Alle inzendingen over bewegen OR plicht OR recht

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

LAIS, in zwart herboren schittering, is git, haar lijf en lach negeert het licht: het zijn is haar te min, belediging van hoe het haar tot leesbaarheid verdicht, virus in de waan van recht, schap en plicht.…

De vertrekkende politici hebben recht op wachtgeld; bij elkaar voor zo'n 5 miljoen euro……

“Beweeg me”, hoort moeder vader zeggen. Haar ogen links, dan rechts, gericht. “Beweeg me, en draag me op jouw zoete adem naar de overkant.”…

De angst is zo zwaar als lood het is stil aan de overkant zelfs haat heeft hoge nood moderne pest staat in de krant Zinnen druipen vol van verdriet mijn ogen gaan tranend dicht populisten zingen het dode lied verzet is nu mijn enigste plicht Iedereen heeft recht op brood en zeker hier in ons Nederland voor de liefde niet voor de dood…

jammer van die tijd HET dat verloren gaat echt coronaprotesten denkend wij staan in het volste recht politiemensen trachten respectvol de wet te handhaven voelend onze plicht ook militairen zetten zich in met vol gewicht wie het hardst lacht om dit alles denk graag even mee ja de criminelen breken waarschijnlijk…

links rechts heen en weer in beweging constant zweven tussen twijfel en daadkracht van het ene naar het andere onderweg donkere tunnels passerend neonlicht flitst voorbij als een raket op weg naar jupiter…

Eerst hebben ze een rechts verhaal verteld, Om nu weer naar het midden te bewegen. Of er nog toekomst is, blijft zeer onzeker; het CDA wordt steeds een beetje bleker.…

Licht bewegend danste het in de wind; en bloosde het rood zijn bolle wangen; het fotogenieke kind. Als een rietstengel zag je hem neerbuigen. Zijn lof verdienen al was het zonder enige plicht. Toch wat ging er achter dit jonge kind schuil. Waren het de mondhoeken die krampachtig trilden?…

mag ik toch de muur zijn waar tegen jij je rug weer recht voel je vingers zacht bewegen in de vele letters die we samen schreven geen kerkhof of kruis geen groene most om te vergeten jij voelt zo warm aan we kerven weer gaan opnieuw in leven recht je rug want samen kunnen wij nooit stuk…

recht naar beneden geen zijwaartse gril de beweging blijft meer of minder, wil alleen maar kwijt begint eerst stil wordt snel talrijk in de verte een gil wordt dan minder stoppen, ik wil genieten van zon was regen, nu stil…

Maar het recht te spreken behelst ook de plicht te luisteren....…

de plecht zonder plicht te verzaken over 'n andere boeg want genoeg is genoeg 13 april 2019…

van rechts naar links schrijven in spiegelschrift op het beslagen raam kijken hoe de letters verlopen van boven naar omlaag en hoe beweging betekenis vindt in zwaartekracht en de eigenschap van vloeistoffen op zoek naar het laagste punt als je maar straks zélf de ruiten zeemt…

Bomen worden omgezaagd. Mensen met een gele ster worden weggevaagd.…

men voor het duister laat het vuur fikken zie de mensen lopen met vage blikken de mens op weg naar wie weet wat laten we wat stralen door wegen en straten door regen en wind alle ouderen en het kind blinken en finkelen laat de bellen alvast maar luiden sint pieter en al de bruiden bruidegom sla de bladzijde langzaam om de weg niet recht…

De wet respecteren ernaar leven is een hele klus als onderdaan maar kom niet met woorden als vrijheid als je er boven gaat staan leer mij in vredesnaam niet om te zien in wrok als er een rechtse slag is geslagen met een kromme stok…

Weemoed Hoe zinloos, hoe leeg en klein Hoe armetierig kan een leven zijn….. Het moment van doodsangst en duizelingwekkende ademnood Mij een wonderschone schim te binnen schoot Me aanstootte blij en opgelucht De tijd perst sap zelfs uit de droogste vrucht l.v…

Recht’ waarheid en goed trouw te wraken.…

Sorry, wat ik ben, denk in kleur, geur spreek niet in jouw termen ongewenst alles dient te tolereren geaard of on-geaard, etnisch geprofileerd waarin vanzelfsprekendheid niet wordt getolereerd, Sorry dat ik besta, om jou te moeten volgen, in mijn eigen weg verder ga, Sorry, als ik niet word gehoord weggekeken en mijn zijn zonder…

Vandaag mijn voornemens opgeschreven zorgvuldig opgeborgen en verstopt Ze gaan niemand iets aan buiten mij om aan het eind van 'n jaar te lezen van wat er geworden is en wat niet Voor de schaduw van de toekomst uit maak ik mijn bewegingen soepel rond vang de grote bal van links en rechts…

Rechts staan en links bewegen op de trap Wordt hier als laatste land ook ingevoerd We zijn dan strak in voorschriften gesnoerd Het roltrapprotocol ging nog hap-snap Wie haast had kwam haast niet omhooggestoven De spreuk die gold: ik worstel en kom boven…

Wij willen ons overal vrij kunnen bewegen; Maar op iedere hoek van de straat Richt zich een camera op ons leven, Die ons overal gadeslaat. Bij iedere stap in een mensenleven beperken Elektronische ogen ons constitutionele recht Om te bewegen en te handelen zoals In vrijheid ons is toegezegd.…

De stilte roept het uit Beweeg je voeten Breek uit de isolatie van het verhaal Dat je voor je uit hebt geschreven Laat de onbekende spreken Zodat de geboorte van het avontuur Zonder verdoving kan leiden Tot nieuwe vrienden Roep terug tegen de stilte Roep je in beweging Hoor het roepen van de mensen Die de stilte hebben verbannen…

het ademt wanneer winter de bomen aftast zoals jij de dagen op glazen kalenders langzaam geboren en verder dragend, ver weg van kaartranden met eenzelfde oceaan die binnen in golven en verklaarde waterwoningen de lucht recht hangen het ademt, jij ademt in blauwe kruinen en zelfs op een uitgewiste dag als deze…

in weemoed van het late licht bloeiden rozen langs de steen waar je nu samen ligt ik kwam hier even in eenzaamheid het is geen triest gebeuren de rozen geuren mild en ik spel de verweerde steen mijn hart in innigheid gevangen in loom bewegen luister ik in de luwte van fluistering van de wind ik hoor jullie stemmen ijl en puur…

gedachten uit elkaar behoedend voor al te grote sprongen Vanuit het oude vergezicht stijgt de mist langzaam op en in de warmte van de zon boven het kronkelend pad wordt het voor ons helder vinden we als vanzelf terug aloude woorden van liefde het eindpunt nog niet in zicht maar wel al verder dan toen blij met verbetering en gelukkig met beweging…

ik trek lijnen in haar hand zij is mijn waarzegster van later zoals onuitgesproken en beweeglijk goed samengaan in rijgdraad gespannen…

wie zegt dat hij alles weet geloof ik absoluut niet wie leeft blijft in beweging heen en weer geslingerd ik wantrouw dogmatici die krimpen tussen hun muren ieder wens ik vragen en twijfels het voorkomt opgeblazenheid waarheden hollen van hot naar her uiteindelijk wordt ieder stil .…