13064 resultaten.
BLIJVEN
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.984 Dat “blijven” hè, dat blijft in ’t ongewisse.
Wáár blijft hij dan ? Dat blijft voorlopig gissen.
Maar ja, zo’n schrijver vindt het blijkbaar leuk.
Zodat hij vlijtig aan het schrijven blijft
en speedsonnetjes over blijven schrijft.…
blijven
hartenkreet
4.0 met 38 stemmen 2.279 waarom is afscheid zo moeilijk
als je weet dat er een volgende keer komt
als je weet dat we elkaar gaan zien
onze zielen elkaar gaan ontmoeten
en we weten dat we elkaar begrijpen
waarom is elkaar zien zo makkelijk
als je weet dat er een tot ziens komt
en je weet dat we het gaan zeggen
elkaar omhelzen, elkaars zielen gaan voelen
en we elkaar…
Blijven
netgedicht
3.0 met 86 stemmen 37.759 Wat zou ik moeten
Als mijn weten
Bij het sterven overlijdt
Als persoon niet meer gespleten
En mijn lichaam eeuwig kwijt
Ga ik dolen als een wilde
Zoekend naar een eeuwig doel
Zal het vuur nog net zo branden
Kent de ziel ook dat gevoel
Wat zou ik moeten
Zonder schrijven
Zonder woorden als mijn deel
Ach, laat ik er maar in blijven
In…
Blijven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 3.668 Met tevreden handen maak ik
gebaren die
iedereen wenst
als ik sta en blijf
staan
en niet meer weet waarom
ik niet meer weg wil
gaan.…
`Blijven'
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 404 Met het `blijven` dat je op fluistertoon gebood
na het van mijn kant vragen
of ik gaan moest of zou blijven
leek een eind te komen
aan wat een julimaand lang schrijnde.
Zo blij was ik met je weer terug te zien,
dat het voor ons weer open lag
en toch nog steeds verwoed van slag.…
Voor blijven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 wolken vol leugens
passeren langszij
dreigend hemelwater
kleurt donkergrijs
speelse spreeuwen
walen om de hete brij
die voorlopig
onaangetast blijft
ze blijven de waarheid
voor die zich schuilhoudt
langzaam rekt de
ochtendzon zich uit…
Bij mij blijven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 351 Op mijn grote bed
vraag ik je tot dageraad
bij mij te blijven.…
blijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 alles ademt rust
lucht en water
in deze ommuurde
kiezelsteen tuin
een verdwaalde boom
de enige die blijft
staat dichtbij
de oorsprong
de kosmopoliet woont
geworteld thuis en
reist oneindig met
de elementen
als een waaier van
liefdes beweegt zijn
wuivend bladerdak onder
de verzengende zon
de storm beproeft
teisterend de…
Blijven!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 136 In Sesamstraat zijn rellen uitgebroken
‘Wij weg voor een of andere ouwe taart?’
‘Dat nooit!’, zegt actieleider meneer Aart
Met volle mond zei Koekie: ‘ Mooi ge-ssprroken.’
Ook Ernie vindt het reuze achterbaks
‘Hij krijgt van ons de kieteldood, die MAX!’…
blijven over zonder haar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 365 zon verschiet in kleur
laat stofjes dansen
in willekeur van lucht
geur van lang geleden herinnert
weer aan vluchtig ziekverdriet
zijn stil gevangen
in broos lijden
lippen smakken in het
delen van de dorst een zuster
drenkt met afgelegde trots
we zien haar bidden
kaars en handen klaar
middaglicht laat zacht
haar ogen breken
wij blijven…
blijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 de verschrikking
is een ongelaagde
vormeloze klomp
een amorfe massa
vijandig onooglijk
ongenaakbaar
je voelt het
ongemak de
pijnlijk stilte
en je weet niet
of het ooit
genoeg zal zijn
je blijft
desondanks
de klomp
valt in duizend
korrelige stukjes
uiteen
je bent gebleven…
Blijven?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 141 de aarde draait
de regen druipt
de drinker drinkt
een moeder draagt
de plicht die drukt
de dromer draalt
een dichter droomt
een wolkje drijft
de schrijver blijft…
blijven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 97 is er een seizoen dat
zoveel stilte in zich draagt
dat het tumult binnenin
hoorbaar wordt
een landschap waarin
zoveel liefde groeit dat
de dode niet verdwijnt
haar tot leven roept…
Blijven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 133 In de duizeling van vrijheid waagde je de sprong.
Slaap, slaap nu maar voorbij de moeite, de nood.
Zweef nu maar voorbij de pijn, voorbij het zwart.
De raaf zal je in kneedbare ruimte en tijd beschermen.
Hij koestert de herinneringen en gedachten.
Als niets meer vanzelf spreekt, niets meer hetzelfde is.
