Alle inzendingen over bijzondere bril

Wat een zegen Maar alleen nu leeftijd parten spelen gaat, slaat dat op de ogen en zie zo best niet meer Ze beginnen uit te drogen en doen een beetje zeer dus vroeg ik Hans Anders snel om raad Hans heeft zichzelf anders wel bewezen door een bril van drie glazen te voorzien Nu zie ik weer Gods werk en bovendien kan ik ook mijn eigen werk…

Wat van hem als schrijver overblijft Zijn wervelende, fonkelende zinnen Die komen als de zomer bij je binnen Zoals hij in één pennestreek beschrijft; De jonge vrouw die een cafeetje binnenschreed "Ze droeg een rokje waar de wind wel raad mee weet"…

wat ik zal moeten weten is dat mijn bril haarscheurtjes vertoont, liefelijk en moederlijk [ wonderwel] het diafragma centreert te noordelijk wat onomstotelijk bewijst dat de prijs naar gelang het geleverde het zuidelijk halfrond discrimineert ten aanzien van dit pokerspel de winnaar is diegene met het duurste montuur…

Binnenkort ziet u wat u maar wil met een fantastische Google-bril. Zo rijdt u gedwee blauwluchtig naar zee. Al staat u al uren in Dordrecht stil.…

Enfin Martin domheid is inderdaad brutaal pathologisch mondig Miskend zelfgenoegzaam grotesk Het zet zijn wangzakken van misprijzen op als een brulkikker Het blaast zijn leegte op en denkt ondoorzien te imponeren als een keizer zonder kleren Domheid is gewend dat roepen effectiever is dan denken de aanval effectiever dan…

Mijn bril vergroot de tranen van de moeder op het scherm die gilt en kermt en jammert om haar kind waarvan ze onder rokend puin alleen de hand, waarin een potlood, vindt Ik zet mijn bril af voor zulk wreed ondeelbaar leed Tranen zullen haar niet baten Ik heb ze desondanks gelaten…

De ogen achter de bril zijn blindgeslagen door de dood werkloos liggen de glazen in een montuur dat uit de tijd schuift niemand neemt de bril op waagt te zien wat geen kijken is door glas dat cilindrisch is multifocaal en jampotdik geslepen de dode had de goeie ogen voor het doorzichtige stilleven in zijn opengeslagen verpakking…

ik blijf het niet begrijpen ik zie ik zie wat jij niet ziet was het een spel wij zouden spelen het is geen spel ik schrijf een bril voor wie wil zien ik voel en zie verdriet voel onrecht ik zie ik zie wat je niet ziet ik voel ik schrijf een bril en geef een loep om in je hart te kijken daar waar pijn en geluk…

Wie leest, zo laat ons een professor weten, Verknoeit zijn ogen en moet aan de bril En er is een aanzienlijk groot verschil Met veel gezondere analfabeten. Vandaar dat straks verplicht in elk boek staat Dat lezen de gezondheid ernstig schaadt.…

Normaal wandel ik door de stad zonder te kijken om te zien; toon ik een gast trots m’n stad ontdek ik onbekende details zie de wereld door een nieuwe bril Vinden anderen een vrouw mooi die mij niet is opgevallen, heb ik -als elk mens beïnvloedbaar- gelijk belangstelling voor haar zie haar door een gekleurde bril Ook in m’n geboortedorp…

een dame van tachtig tooit zich elke dag prachtig, zij zoekt man met een bril, waarbij ze kan doen wat ze wil. haar grillen zijn oppermachtig…

Een zwarte slang, door een oranje bril, Doorkruist ons land, staat nergens stil. Langs ´t grijze pad, door Hollands groen De bloed-wit-blauwe vlag halfstok. Langs oprecht geplengde tranen, bloemen, ongeloof en kippenvel Brengt d'onzen terug van oorlogshel. Een donderslag en iedereen was stil Voor die zwarte slang, door een oranje bril.…

Wat een pijn een gemis aan zijn doorloopt mijn lijf kijk om me heen zie geen redding voor dit zeer een morgen komt zonder meer waar jij ook zijt ik dwaal met je mee...…

Omdat hij gewoon was was hij bijzonder Bijzonder word je pas als je dus gewoon blijft die je altijd was André Hazes was gewoon werd daardoor geëerd in De Arena als een koningszoon dat is bijzonder, en eigenlijk ongewoon...…

