Alle inzendingen over blij OR verjaardag OR wakker

Het licht van jouw verjaardag schijnt op je steen over het sterretje van je geboorte, vandaag ging mijn mobieltje af als een herinnering maar zonder jou is je verjaardag anders en dwalen mijn gedachten naar je graf nu vier je je verjaardag aan de overkant misschien schudt Hij vandaag je hand.…

Je verjaardag, ja je verjaart. Daar wordt echt op blindgestaard. Op 't eind van 't jaar, altijd weer, ben ik niet blij, doet het weer zeer. Je gevoel zegt je dat je veel jonger bent. De tijd haalt je in, iets wat nooit went. Voel je jong, geef de tijd geen kans. Word niet oud, ontspring de dans.…

Drie dagen achtereen feliciteren ze elkaar, eerst is Ditje jarig dan verjaart hun trouwdag, maar: de laatste dag in deze rij, is voor Jos, dus die maak ik extra blij.…

Oranjewimpels omgeven ons hart, vandaag is uw verjaardag, een nieuwe levensstart Oranjewimpels omgeven ons hart, we denken aan u in Aduard belevend uw geboortedag Oranjewimpels omgeven ons hart, vandaag is uw verjaardag!…

, zo blij, zo blij Ik lig hier voor het rapen de wind streelt; de zon warmt; de regen polijst me, nog mooier dan ik ben Ondertussen ben ik blij zo blij, zo blij, zo blij Samen zijn dan twee stenen in een rivier die leven heet naar de bodem verdwenen en de tijd die hen samen sleet En we zullen zijn allebei zo blij, zo blij, zo blij…

zijn 300 maanden 25 jaar is 25x Kerst en verjaardagen 25 jaar naast elkaar wakker worden Zouden ze ook nog 25 jaar naast elkaar opstaan?…

geïnteresseerd Over de bomen heen reikte je haar jouw zesde of zevende hand om heidebessen te gaan plukken Je zwaarste arm lag op mij en heeft me wakker gemaakt als ik dat nu ben met jouw armen overal in het leven, in de tijd, in mij dromend deze nacht…

Ik heb je niet bewust gezien, Je aanwezigheid niet waargenomen Maar toch moet je me In het voorbijgaan Hebben aangeraakt, Want zoveel energie als nu Heb ik nog nooit van mijn leven Door mijn lichaam voelen stromen En ik weet dat die kracht Uiteindelijk alleen van jou kan komen…

Jaja, dan snurk je dus ook al als je wakker bent? ach, voor de rest is 't een prima vent...…

algemeen aanvaarde mores leren mij te genieten van gemeenschap ik doe mijn best ik zweer het je maar ik ben altijd blij als ik er na een sigaret kan opsteken remy…

kleurig en vrolijk het straatbeeld die ook blinkt in het uur wakker, wakker en wakker onder warme zonnoten van oerkracht,(is mij een wonder) waarop de klok verder tikt op haar zonnevuur van schepping……

De wekker hoeft niet meer te gaan maar de ogen zijn uitgerust klaar om wakker een nieuw hoofdstuk open te slaan.…

deze open ochtend veel te zacht zoals mijn bed dat ongedekt verlaten ligt, een laken tot sierlijk kleed geduwd, het leven nog maar half geweken een radio, een lied speciaal voor mij, de zanger lacht een nieuwe morgen elke dag, een waarheid uitgestreken in tranen, boeken met verhalen waar ik niet meer aan dacht maar nog van droom, zo te vroeg wakker…