Als ik je het meeste mis.…
blijven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 79 aan de rand van de nacht
tussen kogels en oorlogstaal
wortelt een boom in het bergravijn
achter de binnenkant van de buitendeur
danst rouw zijn staccato dans
in onbuigzaam verdriet
boven de huizen sluiert
de meedogenloze geur
van verbrande schoonheid
aan de rand van de nacht
slapen de mannen
in watten van duisternis begraven…
Wrang
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 948 De zon is een oog
in
mijn
verlaten
dromen
waar
ik
zoek
naar
de silhouetten
van eenzame dromers
die blind blijven
als ze
ontwaken
in de hel
die hen alleen
in
de schaduw van
hun dromen
nog
inspireert…
Reeks
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 151 Er blijven altijd
mensen die
als je broers
je vader
of je moeder
je zus,
je liefste ooit,
je kind dat
onbegrepen
pas toen 't wegging
zijn eenzaamheid
die reeks blijft komen
je verwonderen
onophoudelijk.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Nee!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 138 Ik wil je niet kwijt, je mag niet vertrekken,
laat me niet in eenzaamheid achter,
je zou blijven, tot het niet langer kon,
dit is te vroeg, dit is niet eerlijk,
nee!
Maar;
Ik wil,
heb niks te zeggen
Ik moet,
heb niks in te brengen
Je vertrek staat vast,
mijn wil doet er niets meer toe.
Ik geef het gevecht op!…
Kroket
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 225 Er is wat af vergaderd en gekletst
Maar Mora, Kwekkeboom en ook van Dobben
Die blijven nog een tijdje eenzaam tobben
Europa heeft de fusie afgeketst
Ze mogen samen niet in één kroket.
En smoren verder in hun eigen vet.…
Zonder gezelschap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 260 ik ken jou wel
maar zien doe ik je niet
onhoorbaar ben je
toch raak je mij
vooral in stilte
snij je nog dieper
dan oosten wind
tegen mijn schrale gezicht
gelijk de verkleurde
kalender boven het dressoir
omarm jij mij
iedere dag opnieuw…
hopeloos eenzaam
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 168 glas
van de altijd lege kamer
verveelt de regen mij
die saai de uren maakt
niksend hang ik rond
de zondag verspillend
die als zovele dagen
zich nat verdrijven laat
terwijl er niets gebeurt
knaagt stilletjes vragend
mijn geweten en gemoed
wat of ik nou toch doe
veel te snel en veel te ver
rijd ik in mijn auto rond
om de zin van eenzaam…
[ Ik slip, glijd vertraagd ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Ik slip, glijd vertraagd
af op mijn verplettering --
De tijd breidt zich uit.…
Muziek van de ziel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 100 Muziek van de ziel
Het oorverdovend stille dat om mij hing
verborg armenvol emoties
zoveel dat het mijn keel soms snoerde
opende ik gedachteloos het raam
kreeg weer lucht en het ontspande
die me naar het onbekende stille voerde
me overviel en rust hervond
want daar woont de schoonste muziek
van mijn oude ziel
een tureluur floot hoog…
EENZAAMHEID...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 425 Eenzaamheid wordt doorgaans veroorzaakt
door ieders persoonlijke binnenwereld
Maar veelal gecontinueerd door dé buitenwereld
Wil je vereenzaamden bereiken dan
zal je meer dan je best moeten doen
en langdurig, meermalig blijven pogen
en vooral niet opgeven, vooral doorgaan!…
Scherven van verdriet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 283 Toch blijven tranen stromen
als de bron
het hart gekwetst
bloedend
is opgedroogd
De ruimte van hoop
die er eens was
gevuld door duisternis
poel van verdriet
Want bitter
is de eenzaamheid
De liefde die er was
zal nooit meer zijn
Ik raap de scherven
geluk dat eens was
kapotgemaakt…
Leegte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 67 Toch blijven tranen stromen
Als de bron
Het hart gekwetst
bloedend
Is opgedroogd
de ruimte van hoop
die er eens was
gevuld door duisternis
poel van verdriet
want bitter
is de eenzaamheid
de liefde die er was
zal nooit meer zijn
ik raap de scherven
geluk dat eens was
kapotgemaakt…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.672 Ik kijk naar buiten
alles is somber
de wereld lijkt te huilen
mensen lopen over straat
iedereen lijkt eenzaam
eenzaam zoals ik
ik voel de tranen komen
het lijkt net of ik stik
ik voel een brok in mijn keel
nee, ik wil niet meer
ik wil niet meer leven
het lijkt of de druppels me begrijpen
ze blijven maar vechten en strijden
alsof ze strijden…
Onzichtbaar eenzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 alleen ben met mijn ideaal
hoe het zou kunnen zijn
met altijd wel de adem van
een dierbare dicht bij mij
Misschien is dit ideaal
mijn neiging geworden
om af te wachten
te berusten en toch
te blijven verlangen –
onzichtbaar eenzaam…