Alle inzendingen over beschermengel OR engel OR beschermen

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Elegant zwierde je langs de dwalende Russin en met megakracht stormde je op de finish aan de Engelse tegenspeelster grandioos verslaand je sprintte als een heilige godin snel als ether en kwikzilver en even dacht ik dat alle denkbare goden op jouw hand waren en even had ik groot gelijk!…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Er zit een engel op z'n schouder, want hij glipt steeds door het net, komt nog nét niet onder een auto. Er zit een engel op z'n schouder, want hij duvelde van de trap en behalve dat ie dizzy is, mankeert ie niks, 't is net een grap!…

Soms zie ik witte flitsen of een elfje wegschieten, vaak wanneer ik het het minste verwacht. Vooral in de angstigste momenten van mijn bestaan zijn jullie daar en weet ik me intens geborgen, nog van voor de moederschoot, veel ijler, waar ik me amper iets van herinner. Hoeveel ik ook presteer op aarde, het is nooit genoeg, alsof het leven…

verborgen gezichten onder de pet verdrukken gedwongen de avondpret verslagen gezeten boven de tas verdwijnen gelaten door het gras achter de bomen nabij het spoor danst onzichtbaar de beschermengel…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

de vormeloze stenen die mijn zwijgen dragen rusten in een kloostermuur als engelen rond de ziel beschermen zij de stilte nadat mijn stem van een donker geruis beviel er is ook liefde die warmte wil bewaren hierdoor behoeven alleen mijn handen de eenvoud te verklaren…

Duizenden engelen, lichtjes als sterrenpracht die jou beschermen dag en nacht.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

eindelijk haar rust gevonden Is herenigd met haar man Voor jou blijven het open wonden Die niemand ooit nog helen kan Je moet verder in het leven Gaat je toekomst tegemoet Doe wat je is ingegeven Je oma vind het vast wel goed Als jij straks naar Amerika zal gaan Vol verwachtingen en avontuur Zal oma je bijstaan Ieder uur Ze zal je beschermen…

Ik kwam je weer tegen zei je naam en je keek alsof je me herkende aan het geluid niet aan hoe ik eruit was gaan zien je omhelsde me fluisterde "Jesus Christ" En ik "Hi Sis" tot we gescheiden werden door een body-guard vervuld van zijn plicht…

Daar loopt zij met mij langs de rand van het bos maar ik zie haar niet daar zit zij bij mij op de rand van het bed maar ik voel haar niet daar klinkt zij voor mij aan de grens van mijn oor maar ik hoor haar niet ze heeft mij gekozen verlicht mijn duistere kant maar kies ik ook voor haar?…

k kom bij je zitten hoef nu niets te zeggen pijn sijpelt uit elke porie stil maar, ik ben er ik zie je angsten en verdriet nog weet ik hoe dat voelt in mijn vele levens heb ik dat alles ervaren de moed om te willen leven kan regelmatig wankelen spreek tot mij, in je hart ben ik altijd bij je…

Maar als een Phoenix ben ik verrezen en inmiddels zijn we Facebookvrienden en weten we van elkaar hoe wreed het leven kan zijn, maar zijn we ondanks dat elkanders beschermengelen gebleven.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Een koperen helm biedt ons bescherming en achterop klamp jij je vast als houvast voor het leven dat hard als ijzer tot je komt en zwiepend in de regen vang ik voor jou op deze barre tocht enkele druppels op.…

ik zou je zo graag willen beschermen voor alle pijn voor al het verdriet maar vooral tegen de beelden die je 's nachts in je dromen ziet het blijft je steeds maar achtervolgen die angst, de haat al zoveel jaar ik wil je zien lachen en genieten gewoon gelukkig zijn met elkaar…

zo af en toe voel ik in gaan en staan je vleugels van aanwezig zijn de kleine hint een zacht begeleiden het geluid dat niet is te vermijden in opmerkzaamheid er is nooit de discussie van eigenheid wij delen dit bestaan waar wij ook gaan zonder interventie kruip ik onder zachte vleugels als bescherming tegen angst en pijn…

gevoelloos zie ik haar staan doelloos verdriet raak me niet meer aan laat het gaan om haar gevoelig doelloos lief oneindig lief te hebben ik kijk je aan en laat laat haar traan gaan...…

Toen ik dacht Helemaal Aan de zijkant Te staan Keek ik Om mij heen En ontwaarde Een machtig Onverslaanbaar leger Dat mij beschermde…

Ben verdwaald in mijn dromen Je laat mij je herkennen Ik voelde de samensmelting Onze ogen die spreken Een diep intens gevoel Een halve woord is al genoeg Samen een gevoel mijn spiegelbeeld Je was mijn engel mijn beschermengel Mijn ware de ideale metroman was je stempel De enige die al mijn emoties naar boven haalt Was ik maar…