Alle inzendingen over bijzondere bril

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ----------------------------------- Uit: 'Verzameld werk', 2002.…

Je kunt je duizend keer Hetzelfde verkeerd Herinneren. Zo weet ik beslist Dat de zon scheen toen Ik voor het eerst Een vrouw zoende Tussen haar benen Toch was het nacht Of avond op z'n minst Dat kan niet anders Ik moet al die jaren Het licht naast Het bed voor de zon Hebben aangezien Ook is denkbaar dat ik Die keer verwar Met…

ik ooit woonde Ligt een straatje dat nog steeds precies Hetzelfde straatje is, met ’s nachts dezelfde Glinstering op de natte keien, dezelfde echo Van mijn voetstappen die hier voor altijd Eenzaam klinken, zelfs als ik zij aan zij Ga met mijn eigen vrouw op hakken ---------------------------------------- Een van de gedichten die Martin Bril…

Geen reet Te doen Geen reet Te zien Nou ja Verderop Eentje ---------------------------- uit: 'Verzameld werk', 2004.…

De zuster duwt het bed door lange Stille gangen naar de OK, haar kleppers Piepen op de vloer, patiënt Ligt in een blauwe schort Patiënt ben ik, en aan 't plafond Zoeven tl-buizen voorbij, de weg Gaat naar het licht, om niet Te zeggen dat ik steeds dichter Bij de waarheid kom, Grote duisternis -----------------------------------…

Je mist meer Dan je meemaakt Helemaal Niet erg ---------------------------- uit: Verzameld werk, 2002…

Pap, zegt mijn dochter achterop Zie je dat meisje - ze fluistert bijna Ja, zegt pap, hij ziet het meisje Die heeft een broek van Replay Een truitje van Diesel en een Puma-tas Ooh, zegt pap, hij had het zo snel niet gezien Ik heb ook een Replay, vervolgt Achterop de dochter, en mama heeft Een truitje van Diesel, Puma-tassen Vind…

Verkeersdrempels Rotondes en overal Te huur: Bedrijfsruimte Een klein land Veel dromen -------------------------------------------- uit: Verzameld werk, gedichten, 2002…

De zon ging stralend onder De zon kwam stralend op Daar lag het dus niet aan Dat ik zo godvergeten was.…

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ---------------------------------------- uit: Verzameld werk. Gedichten (2002).…

Jouw leven was geven Jouw liefde kende geen grenzen Jouw hart was zo groot Jij was zo'n bijzonder mens dat op het moment dat jij je ogen sloot elk levend wezen op aarde in stilte een traan vergoot…

Dat maakt het zo bijzonder wat er ook word gedaan, het is zo mooi en sterk, het blijft gewoon bestaan En de mooie kant, aan het grote verdriet daarvan, is dat je zoiets bijzonders, voor iemand voelen kan...…

Er vlogen nabij Wijhe Eens twee verliefde bijen De ene bij zei: Hou jij echt van mij De ander zei blij: ik blijf bij je…

Het liefst op zijn buikje balancerend op je arm snoetje dicht tegen je aan knikkebollen, oogjes rollen gapen, slapen, zoeken, zuigen Klein, sereen liggen te wezen. Nieuwe geluiden, neuriën, kreunen schuifelen, sloffen, eventjes leunen knuffelen, kirren, wiegen, dommelen billetjes schonen, zelf wat rommelen zachtroze huidje, zoete…

Zo mooi zo bijzonder en gaat zo eronder.…

eraf zijn als je het allemaal verklaren kon Moeten we blij zijn dat elke oplossing ontaardt in een nieuw probleem Willen we alles uitvergroot onder een steeds sterker wordende lens Bijzonder is het hele bestaan van aarde tot maan Hoe ontwikkeld je als organisme bent, maakt in het bestaan niet uit Evolutie verandert al eeuwen op zijn tijd in…

Eenzaam cliché Treurig cliché Houd ik nog van mezelf? Met bittere zelfspot en grimmige lach verslijt ik walgend dag na dag Manisch cliché Krankzinnig cliché Probeer me niet te stoppen Als ik de verrader in mij vind dood ik zijn vrienden, vrouw en kind Aarzelend cliché Hoopvol cliché Ik ben nog niet verloren Maar de vloed, sinds jij…

Alleen om die reden voelen we ons zo bijzonder in deze aardse wereld.…

dit is mooi dit is bijzonder dit staat los van van al het andere dit is mijn liefde voor jou…

leven met me heeft willen laten delen jij, de verpersoonlijking één der engelen misschien ben ik toch iets bijzonders alleen al omdat je mijn vrouw wilt zijn, maakt mij dat….…

Als ik een bijzonder gedicht zou willen schrijven één met warm, teder licht om te laten blijven in elk hart dan zou het gaan over mijn stemming die zal blijven bestaan zonder remming positief elke morgen en elke avond heel hartelijk en lief wat ik zou willen laten zien aan ieder misschien om elke honger naar liefde te…

Want in haar ligt onzichtbaar geweven de weg naar het bijzondere.…

Het is een bijzonder moment Is het alleen voor mij bestemd Krijg ik een bericht van boven Ik blijf er heilig in geloven Het is een teken voor mij En dat maakt mij gewoon ontzettend blij Nu weet ik dat je er bent En hun liefde weer herkent Het klinkt misschien gek Maar als ster sta je op de goede plek…

Er gebeurt niets bijzonders Het regent geen liefde De Maas glinstert Vandaag zo rustig De oever vol met bloemen Het gras is warm Aan de andere kant van de rivier Ook een gewoon beeld De schapen eten gras En de avond kietelt me Ik weet zelf Dat het niets bijzonders is Maar God waarom Het was zo zalig gisteren en Zo heerlijk vandaag?…

Ja natuurlijk, Jij bent jij Kijk gerust eens in de spiegel Naar wat een kunstwerk je bent Zie je wel, je bent bijzonder Wees jij maar jij en blijf bijzonder -With Love-…

zij was bijzonder. zij was zo heerlijk hemels. ik bleef altijd Aarts.…

Dromerige herinneringen aan toen bekeken door de roze bril van vandaag…

een maskerade door mijn felgekleurde bril oogt werelds beter…

moet halveren Want daar stond je verstand acuut bij stil De wijsheid komt kan ik hem openbaren Ook zonder bril, Rob Jetten, met de jaren.…

Want iedereen kent mij met een bril en een stropdas als de wijsheid die altijd belangrijk en onoverwinnelijk lijkt. Ik kijk streng en ik lijk wijs vol woorden waar ik mijn stropdas graag aan ophang zolang iedereen kijkt en mijn bril een waarschuwing tegen dromen lijkt.…