Alle inzendingen over beoordeling

Leve de kinderen! Hemelse zegening! Opvoeden? Erg ouderwets dus geen must Dagelijks enige antipsychotica zorgt heel modern voor de nodige rust…

Het doet pijn de woorden Die je als kanonskogels Op mij afvuurt Het doet pijn om te zeggen Dat je gelijk hebt ik zit vast in een cirkel Waar ik telkens weer Mijzelf tegen kom Het is makkelijk om te beoordelen Dat ik vast zit en waar ik niet zelf uitkom Het is veel te makkelijk Om te zeggen dat ik het allemaal heb gedaan Overmacht is…

hart een verlangen naar authentieke devotie en ware bezinning voor mijn lusten het grijze schrift heeft veel hiaten die ik verzwolg met mijn smart die zich wortelde in weemoed omdat mijn heimwee geen verlangen had in hoeverre je mij werkelijk hebt verlaten wanneer je beweert dat je niet aan mij denkt kan ik eigenlijk niet naar waarheid beoordelen…

Ik speel mijn rol miserabel, jawel, zonder overdrijven, het mishaagt de toeschouwers, er klinkt luid kabaal, echter, beoordeel mij mild bij het verlaten van de zaal: aan het bizarre script heb ik niet mee mogen schrijven.…

Onbegrepen aanvallen op hem in z’n jeugd trekken diepe sporen in z‘n brein; neemt ze mee naar volwassenheid waar op afstand de gebeurtenissen in een groter verband te beoordelen zijn Wat moet dat joch hier, vraagt de vrome vrouw onder het schilderij van Christus aan het avondmaal; in haar blik leest hij dat zij een kind ziet van…

Omdat het zo ver weg is en toch ook dichtbij Omdat mensen ongelijk behandelen vanwege kleur, uiterlijk kenmerken die je hen toeschrijft soms redelijk lijkt zelfs aanvaardbaar wordt gevonden maar nooit redelijk of aanvaardbaar is Omdat mensen beoordelen, mensen veroordelen als een minder soort beschouwen leidt tot het vertrappen van…

Halleluja ik ben verlost van de dwangneurose van de tv-duiveltjes die mijn dwingen te kijken maar intussen draait de wereld door Nu stel ik mijn eigen televisie samen mijn eigen pop-up cultuur & beleving of bekijk het wel op internet of ‘lang uit’ via ‘uitzending gemist’ want intussen draait ook mijn wereld door Nu kan ik ´het´ ook beter beoordelen…

Niet te bekrompen nemen de dagen stelling; beoordelen elk doel voordat die kan worden gehaald. Pas achteraf zal telkens blijken; of iets gelukt is, dan wel heeft gefaald. Dagelijks plant men zo zijn leven. Levensdagen rijgen nieuwe doelen aaneen. Nieuwe doelen, die om aandacht vragen.…

want hoe de lijst tot stand komt met aantal inzendingen, reacties, stemmen en gemiddelde beoordeling …? de computer stelt de lijst vast wie snapt ‘m - 100 dichters, 10 of …geen één?…

Ik kijk om heen en hoor de mensen beoordeel en zie tendensen ze slaan de armen om elkaar 'k voel me veilig, en volg ze maar Mening en opinie in groepsverband ik volg ze maar, en hou zo stand mijn eigen norm slik ik door en volg zo het mensenkoor Heb ik zelf geen goed verhaal creëer ik voor mij dit ideaal; dat de wereld om mij draait…

Ze zijn verbonden met onze ervaring en met onze verstandelijke beoordeling van de context waarin emoties zich ophouden. Voor muziek daarentegen is het typerend dat het een zelfstandig en autonoom domein van muzikale ideeën is. In klanken uitgedrukt onttrekken ze zich aan de alledaagse ervaring.…

Marokkaan tussen een zwarte piet en witte of iets er tussen in mijn ogen zien de verschillen niet het zal er zijn maar volgens mij onzin en van wat men over ze zegt ben ik grotendeels Oost-Indisch doof in allemaal heb ik in principe evenveel vertrouwen en geloof voor mij is ieder mens in principe gelijk en ik vind ze allemaal even fijn ik beoordeel…

