Alle inzendingen over blauwe vlinder

eigenlijk zou ik vogels moeten schilderen en geen vlinders in een blauwe lucht en waarom willen ze over water vliegen en niet boven een veld met bloemen waarom niet de bloemen óp het water en daar boven dan de vogels die -als uit de dood herrezen- zich zouden wreken op de vlinders…

Het regende, zo ontzettend hard deed mijn best snel thuis te komen echter lag daar in een grote plas een vlinder van het nat, om te komen! Dralen geen optie, ik knielde neer pakte het diertje voorzichtig op zette haar op mijn vlakke hand blies voorzichtig want een natte vlinder vliegt niet meer!…

een snelle vleugelslag zon beschijnt haar kleurig lijfje ze danst op en neer zonder iets aan te raken het zelfde rondje keer op keer om vervolgens in tegenspraak tot alle natuurlijke wetten zich een kort moment op mijn handpalm neer te zetten…

vlinders in mijn buik bloemetjes buiten het groene gras de vogels fluiten blauwe lucht de zon schijnt au... kut wesp…

als je kon was je weer een vlinder wit helemaal in 't wit je fladderde als je kon je dartelde boven lavendel blauw heel diep blauw als ik kon vond ik opnieuw de liefde uit licht ik omvormde licht tot goud ik sprokkelde schonk het je bladgoud voor de liefde nooit te oud…

jij buigt je voorover en iets in je zoals een slapende vlinder in morgenlicht bedekt mijn naakte huid ik dans dromen de dag en de nacht wijd in woorden blauw teder rozen blauw een bloem in zee zo beiden oorsprong waarmee ik liefheb en jij…

Ach vlinder, wat doe je nou, op zoek naar bloemen en dat in de kou? Kwam je te vroeg uit je cocon, ik wilde dat ik je helpen kon! Ach vlinder, nu kun je niet meer terug, voortaan niet meer te vlug, uit je coconnetje kruipen hoor. Daar is het nu nog veels te koud voor!…

kant Een vlinder met vier gekleurde ringen vlinders in blauw met zwarte vlekken De bron bleef niet te vinden, maar misschien dat in een volgend jaar het verborgene zich ontdekken laat…

ik droom tweeduizend vlinders in de nacht landen op het water o zo zacht.…

geen strepen die het blauw aftekenen met ongewenst verblijf zie hoe de natuur met stof en as het menselijk vervuilen nu bestrijdt weer terug werpt in de tijd van grondvervoer de snelle globetrotter op retour eindelijk zien gods ogen door het blauw een witte vlinder fladderend in spartaanse ochtendkou…

de rimpels verschijnen en cirkelen rond vlinders in het blauwe licht landen zachtjes op de grond. het is weer nacht, slaap zacht.…

Wie ben jij vlinder in de blauwe lucht een vrij gevoel in vogelvlucht het is alsof ik je aan kan raken jij met je ranke vleugels voor mij ben je een lichtbaken in deze donkere tijd vol onzekerheid oktober 1998…

Vliegend in het rond vlinders om me heen blauwe lucht, de zon zo fel geen haat of verdriet geen jaloezie of angst alleen liefde waar bevind ik me? in mijn dromen een plek alleen voor mij…

Dat speciale plekje in mijn hart is omgebouwd tot martelkamer waar ik jou met de meest vreselijke marteltuigen diepe rijtende wonden toebedenk, dat waar je recht op hebt. Ooit zal het weer een bloementuin zijn met een bankje en een steen, waar vogels zoete herinneringen fluiten.…

Ik til over bergen en breng over wolken naar blauwe hemels waar morgen niet bestaat Ik droog tranen verwerk stil wat mij dierbaar is lach ik toe Maar ook ik huil soms…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de…

toen ik vanmorgen wakker werd was alles groen en geel toen ik van morgen wakker werd was alles blauw en heel heel erg vol met kleuren zachte zoete geuren van mij mag iedereen het weten ik heb een vlinder opgegeten…

gras groeit nu groenig met de zon op kop bloemen kleuren alle kleuren een lach op je gezicht vogels vliegen tjilpend waar vlinders fladderen hemels blauwe lucht raar dat ik geniet?…