Eerder dan een geeuw Kondigen haar billen aan Dat zij wakker wordt. En dan haar oogwit: sneeuw In de ogen van mijn leeuwin.…

op je knieën, beval je en alles werd zwart stil verlamd de stoelpoten gebonden aan de mond van macht schaduwen, de poppen op je rug en alles werd lelijker de verste hoek binnen handbereik telkens anders de gil toen de aarde in de nachtspiegel van de kamer keek op knieën die zwegen stil de vergetelheid op het eind…

met nog wat kreukels op haar wangen van het kussen dat zo heerlijk opgerold onder haar hoofd lag wordt ze wakker juist op het moment dat de nacht zich vol overgave geeft aan de nieuwe lentemorgen de vrouw ze knippert nog slaapdronken rekt zich uit haar haren nog wat verward de poes aan het voeteneind rekt mee een grote gaap en roets…

een sigaretje een borreltje voor het slapen gaan maar wat dan als je niet meer wakker wordt dan was het niet meer eentje maar je laatste ik lig daar soms wakker van…

ik zocht jouw stilte op en vond gedonder in de holte van de nacht zwartgallig als altijd werd ik verwacht in hoeken waar ik nimmer wilde zijn een toermalijn glanst mooier maar mijn haar draagt altijd nog een zweem van goud the cloud verzamelt wel ik stop er woorden in, die nimmer willen zijn…

in het voorbij gaan streelde ik je lijf een hand zacht jij wachtte af en ik kreeg meer dan ik dacht ik geef toe ik wil je maar ook de tijd en dan verdwijnt de droom uitgeslapen word ik hard wakker…

onschuldig wakker worden met het argeloze open gemoed van een kind je hart klopt en spreekt vanzelf nu als warme voeten de koude vloer raken ruimen magische minuten het veld…

deze nacht hoor je de ransuil aanhoudend klagen Nyx godin engel van de nacht verbergt haar vleugels in duisternis de hardhandige vleugellamme landing in een cipres Dionysos laat je leven! voeten zoeken aards houvast ze moeten zich wortelen van dag tot dag Helios maant tekent streepjes licht over je gezicht…

Maar stichting Wakker Dier is minder blij en ziet de beesten liever in de wei.…

op mijn verjaardag 's ochtends vroeg een aubade van een zanglijster…

Want hij, mijn man viert z’n verjaardag 4-10-65 niet Zoals ook ik, zijn man mijn verjaardag (12-2-52) niet vier Dat vinden wij wel zo prettig ja, ja, maar zij, de relaties niet daarom laten we wel het e.e.a. tegen ons aanleunen Zoals ik graag leun op hem En daarom zingen wij blij Wij leven lang hoera hoera Maar hoelang, dat is aan ons…

Zoals de zon die je 's morgens wakker kust. En 's avonds de maan die je je gedachten laat gaan over de dag die voorbij is gegaan. Die sfeer heeft invloed zodat je de dag blij begroet!…

Lentelicht omstraalt ons hart Vandaag is jouw verjaardag Krokussen kleuren het vorstig zwart Lentelicht omstraalt ons hart We zingen voor jou in Aduard De Levensvorst kleurt rijk de dag Lentelicht omstraalt ons hart Vandaag is jouw verjaardag!…

Van de aarde waaruit ik Vanmorgen moeizaam geboren word Ontstijg ik de aardse gebondenheid Die mij het soepele bewegen belemmert En die mij het liefst met gebogen hoofd En stramme spieren voort doet gaan Als ik verwelkomd word door Het eerste koude morgenlicht Van deze nieuwe dag waarin ook De pieren die mij omringen hoopvol Wakker…

Uit angst geboren Door schuchterheid Getogen, Door ingetogenheid Bij de hand genomen De blik altijd Naar binnen gericht - Te bang, eigenlijk, Om naar buiten te kijken Laat staan om mee te doen, en Onder zware aardse last gezwicht…

Hoofd dat niet Meer wil - Benen vastgebonden Door onzichtbare Banden uit het Verleden die mij Het voortgaan Beletten Zachtgesponnen Zilverdraden Die als een Onverbiddelijk cocon Het lichaam omspannen Met verstikkende deken, Laatste halte voor De dood…

Mijn gedachten harken de duisternis bijeen In de groeven landt mijn spleen Een dag opent traag zijn luiken Mijn tuin aan ideeën netjes geschoffeld Angsten, onzekerheden weggemoffeld Een frisse herfstgeur dringt zich op…