Voetstap voor voetstap wil ik gaan over groene woorden met blote voeten door het zachte mos voelen de kiezelstenen verborgen in fluweelschijn bukken als een doorn scherp door de zode dringt het zou een rozentak kunnen zijn gelegd voor harde voeten maar om gras loop ik heen de adder wil ik te mijden.…

Langst weelderige groene vlakten, stonden verwaarloosde mensen toen te grazen om alle anderen onjuist te beoordelen, liefde kon zelfs dit verdragen vooraleer in de zure paradijsappel te bijten en aan de zoektocht te beginnen...…

Gelaten laat ik je gelaat gaan Verdwijnende beelden Uit mijn geheugen vandaan Wat we kwijnend deelden Vervaagt langzaam aan Als een hartendief in de nacht Die oordeelde Dat nu, Met al je deuren op slot Hij geen recht heeft van bestaan Gebogen buig ik voor het oog Kritische veroordelende blikken Duale beoordelende dialoog Verandert in…

ben verward mensen maken me somber kosten me te veel kracht negatief zijn is zo handig ik laat het voor wat het is de wereld zo als wij die kennen vanaf onze luie stoel of bank oordelen en beoordelen we mensen die zich een leven als het onze wensen we zouden ons moeten schamen genoeg te eten, een dak boven ons hoofd je wilt… maar hoeft…

Waarom gaan jullie heen verloren toenemende seconden zonder moed en passie en ook zwijgend verwijtend de meest voor de hand liggende beoordeling? Ons verstand, het golft in volle vloed maalt niet om de verloren seconden de informatie van de psyche, een flakkerende kaars met kern, met pit.. die nooit lijkt op te branden.…

Dingen anders gaan bekijken, Anders gaan beoordelen. Dit zal tegenslag brengen, Maar ook goede dingen. Niet alleen jij verandert, Maar alles om je heen. Maar wat het ook gaat brengen, Ben blij hier eindelijk  aan te  beginnen. En wat er ook gebeurd,  Het is goed. Want dit is wat ik wilde..... Vrijheid!…

Misschien helpt het mij regels te zien lezen, Dat kan ik zelf niet goed beoordelen. Ik doe dit graag maar meestal ben ik anders en elders: dit is wat ik heb te bieden.…

Zegeningen gingen wantrouwig heen, brachten woede, jaloezie en zelfs beoordelingen van twijfel mee voor iedereen.…

We wijzen zo snel en beoordelen in een nog grotere versnelling, In het hedendaagse leven is dat van de mensen hun instelling. Maar ken U sprookjes goed, met het bekende Spiegeltje aan de wand, Wie is de allermooiste en liefste van het hele land.…

trance een zwarte gaai vliegt weg glimlach om een koe een dolle stier wenteltrappen naar het glanzende ei zet ik mijn ezel op in de natuur en mijn spiegel, het schilderspalet kwast de pen in diepere kleur en schenk haar je regenbogen in verzoening met jezelf die niet te vinden waren in mijn ogen sleur me door je straten van venijn beoordeel…

de hand was gewoon werken, het huishouden doen, m'n ouders die kast heb ik niet meer, is uit elkaar gevallen maar ik heb nog wel heel vaak dat gevoelen opgesloten te zitten in de kast van de zo wenselijke maatschappelijke hetero-cultuur dat heb ik zo zeer(pijn) aan de lijve ondervonden dat die beschadiging levenslang is met TBS: ter beoordeling…

Het was vroeg in de lente en nog ochtend en iedereen was jong Altijd met de lucht beginnen zegt papa kijk hij zit onder de blauwe plekken Als je ouder wordt verandert alles de tijd waait aan ons voorbij zegt mama zacht Niets blijft de dood trekt al bij de geboorte bij je in Ze kijken naar de slapende zee en zien de ademhaling van de…