Alle inzendingen over beamen

dichten over katers die stinken en schepen die zinken geschilderde bloemen op het zielenbehang bijna droomverloren in gevoel van verleden ongemak van het heden in illusies die bedriegen en minnaars die liegen ondanks moeders die weten over de angst van ‘t belang alle schaduw te behagen met het zinloze vragen en liefde in stilte beamen…

Wie dit kleine mensje ziet gelooft zijn eigen ogen niet en zal het moeten beamen wonderen maak je altijd samen...…

Beamen en belichamen.…

Stormen krijgen heilige namen dat kunnen wij voortaan beamen Ciara, Dennis, Ella... ook niet mis mooie namen, zonder lichamen…

“Dit zoek ik”, zult u beamen. Heeft u dit ook gepland, bezoek dan eens het Ameland.…

Het viertal zal het unaniem beamen, Survivallen is best gezellig samen.…

wie hier heeft gewoond kan beamen dat tussen deze muren en helder schone ramen een dag langer leek te duren dan vierentwintig uren rozengeur en maneschijn alleen bestond bij onze buren…

Ze krijgt een prijs, de Duitse Opperdame, Want zij heeft zich voor vrijheid ingezet, En aangezien ze goed heeft opgelet, Zal zij het onderstaande wel beamen: Dat van de vier, die Roosevelt beleed, Er één de vrijheid van expressie heet.…

" Ik kon niet anders dan beschaamd beamen: "Agent, ik deed het Kruidvat-rijexamen..."…

Ze staan er De mannen Jasje dasje voor mijn deur De stemmen Beamen het Je bent een hond Alles klopt De zenders Spionnen Ik zie hen Ik tel af Mijn laatste peuk En neem de sprong…

als de toekomst in sterren het verleden herbeleeft hunkerend verlangen zichzelf zoekt in dromen zal de tijd ooit beamen hoe gelukkig wij waren samen waar momenten ooit verloren vandaag worden herboren…

Je bent een schim van de liefde zie de sponningen het hout breken ik dep jouw woorden met de was in hun oren met de kracht van plenzende spanen ooit waren wij samen nooit kan de wind in het zeil dat beamen…

Met vrouwen is het vaak een hoop getob, Wat elke man volmondig zal beamen. Het schaakspel slechts kent de perfecte dame, Met haar kan je echt alle kanten op. En wie zich hierdoor niet laat overtuigen Moet zich maar eens over het schaakbord buigen.…

Kijk in een kier van dit Stoicijns hart hoor de sponningen van het hout kraken, ik stop je woorden met de hars in hun oren, met het kracht van hun plenzende spanen, ooit waren wij samen nooit kan de wind in dit zeil dat beamen.…

Het woordje “rug” lucht op, kan ik beamen. U dacht wat anders? Foei, u moet zich schamen!…

Die wonen al een tijdje niet meer samen Ze konden dat nu eindelijk beamen Er is dus nieuwe buit na Sylvie Meis En alle gieren zijn weer aangeschoven Zo'n prooi wordt tot de botten afgekloven.…

Vader bekijkt zijn vingers En zal het zwijgend beamen…

zon gaat onder kaarsen geven licht wijn wat warmte fles geleegd kaarsen gedoofd dansen plots glimmende lichtjes overal om ons heen vuurvliegjes ze beamen dat het goed is natuurlijk de natuur benadrukt ...…

ik kus de bloemen op de ramen om hun schoonheid te beamen ik heb de vaas al neergezet tot ze opnieuw gaan bloeien op het glas zullen groeien zal ik ze rangschikken tot en met tot ze ooit zullen vergaan was de reden van hun bestaan schitteren als 'n fragiel boeket…

Een fietsend kind wordt nog een zeldzaamheid Dus schrappen scholen het verkeersexamen Daar zij dit dreigend tijdsbeeld reeds beamen Het laat zich raden waar dit straks toe leidt Zo raakt een kind, vrij van examenplicht Juíst stuurloos en in wankel evenwicht…

In mijn ogen weerspiegelen de tranen Een welgemeende warme lach In het tegenspreken tijdens beamen Ontstaat er chaos in gezag Mijn handen raken zomerleven Eenzaamheid rust in mijn schoot In de climax van het streven Sterven havens langzaam dood.…

Het onderwijs, zal menigeen beamen, werkt vruchteloos aan jonge consumenten Gesjochten leraren en wat studenten verdienen grof aan het centraal examen De ouders zitten zuchtend in de stress De lieve jeugd wil slechts vijf, komma zes…

Dan maar weer luisteren, kijken en denken, voelen en beamen. Even wachten, toch blijven hopen en beminnen, diep ademen en glimlachen, ook om eigen stommiteiten.…

Nu durf ik ook wel en verlaat ik mijn plaats achter de ramen Eindelijk de gordijnen opengeschoven lik ik Uw woorden, desnoods wel Uw hielen smeer ik U stroop om de mond, en zal ik, als U dat wenst zelfs voor U knielen Overal zal ik U beamen en volg ik U overal.…

." Wat wij stil beamen.…

Eerst naamsverandering, nu overname De ondergang van Talpa ofwel Tien Ging al met al zoals je kon voorzien: Het tijdsgewricht laat zich steeds weer beamen Tja, Tien placht omroepen te imiteren Waarnaar hun sterren nu weer terug gaan keren…

De stoep lijkt schoongeveegd ontdaan van oude jaren de zakken weer geleegd het journaal kan het beamen En toch knaagt nog een verlate episode als een oud refrein in mijn gedachtebode En kan ik niet laten mij te zetelen in ’t oude zeer waar ik praten kan met mijn gestorven oudeheer…

"Het eindexamen" Ooit stond dat zeer centraal in mijn bestaan Nu dreigt het me elk jaar weer te ontgaan Zo moet ik mijn vervreemding wel beamen Derhalve voelen -ieder jaar rond mei- Mijn jonge jaren aan als ver voorbij…

gelatenheid is de quasi huislijke geur uit de branderij van Douwe Egberts die neerdaalt op de hoeve zelfs met de deuren stijf gesloten en de blinden voor de ramen jaagt de nieuwe tijd ons op de boer kan het beamen…

We zijn als water en vuur, maar onafscheidelijk, kan ik beamen. We zijn als een pen en een potlood, en toch als een schoenenpaar. We zijn zo verdomde anders, maar kunnen echt niet zonder elkaar!…