Hemels blauwe lucht stilte mag ontwaken vanuit het hart een blij verzucht. Uit de verborgen cocon ingetogen smart vleugels zichtbaar hernieuwde krachtbron. Zonnestralen gloed verwarmt elk wezen een nieuwe start ongekende invloed. De vlinder pracht grootse verandering perfecte spiegel subtiel bedacht.…

Gelijk een spelend kind, in zoete waan, Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt, Van 't zielloos mondje menig kusje plukt En meent haar kindjes hart te voelen slaan, Het vlassen haar met bloem en lintje smukt, De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan, De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt, Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…

in verscholen verte wacht gekreukeld teerblauwe vlinder in veilig cocon onder grijs-grauwe zwaarte sluip- slurpen dorstige dreig-rode vurige vlammen nabij vleugellam geslagen krinkelt vlinder osmotisch blauwe lucht-gedachtjes terwijl ver buiten haar bereik in groen en gele pracht het universum lonkt schildert zij haar vliegangst…

Ze liggen altijd op de loer destructieve krachten in scheppende momenten een donkere wolk boven kolkende blauwe zee geselen stormwinden waait creative energie nijgen vlinders bloemen open verspreiden een zoete geur…

Vlinderend door het akkerveld Veel vlinders heb je al geteld Tussen bonte bloemenkleuren Ze weten nectar goed te keuren Vlinders maken je leven blij In een graanveld, frank en vrij Tussen korenbloemen en kamille Het levensritme mag er verstillen Kwik-me-die hoor je tussen granen Kwartels die zich er in zangkunst bekwamen Blauwe korenbloemen…

Zouden vlinders dan zo kwetsbaar zijn omwille van het ongelooflijk mooie dat hun vleugels in zich dragen zij hebben hun geheim weten te verstoppen en spreken toch uitbundig over hun verandering zich tot vlinder te ontpoppen tijdens het geduldig wachten en intussen trachten krachten te reserveren voor de metamorfose hoe de natuur ons…

Ik wil tussen het wit van vlinders liggen de tuin begraven in jouw schoot. De dageraad schenken zonder verwachting aan de oever jouw glimlach zien dwalen in het licht. Tussen de rimpels van het eeuwige blauw mijn hart offeren en alleen aan jou.…

Het dagpauwoogt en 't wielewaalt en 't versje dat je dit verhaalt zingt stil en vliegt als vlinder, maar door de blauw azuren lucht heeft het de status van een vlucht dus 'k hoop dat 'k je niet hinder, want weet je wel, ik zeg het snel, mijn vriendschap wordt niet minder.…

o vlindertje, o vlinder lief mag ik je vleugels even lenen o vlindertje mijn hartendief want al haar liefde is verdwenen ik wil vliegen en dan zweven hoger dan het diepste blauw misschien kom ik dan liefde tegen en dan roep ik, ik hou van jou!…

Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen. Zij laat zich leiden naar het dromenland, schier ademloos, met vonklend oog en wangen, waarop de blos der rode rozen brandt. O zomerzon! o gloed der minnezangen! Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand. Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen, haar rode lippen op de rode band.…

Indien gij weet wat leven is en lijden, en welk een zee van weedom in een traan ligt, laat mij die holle weg in ’t woud vermijden, verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt! Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden, een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht. O laat geen lach die stille plek ontwijden, geen ruwe spot…

Nu vul die vaas met gele oktober-rozen, Leg blauwe druiven op die blanke schaal, Tussen de trossen laat de perzik blozen Als avondrood, en loof als bloedkoraal Van wilde wingerd blij mijn blik verpozen, Die symfonieën zoekt in kleurentaal.…