Alle inzendingen over blanke tranen

Regen, regen in de tuin, - o gestild begeren, - zonne-bloemen, schoon en schuin, die hun loom-gekroonde kruin naar geen zon en keren; nieuwe blanke glanzen aan zware en matte vruchten; - vroom herleven van mijn waan door een zacht-gerezen traan, door mijn zoete zuchten; - heel het huis is warm en toe; buiten ruist de regen;...…

Ze hadden ons een verhaal te vertellen, Maar niemand die het hoorde, Niemand die ze zag, Niemand die ze kende Tot de dag dat ze zich wreken wilden Op het leven dat hen onthouden was; Gekwetstheid die voor hen Niet meer, niet minder was dan Het bestaan dat ze hadden geleid, Haat die broeide, en geen kant op kon, Tot de dag dat ze…

Zielloos krast de pen langs het blanke vel onbevlekt schrijft zij haar laatste regel…

Grommen (Grrrr) blank brood bekleed met choco verorberd door hongerige magen VOLDAAN!…

een blank wit vel papier wordt met zwart gekleurde inkt beschreven wit en zwart blank en gekleurd ze komen elkaar zo vaak tegen zoals al eeuwen lang gebeurd en als alles van zich is afgeschreven wat men over elkaar kwijt wil kan men in harmonie gaan leven de eenheid mens definitief af smeden en dan is het voor altijd rustig in beider…

Geen kerstboom te zien, En toch lopen hier allemaal Mensen voorbij met een kluit In hun handen geklemd - Langs de scheuren in De aarde - hun aarde - Zijn ze op zoek naar Het riet dat hieronder Ergens moet groeien, Zo hadden de beleidsbepalers Hen in vertrouwen gezegd; Maar net zo min als de huizen In hun luxe woonwijk verkoopbaar…

Overal mensen, toch voel ik me alleen. De enige met kleur in deze grijze zee. Een donkere kleur, toch een mens. Een maatschap, maar geen maatschappij.…

Wervelwind weent door zilveren zand Treuzelend zeilt de avond voorbij De dood, kreupele wurger Suipt hoestend naar de schaduwkant Richt zich op in de mistige wei Blank en schuchter is de vlucht van de maan In de akelige stilte van een zeebodem In de vrede van een waan Zuigen de vangarmen aan mijn wrak Ik los een weerbarstige traan Zwarte…

blanke ijsbloemen bloeien op winterruiten maagdelijk en teer. Uit het land van sneeuw en ijs een beloken paradijs.…

Bruin is mijn vel, maar blank is mijn ziel, Hoe sidder ik onder de klappen Die ons de blanke zo rijkelijk geeft, De heren die honen en trappen, Die onder 't mom van beschaving, cultuur, 'n Volk van miljoenen verdrukken. Bruin is ons vel en dat geeft hun het recht Ons 't loon van ons werk te ontrukken.…

Zeven englen volgen, blank in 't slepend koorkleed, houdend hare wijd ontvouwde hemelsblauwe goudgesternde mantel, dragend hare blauwe lelievane.…

Ach vlinder in spe de gevleugelde schoonheid van je blanke huid koolwitje van mijn dromen lavendel bloeit in mijn tuin…

een gedicht doet er toe afsluitend voelt het pijn droefenis want een blanke neger zingt de blues dat is een gedicht…

Maar ik, ik kleef hier vast aan perkament vol zwart en traan en voel het blanke vel zo vloeibaar op uw borst hier in mijn cel tot alles stolt - alleen gemis is permanent. Alle dingen worden mij te inghe. Wie geneest de smart van geest en hart ? Het dicht in moedertaal ? Ben ik een bard ? Hoe bloedig ver is nu uw zoete zingen...…

Waar is de tijd dat wij sliepen als schelpen op het strand in het blanke hart van de aarde bij het ruisen van de zee omgeven door sluiers van verlangen Dat bij het gloren van de stille ochtend lichamen zich ontvouwden de glans van een schoon gelaat een glimlach van lichtkristallen een verloren traan in de zilverschaal en het blauw…

soms dwaal ik daal ik in mijn spelonk zoek muurschilderingen ze blijven weg de muren zijn blank ze verdwenen ik weet niet waarom…

En statig dalen, slank in blank gewaad, Maagdengestalten, in de maneschijn, Van brede marmertreden, tot waar staat Een blanke baar, - in 't kistje een kindekijn. 't Ligt wit en weerloos op het wit satijn, Een sneeuwwit rozenkransje om 't lokkenblond.…

Zelfs een regendruppel tegen jouw raam, kan aanvoelen als een warme traan. Een traan van geluk, echter vaak ook een traan van verdriet, die laatste tranen willen wij mensen liever niet. Maar zij horen ook bij het leven, want zonder hun is het moeilijk liefde te delen.…

het schoolplein breken zijn hart met gelach als de ochtend is geboren van een zinloze dag wees eens lief voor de dichter strijk je hand door zijn haar noem zijn naam in gebed voor het marmeren altaar dat zijn zinnen mogen leven op het blanke papier en met een glimlach gelezen zoals deze woorden hier…

Zo daar ooit een blomke groeide over ‘t graf waarin gij ligt, of het nog zo schone bloeide: zuiver als het zonnelicht, blank gelijk een lelie blank is, vonklende als een rozenhert, needrig als de needre ranke is van de winde daar m' op terdt, riekend, vol van honing, ende geren van de bie bezocht, nog en waar ‘t, voor die u kende, geen dat…

Arm of rijk Blank of zwart Het doet er niet toe. Maar toch, waarom? Waarom jij daar en ik hier. Waarom jij zo en ik anders. Het doet er niet toe. Maar toch……

Op het WK 400 meter deed geen enkele blanke beter. België verstijfde : derde en vijfde ! Nu snel wat vlugzout voor De Wever !…

't Nestje zacht en warm bereid 't blanke lichte zachte nestje, 'n stuk van buurvrouw en van 't bestje van tante en die overmeid..…

”echte”Haagse een glimlach bij haar opborrelend ze was immers geboren in Rotterdam die dag onderweg naar Leiden maar de sneeuw startte met maagdelijk blank…

blanke bloem voor bloem, ach Java Nederland dieper dan hun slavengraven zou haar excuses moeten zijn…

hoe erotisch de blanke korst van brie tongstrelend het fluwelen laagje gekmakend zijn boterzachte room... mijn god heb ik weer gezondigd Lejo van Kuijeren…

Resten mij alleen nog tranen.…

slechts één traan ontsprongen uit een kale rots van dode steen verraadt mijn bestaan gepolijst door scherpe hoeken zoekt hij zijn weg naar buiten waar de zon hem neemt eer ik mezelf kon uiten…

Kan mijn tranen niet bedwingen, en ze glinsteren op mijn wang. Snel veeg ik ze weg, bang dat iemand ze ziet. Ze zouden om me lachen, om mijn tranen van verdriet.…

Tranen, over wangen gaan lopen, had ik maar tijdig tegen je aan gekropen. Tranen, want ik mis je zo erg, je hebt geen idee wat het van me verg. Tranen, heet en zout, nu krijg ik het zo koud. Tranen, wangetjes nat, ben je me nu al zat. Tranen, liefde is, wat ik nu mis.…