44 resultaten.
Uit weerbarstig steen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 niet alles wat
uit vingers vloeit
is schone kunst
jouw lijn en vorm
met bloed gehouwen
uit weerbarstig steen
krijgt van de criticus
de grauw en snauw
waar moet dat heen
je dicht een tekst
hebt ziel en zaligheid
er in gelegd
maar slaat niet aan
gaat naar de maan
als vlieger zonder touw
strijk maar de veren
van de heren recensenten…
Meer reliëf
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 154 jouw profiel
zat in mijn handen
probeerde met slijpen
de vorm te ijken
kon de diepte
niet pakken
pas door hakken
kreeg jij meer reliëf
heb je verwond
met mijn bruutheid
ook later bij het polijsten
kon ik de verhouding niet krijgen
de trekken zijn stuurs
warme zachtheid ontbreekt
mijn handen hebben jouw ziel
niet doen ontvlammen…
Scheppingskracht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 296 Met guts en priem
Ontstaat uit het
Gewoonste hout
Het allermooiste beeld -
Een beeld dat vorm
En uiting geeft
Aan een beloken herinnering
Die al jaren in mij leeft -
Met mijn palet van
Basiskleuren schep
Ik op geschept papier
In verf mijn eigen
Onafhankelijkheid
Kunst die leeft voor altijd -
Woorden die ik van
Mijn moeder…
Vingers beeldhouwden linnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 heb mijn hand overspeeld
vingers beeldhouwden linnen
met beitel en mes
hamerde rood tot
de dood er op volgde bloed
door pigmenten verzwolgen
puntte met mes
naar de ziel en verviel
in historisch polijsten
twee dimensies verspeeld
kon het beeld slechts
vervlakt doen herrijzen…
Uit de kale rots
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 347 mijn bloemen bloeien
stenen harten
gebeeldhouwd
uit de kale rots
ze zijn decor
voor al mijn smarten
de mannen
die ik heb gescoord
hun beelden staan
wat afgelegen
de hoofden fier
ze tonen trots
hun ogen hebben
nog dat koude
die mannen
hebben mij bekoord
scherpe randen
probeer ik
te polijsten
hun wreedheid
vijl ik bij
ruwheid…
Zomert al structuur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 240 het hooggeheven been
dat ik in slank sculptuur
zomert al structuur
er is geen lente
in de steen waarop
ik hak en eindloos tuur
het in vijlen en
schrapen naar meer
ontluikende prilheid stuur
ontwaken is schoonheid
maken is vorm geven maar
het voorjaar blijft ontbreken
subtiel in bewegen
het been fragiel geheven
in steen ga jij…
In roodkoperheraldiek
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 401 zag altijd
de grote beelden
cultuur gegoten
in roodkoperheraldiek
ik modderde in klei
met zachte vormen
ze hardden toch
te snel voor mij
nooit heb ik je beeld
ooit kunnen laten spreken
jouw vormen kan
ik niet vergeten
jij bent realiteit
ik roodkoper je gewoon
ook zonder beeld glans jij
altijd mijn werkelijkheid…
polijstte ze meegaand
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 329 ik zocht de lijnen
in het steen en
modelleerde kop en romp
de schouders rond
en zwierig speels
de armen en je handen
het bekken
stond wellustig
op de benen
die eindeloos
vervoetten in een
reeks van kleine tenen
maar je hart
was tegendraads verpakt
in ferme borsten
ik polijstte ze meegaand
maar mocht alleen naar…
ik beitel je tot vrouw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 676 ik ben jouw beeld
aan het houwen
uit de ruwe rots
die jij eens was
zag de branding waar
de golven aan je vraten
het strand waar jij in onbegrip
en stilte bent verzand
ik weet je wispelturig
vurig als je door mijn handen gaat
ik moest je splijten om naar de
aders in je hart te kunnen kijken
ik beitel je tot vrouw
polijs met liefde…
De lach van je ziel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 113 jouw steen
kende het fenomeen
van ontwijken
heb talloze keren
geprobeerd het
dwarse stukje te splijten
wilde diep
in je kijken naar
de lach van je ziel
jouw vormen spreken
in licht provoceren
dagen uit om te leren
accepteren of
voortdurend schuren
met wanhoop en pijn
pas toen het vroege zonlicht
je raakte zag ik dat in…
PIJNLIJKE KERST
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 916 Sprookjeslandschap
vol besneeuwde sparren
ofwel trieste kale eiken
om een verlaten weiland
beeldhouwen steeds het denken
aan 't welbekende decemberfeest
zie eens hoe men dit viert
in een bloeiende tuin bij de Evenaar
waar daarnet een spa zich vergiste
domweg een sierlijke plant los stak
zij ligt daar door mensen vergeten
haar wortels…
Op haar fotogeniekst
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 In 't hart van de nacht
denk ik aan de Golden-Gate-
Bridge en de
mooiste koepels in Russisch Sint-Petersburg
de Hermitage met zijn on-
gebreidelde beeldhouw- en schilderkunst
ware lust voor het oog
Gezamenlijk lacht deze kunst
jou minzaam en oprecht tevreden toe
Talenten met penseel en handen die gaan houwen
prachtig mooie en elegante…
Goede kracht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 182 Herinner dan je fluwelen kracht
Hoe jouw liefde nimmer bekoelt
Jouw kunst vermorzelt alle donkere gedachten
Jouw fenomenale talent geeft
doet louter naar liefde en vrede smachten
Door jou is mijn ziel herleefd
Je bent geboren om de wereld mooi te maken
Wanneer ze jou aanschouwen
zullen alle gewelddadigheden staken
gaan we allemaal spontaan beeldhouwen…
HONDERD JAREN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 De beeldsnijder maakt een kleine treinreis,
draagt een wortelstronk, door bliksem geraakt
Hij zeult te voet verder; een kleine stad naakt.
Wacht daar vrije opdracht of strakke eis?
Eindelijk zingen hout en beitel hun wijs:
een gaper voor de drogist wordt gemaakt.
Het werk komt gereed: zware ruzie blaakt!
De winkelier biedt veel te lage…