Alle inzendingen over bijna dood

Misschien was het sommigen van u Goed uitgekomen, ik werd afgelopen avond Tot twee keer toe bijna dood gereden Eerst met zo'n 100 kilometer per uur Van links, op de terugweg zag ik nog de sporen Even later moest ik weer in de remmen Van rechts nu, voorrangsbord voor z'n kop Helaas voor u lette ik op Ik ging een potje biljarten Twee auto'…

Het meisje wilde de kauwgom uitproberen en blies zichzelf daardoor bijna dood maar de ballon werd echt reuze groot om daarna in duizend vlokken te exploderen.…

Er vlogen kogels door de tuin de krekels en vogels zwegen Wij waren niet bang en keken het verleden draag je altijd mee Als je als Indo geboren bent oorlogsacties hebt overleefd dan raak je er aan gewend dat je als Indo geboren bent Nederlands-Indië warm moederland wat was het koud in Nederland het weer en de koele mensen bijna dood en…

dood…

En op de spiegelgladde duistervijver schaatsdansen de schuldeloze zwervers dakloos dronken onder een onverlicht bestaan rondjes, leger, van bijna dood naar heftig leven wanend, verlangend, maar steeds geen maan geen hemelplaneet of uitzicht uit het bordeelraam de halfgesloten gordijnen, erg ver van liefde vandaan achter het schimmenrijk van…

nog we staan samen aan het einde van een nieuw begin Je bent bijna dood, het is donker en duister in mijn hart ondanks alles blijf je mijn vader ondanks alles ik jouw zoon ondanks alles, ja ondanks alles hou ik toch van je…

dood, deze dood lijkt zelfs ontredderd daar er geen graf bestaat dat veilig in de armen van moeder aarde de slaap kan vatten want de angst regeert, zelfs in de vluchtroutes van dit bestaan…

ze dronken, op de drempel van de dood dat er een administratieve fout was gemaakt stond vast, tot spijt van één van de bijna doden die zijn geliefde gestorven hond even had aangeraakt in het voorgeborgte en niet weer van hem wilde scheiden hoe hier de handen van de kelner een uitweg boden hij zag het door de vingers. zij verlieten het hiernamaals…

dood keken hier af als domme krukken hoe men harige keutels moet drukken met multiple choice was het misgegaan men moest durven apen met de baviaan…

De tijd is oud ik strompel door de dagen de rug gebogen mijn gemoed is zwaar Ik ben zoals dit bijna dode jaar en al mijn daden worden streng gewogen Mijn lentes waren licht en onbezonnen in alle zomers was ik lui en loom En menig herfst vervloog als in een lange droom nu is de winter aan zijn overval begonnen Het is te kort…

…het broderietje kruip ik over, ‘t kuise blozende vergood ik, schroomvol ruisende de rode gewaden als bijna-dode wingerdbladen om haar heen, een ruif is zij mijn haverkist, mijn stoof van suikering, de kozende struise een struikje broos, ik heb mijn hand op dit broodje gelegd – de ruiker van haar konen rozen, zij is het blote fruit aan mij geopend…

dood…

dood Delila nog altijd Godgewijd Nog eenmaal opstaan tussen brekende tempelzuilen mijn ogen opwaarts slaan en de vijand horen huilen liefs Samson…

Hun godgeklaagde situatie heb ik - zonder overdrijving, maar wel met enige dichterlijke vrijheid - als een hel beschouwd waar iedere (kogel- bom- of raket-) inslag kan zorgen voor een "bijna-dood ervaring"...…

minste geringste explosie, pronkt een struikrover met zijn grote lila purperen vlag met witte duif die dag en nacht vlinders en zoemende hommels aantrekt Vogelverschrikkers laten zich geen moment van de dag echt zien, alleen verschillende geluiden van snipers zijn te horen zonder dat een mens zijn leven waagt tijdens beschietingen als bijna-dood-ervaring…

Laatst was ik zo dronken Ik was bijna dood geweest Op de straat ineengezonken Na een té gezellig feest Op zich had ik me best gedragen En het bier dat viel wel goed Maar ergens is het omgeslagen En kwam de muur me tegemoet Ik draaide flink en zag geen steek Ik moest echt snel naar de WC Tastend door de discotheek Ziek en zwalkend naar…