Ik zag een man Hij had drie neuzen het is geen grap Hij woont in terneuzen Ik draaide mij heel even om Want het was heel bijzonder Ik ging niet lachen, dat is stom want ik wilde geen gedonder Gebiologeerd keek ik er naar en voelde mijn eigen neus die vond ik altijd al zo raar maar die van hem: Miraculeus…

soms sluimert een omhelzing in de couveuse van iemands ziel soms schemert zij door het glas een vluchtig ontwaken uit de roes van bitterzoet verdriet ze strekt haar armen uit omhult je met serene troost op een kalme regengrijze dag…

De lente is bijzonder. Maar lang niet zo mooi als jij. Jouw schoonheid doet alles eronder. jij bent de mooiste bloem in de lente wei. Je hebt mij vreugde laten schenken. Voor jou sta ik op voor dag en dauw. Geen seconde kan ik niet aan jou denken. Omdat ik zoveel van je hou. Je bent het mooiste wat me is overkomen.…

Ik zal je altijd bijzonder vinden, Omdat alles aan jou me raakt. Ik zal altijd van je houden, Omdat je mij intens gelukkig maakt!…

Zo gewoon ben jij ben je daarom dan ook zo bijzonder misschien ik waak er voor dat ik dit bijzonder als vanzelfsprekend ga zien…

Daar waar geluk zo eenvoudig is, waar liefde alleen maar liefde is en jij, alleen maar liefde voor mij, zó bijzonder zo'n doodeenvoudig wonder. Daar waar liefde in zijn eenvoud heerst, gebeurt het mooiste wonder, zó bijzonder, zo'n heel bijzonder wonder.…

koningsdag opschoondag opa en oma dag dag van de persvrijheid dag van de lach ufodag stotterdag secretaressedag waarom verdorie geen dag van de dag…

Daar ging ik dan na de nodige afwegingen de lucht in ik telde al mijn zegeningen Durf en moed hebben om zoiets te doen het is niet zo vanzelfsprekend ook al heb je nog zoveel fatsoen Daar ging ik overgeleverd aan de wind vertrouwend op het weer tevreden als een kind Zo vrij als een vogel in de lucht verblijven in hogere sferen mijn…

Mijn lieve vriendin verjaart dat is heel bijzonder want het is niet zo vanzelfsprekend na al dat gedonder Vele moeilijke momenten kwamen bij je voorbij maar je bleef positief gaat voor niets of niemand opzij Jouw positief denken houd je op de been zodat anderen ervoor zorgen je doet het niet alleen Anderen ervaren veel steun van jou…

Bijzondere ontmoetingen kort na elkaar jarenlang niet gezien en opeens was je daar Je vroeg hoe het met me was maar jij had geen goed bericht je vrouw was ongeneeslijk ziek en haar dood was in zicht Heel snel was het gegaan hij kon het zelf niet geloven hoe moest het verder dan klopte het wel daar boven Een week of wat later kwam ik hem weer tegen…

Op een mooie manier voltrok zich de liefde en ineens, was er een vlinder die ter aarde stortte en was er geen levensfase meer in het bijzondere vlinderspel.…

wat ooit bijzonder was is verdwenen weggevaagd alsof het nooit heeft bestaan het bijzondere opgeslokt door het alledaagse maar het was er nog wel een glimp schitterde en straalde in diepe duisternis je zei, dat je het ook zo voelde maar vermorzelde het bijzondere smeet de stukjes weg en verdween nu is het weg dat bijzondere…

het is zo dat haar bril ogen geeft waar zij naar kijkt weerspiegeling van een ogenblik was wat het lijkt gericht op mij deins ik terug waar zij niet wijkt…

ik heb hem opgevangen van een prins hij had een bril op met een Duits accent zei ze even later…

de vrouw met harde stem verschool zich in een zwarte bril daarachter stond ze stil haar mens-zijn uit te dragen zomaar op een dag gingen haar ogen overstag ze werden zacht en spraken open, over hoe een lach tot dan toe over donkerbruine glazen viel haar bril werd oud door haar nieuwe sprak het goud van eerlijke erkenning de gewenning…

Ik zie je, door mijn gekleurde bril. Ik ruik je, zoals ik alleen maar wil. Ik voel je, zoals ik alleen je maar voelen kan. Daarom ben je ook mijn maatje, mijn mopperkont, MIJN MAN!…