Alle inzendingen over blacka rosa OR afscheid

Verhiervandaan midden in de woestijn een uitgemergelde moeder aan haar borst een kind huilend van honger en pijn Een jonge soldaat zwaar verminkt amper man eigenlijk nog kind God waarom moet dit zo zijn…

1 stapje vooruit, meer dan een halve terug. Rustig aan. 2 stappen vooruit, 3 achteruit. Te snel. Gun me tijd, geef me de ruimte. Eeuwige, grote, eenzame, oningevulde ruimte. Vrijheid. Zonder regels, zonder afspraken. Laat me vrij, voor altijd vrij. Misschien, heel misschien, kunnen we dan (een tijdje) samen zijn. Mezelf zijn, en dat…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

In een wereld zoals deze Zal ik bij het sterven Geen tijd meer hebben Om te denken Aan de dingen Waar ik zoveel van hou Amen!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

De lieve muze Rosa blijft. Speelt voor ons. Vernieuwt zich. Inspireert ons. Spontaan. Altijd.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De eindconclusie bleek: anorexia nervosa Ik ging naar de koopjes vergezeld van vriendin Rosa Mal, dat jij steeds bij de kinderkleding zoekt en vindt Mijn antwoord, geinig, ik bén nog een kind.. Kind zijn dat voelt vaak fijn Vandaag... voel ik echter pijn. Morgen taart mét slagroom Misschien was het gewoon een nare droom…

Ze stapte in de bus en nam een plek die voor een blanke was gereserveerd. Dat was voor die tijd absoluut verkeerd; een zwarte had geen last van plaatsgebrek. Ze weigerde de wetten van de witten en kwam in opstand door te blijven zitten.…

Rosa, grootse, eedle, machtige Vrouw, Met uw klaar verstand, uwe reine liefde Voor de arbeidersklasse, uwe Geliefde, Aan welke alleen gij uw leven trouw. Gij ging zoals een hoge klare ster De arbeidersklasse voor, uwe Geliefde, In de strijd, - en uwe klare liefde Lichtte voor hen uit, ver, alleen en ver. Gij stierf. Waardoor?…

Toen leden van de clerus zonder kleren Verkeerden in extase hunner staten Ging zij haar weg, incognito, sub rosa Mysterieus muterende Corona…

Onganse zoom onland Van netels brandend of doof Wespensteken, distelprikken En gonzende hommels op honingroof Waar in de lengende avondstond Hij een stelletje boud bezig vond Met wat vervoerlijk in het oog sprong En zijn prille spieblik zich wrong Om het zicht op een snakkende jat Die zich smijdig op haar figuurnaad prentte En…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

heliofidelio Hoe fris en helder klaarwatert de parelvisserhoen O breidelloze zonaanbidster daar op gindse twijg Hoe zonneorgiastisch slaakt zij zuchtinduivelstoon Triolentriomfator sonatinestimulator Polyfone sacre du printemps commotivator Tomeloze hogetonenzang vocalisator Torenhoge korenopdemolen laborator Fladderende rosa…

Toen ik Rosa Moenkin nam, in het dichte maisveld mijn begerige handen in haar blanke vlees drukkend liepen woelmuizen en faraoratten langs onze verweerde voeten. Een hyena bleef staan kijken en rook ons hitsige bloed maar bijten deed hij niet.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

Afscheid dat bestaat niet…

Afscheid doet altijd pijn maar zonder afscheid zal het nooit over zijn afscheid nemen is een ritueel heel essentieel want afscheid nemen is ook afscheid geven het is een einde maar ook een begin van een nieuw leven voor allebei…

De nacht verdween en de zon liet zich zien Na die plechtige dag er voor. Waar je treurde om hen, die leefden met ons En die je zo maar opeens verloor. Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is, Want eens zal je weer bij elkaar zijn. Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

hierbij een stekelig addendum: Straks missen wij opnieuw een Alpenpiek Steun dus Confédération Helvétique Als het ter stembus gaat, per referendum Voor het behoud der Jungfrau van Cailler Pralines met gestoofde Gotthardpeer En de Mont Blanc op chocola van Lindt De tong proeft des te meer met Finsteraarhorn En Weisshorn, Monte Rosa…