Een warm gevoel wat soms overvalt Een onbewaakt moment terug naar weleer Spanning in het lichaam, blijdschap Hoe mooi de eerste echte liefde Onbereikbaar tot het bereikbaar werd Weg de onschuld, hier realiteit Het moment waarop ik volwassen werd Door een tunnel van echtheid Niet door de daad, maar door de redding Kwam liefde op mijn pad…

Zo mooi, bijna onwerkelijk zo lief, bijna verwerpelijk zo leuk, bijna onaantrekkelijk zo stil, bijna opmerkelijk zo zacht, bijna hard zo koel, bijna verward zo vertrouwd, bijna pril zoveel te zeggen en toch stil...…

Als je er was en dan niet zoals nu maar zoals toen in mijn gedachten dan zouden we samen bedenken dat het best nog wel gaat tussen ons en dat er bijna geen ruzie meer was…

Twee mannen liggen in het ziekenhuis, de zusters komen langs met pillen, de ene slikt ze zo door, de ander schijnt niet door te willen. Na hevige slik en proestpogingen zegt de benauwde man: wat een giller, heb ik de operatie overleefd, zal ik stikken in een pijnstiller!…

je kunt je zult je moet je hebt je gaat je wilt je bent je denkt terwijl de storm en de regen zonder reserve over je huis trekken en je daar staat op je balkon zwarte wolken jagen voorbij je kijkt terwijl je de maan kust haar licht tussen gedachte en gevoel bijna…

Tegen het eind van Wat een nacht moet Zijn geweest - in de Barensweeën van de Schemering die de Ochtend moeizaam Geboren doet worden - Word ik op het kerkhof Van gebroken graven Begroet door een oude Man met een schitterende Zilveren baard die mij Het verhaal van zijn dood Vertelt - en terwijl de Eerste zilvermeeuw boven…

Hier op de kruising van de gras- en duinweg begeeft mijn motor het. De bomen langs de wei dreigen mij te vermorzelen, adembenemend komen ze naderbij. Mijn geest lijkt van god los. Er gaat een lichtje aan, en nog één, en nog één. Plotseling zoef ik langs een hele rij. Soezend zacht. De laatste boom doet een stap opzij.…

Oorlog, je weet niet wat je ziet, je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw Mensen leven in de kou Het stond pas weer in de krant er was een aanslag in dat land Oorlog, je weet niet wat je ziet Je droomt van leven maar dat heb je niet. De zon die huilt de lucht is grauw mensen leven in de kou.…

Dood zijn is niet meer leven. Leven is niet meer dood zijn. Dood zijn is niet geboren worden. Welke dode zit daar nu over in? Geen één. Dood zijn is niet langer leven. Welke levende zit daar nu over in? Bijna iedereen. De dood is een doodgewone leermeester. De dood leert ons hoe we kunnen leven. Doodsmoed is doodgewone levensmoed.…

-Remco Campert is dood- Opnieuw aan de slag. 'We braken het brood en deelden de doden', schreef hij, wandelend op de Overtoom. 'We zijn al bijna uit zicht', schreef hij. Net als ik, bijna uit zicht. Ik maai nog. 'Wat moet je anders?'…

Je draait een half jaar om de aarde, een bijna-dood- ervaring van jewelste, meer en meer raak je bewust van je voorgeboortelijke- en hiernamaalsbestaan, stel dat de terugkeer mislukt, stel dat je artificiële wonderwereldje ontploft, stel dat je een hartaanval krijgt, zoveel stellingen benauwen je vrolijke karakter, maar je laat het aardse…

het afsterven is ingeleid mijn rechterbeen kent een rookvol verleden tijd, ingehaald door een reutelende wekker en dan neem ik nog maar een neut voor de doorstroming maar vooral voor de leut dag been waar ga je heen ?…

Elke dag, bijna ieder uur moet ik denken aan de dood de dood van anderen maar ook de dood van mezelf, m'n eigen wezen Ze willen me pillen geven om dat gevoel weg te drukken maar het zal ze niet lukken want 'midden in het leven staan we in de dood'! en dat is doodgewoon voor mij!…

je krijgt weinig zomaar cadeau omdat een maatschappij draait om te geven draai maar om een ontvangend feest te gaan verdienen…