Alle inzendingen over beeletrjestrekker OR barok OR poort

Het leven heeft me aangegrepen in uw contrapunt, mijn haar zit in barokke krullen. Vergeef me de hobo in mijn ver- stild en hullend huilen in uw lijnen, het verhaal in uw koralen. God, bewaar mij in uw lijden, in het zijden lentelicht van mijn zware dralen: ik wil mij aan u wijden in de nacht, in uw recieten.…

Pastelstippels regenen overvloedig chaos van inspiratie verwekt actie op doek Eén voor één met duizend tegelijk vegen spatten met ’n nostalgische pennenstreek een verslagen parasol de zwalpende beek in Dames speculazen ogen besterven ‘t wak accessoire smelt voor opgehaalde neuzen van neerbuigende elite Afgestorven traan treurt…

Phillippe.. Mag ik even naast je liggen ik zal je niet aanraken want dan verbreek ik m'n diepste emotie m'n diepste gevoelens: opgaan in jouw stem! Mag ik, even maar?…

lichte schreden passen traag vele treden herfstig Praag stenen zerken oud papier meesterwerken Pilzner bier stromend water Karelsbrug straattheater heuvelrug schrijversstad barok muziek bakermat melancholiek vervlogen dromen strijdtoneel thuisgekomen zacht fluweel…

ik zag pigmenten uitbundig kleuren weelderig in bijna barokke stijl rook de scherpte van aparte geuren in hun bijdrage aan melange diversiteit in dwarrelende door zon belichte stralen werkt vakmanschap zich tijdloos tot meester op waar de voorraad zich nog vele malen zal herhalen in een opslag van de mix uit de beste laatste…

je ornament barok in lange rok en krult uitbundig in je rondingen monumentaalt in rijk en warm bezit ogen stralen uit het donzig wit haren opgestoken ogen iets geloken met fluweel gevoerd de taille ingesnoerd zo open je de dans op het gala van de eeuw de prima donna van het bal maar voelt al binnenin het eerst verval…

Medusa Madonna Mooie Milde Magnifieke Mond Bedwelmende Barokke Blanke Balsemieke Borst Vragend Vol verlangen Vreugdevol Verheven Venusheuvel Verlokkend Vrouw Zinnelijke Zoete Zachte Zilte Zijden Zee Kussen Strelen Voelen Proeven Vieren Vrouwzijn Van ons Twee…

het was een donderdag niets vermoedend op de bank tot het kwam die ene traan op je wang vervolgens die ene zin voor hem is de poort geopend hij heeft de stap naar de andere kant genomen de poort is gesloten en hij zal nooit meer terug kunnen komen die ene poort, gesloten voorgoed…

Een poort als ingang een poort voor een nieuwe begin de kracht van het leven stond als hoofdletter van mijn zin. Herboren zoals jij bent zelfverzekerd volmaakt transparant jouw poort staat open die ik als een bundel eeuwig omarm.…

Het is haar poort, van vrede het gebaar, het is de code van haar vele kleuren, het is het, het alles hier, het hare.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

staart naar het apostolisch blauw strelen woorden heel bedaard de rimpels van een oude vrouw en uit haar bloeien rouwviolen droevig, feeëriek en zacht terwijl het maanlicht wordt gestolen uit de geopende crypte nacht en nog steeds zal zijn pen zingen van alle triviale dingen in crescendo en herhaling in symfonische vertaling zwart barok…

Waar eens overvloed trappen klom Zich etste in glas-in-lood panelen Waar haute cuisine door kelen zwom Men lucht verbouwde tot kastelen Werd schoonheid in Renoir gekocht En pleister in bombastisch barok Met prieel en vroomheid werd gepocht En schulden rezen tot de nok Die huisden zijn door de tijd genomen Met ziel in zalig armoe vergaan…

de poort staat open het einde der tijden heeft zich aangediend wilde je er even op attenderen of ik of jij het nu wel hebben verdiend binnenkort moeten we vroeg uit de veren de poort staat open ik kreeg een sms van boven de zaak is in gereedheid gebracht ze konden het niet echt 100% beloven maar aan ieders plaats blijkt gedacht…

Twee bewuste volle manen verder het borrelt sporadisch Het raakt me wanneer ik einden loop mezelf herken in eenvoud of rechtop lopen zo overdreven lijkt en sfeeromschrijvingen vergetel als donker in een nacht onmachtig enkel een schampere toon teweegbrengen Variaties op het thema blijven leegtes barokke spinsels zonder eeuwigheidswaarde…

in lange dagen zomeren danst zon het ballet zonder schaduw op een zinderende einder kleuren herfsten in warme barokke volheid op het grote meestersdoek ijle tonen winteren als kristallen rinkelen in de felle kou van het hoge blauw alleen lente is uniek zij creëert het eerste pril en groen exposeert zich in ons hele doen zo zet…

'DE POORT GESLOTEN MAAR DE GLEUF BLIJFT OPENSTAAN' is een gemaakt gezegde van mij als bedenker Met de poort doel ik op seksuele geslachtsgemeenschap en met de gleuf de portemonnee Zeg maar de seksualiteit versus de liquiditeit Het komt natuurlijk ook voor bij mannenrelaties. De pulppublicaties staan er vol van.…

Vooruitgang: de storm die opstak aan de poorten -- van het paradijs.…

jij had als kind al de kleine vocaaltjes hoog zitten je sprekende ogen formuleerden al heel jong een tekst die ons meenam jij pakte als kleine de toehoorder in met onschuld en aanhankelijke liefde pas later kreeg jouw gezicht de expressie van het grote gebaar eigen aan de mezzosopraan juist in de wat barokke bewerkingen…

Een Kempense zwerfkei achterlaten bij het Cruz de Ferro -een rotsblok wegrollen van mijn hart-, lichter verder wandelen in het zonlicht van de Camino Frances, tot voor de barokke kathedraal, tot bij het graf van Jakobus.…

het donkere hout heeft afgedaan de wortelnoten glans waar kinderhanden smetten op barokke rondingen is weer een nieuwe vangst in kringloops grote netten in glas brengt licht de luchtigheid die kaatst in chroom en spiegelruit pas kleur ontmoet in het zwarte leer waarmee de bank en stoelen zijn getuigd ik heb de zon gevangen…

in deze stalling opent een pasje de poort dag fietsenmaker!…

Hekken en poorten de grensbewaking op scherp leve de vrijheid…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

diepe sereniteit biechten zonder dat men mij van mijn bed komt lichten en mij met schande van mijn muze berooft ik koester mijn honger als een kluizenaar laat mij door letterbegeerte verleiden pleng mijn nederig offer op haar altaar in spinsels, die uit mijn ganzeveer glijden, mijn geschriften zijn vreemd of juist herkenbaar ben ik te barok…

een verkleurend blad bomen sluiten hun poorten geruisloos vallend…