooit verkeerd. Zelf het heft in handen nemen, Aanpakken die problemen, Ze zijn volledig geëngageerd. Maar actie oma’s, Gebruiken vaak verschillende axioma’s.…

Ze gooiden alle axioma's over de haag. Ik kocht ze van haar over voor dertig zilverlingen, deed er mijn voordeel mee: ik groeide. En toen ik onverhoeds tot rots versteende, sloeg zij met haar staf mijn ledematen los. Er bleef wat sterrenstof op mijn wangen plakken. Zodat ook ik schitterde in de straalstroom van haar orbiet…

De hemel telt z’n spiegels, waarop het licht zich deelde, de sterren baden zich in de weelde, bewezen in de stelling van Fermat, in het karakter van het kind in haar natuurlijk besef wat met dit axioma speelde, verspreidt zich een ideaal in mijn gedachten, leef ik in het heden op gespannen voet, hongerig naar waarheid houdt mij nog…

(Gedicht over de ramp bij Lissabon, of onderzoek van dit axioma : Alles is goed.) Hieruit een paar regels, vrij vertaald: Wat vermag toch het allergrootste verstand? Niets: het boek van het lot gaat dicht voor onze ogen. De mens, een vreemdeling voor zichzelf, wordt door de mens niet gekend. Wat ben ik? waar ben ik?…