11013 resultaten.
Tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 73 huilen de bloemen mee,
van geluk.
Dan trillen de bladeren
van dankbaarheid
Je zou mee moeten doen .
Voel hoe je lichaam
nat wordt
als je deelneemt
aan het landschap
in de regen…
Vertrek van dochters
gedicht
2.0 met 249 stemmen 40.202 Er was in ons huis een wereld van verlangen,
geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun
kamers waarin ze verzamelden wat ze mee
zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie
precies dat zelfde uitzicht, precies die
zelfde wereld van twintig jaar her,
toen ik hier kwam wonen.…
proficiat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 P rettige
R ozengeur
O mhuift herinneringen
F ijne gesprekken
I ntiem en eerlijk
C oncentreren
I ntens :
A mour
T oujours…
Tussen twee vingers
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 62 och pijnigende gedachten
van koude nachten alles is een waan
in dit aards bestaan
met soms wat geluk
om te aanschouwen van te houden
de bloemen van het paradijs
in 't ijl gegons verpulvert
tussen puim en ijs…
Geluk zit in...
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 479 Zit geluk in een bloemetje,
zit ’t in een plantje,
zit ’t in het gebaar,
of zit ‘t ‘m in de grootte,
verroest:
een Klavertjes vier,
ik tel mijn zegeningen
en loop voor een
bosje bloemen
naar de bloemist.…
Gelukje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 230 Wat een geluk
dat ik een stukje van jouw wereld ben
dat ik jou van dichtbij kan volgen
met al wat leeft bij wie ik ken
Ik ben zo blij dat er bloemen bloeien
en dat er dieren zijn
deze blijdschap komt mede door jou
omdat ik heel veel van je hou
Je laat je zien als vrouw
je laat je zien als dochter van mij
Iemand waar ik heel trots op ben…
Dorps-idylle
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.094 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
III - terug naar oudshoorn - zelfstandig tot 1918
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 het parkeerterrein
brengt oudshoorn nooit meer terug
eenmaal platgelegd
het oude oudshoorn
vervlogen vogelenbuurt
voor nieuwe bijlen
een wijk als oudshoorn
naar de elfen van aphen
aan de oude rijn
het oude oudshoorn
en villa nuova in de gnephoek
een flauwe bocht terug
de schrijver oudshoorn
in de salamanderreeks
- een fout verhaal…
Vaccinatiestraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Ik zie een pandemie de straten legen,
angst en onmacht beheersen het land,
het R-getal stijgt, krant na krant;
ik kan er niet meer tegen.
Er staan nauwelijks nog files op de wegen,
die wandelen nu langs de waterkant;
ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand,
over het beeld van ‘zoom’ bewegen.
Ik had deze eenzaamheid nooit verwacht…
Voel je zijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 Klim over bergen
vaar over zeeën
trek van land tot land
kijk naar bloemen
kijk naar bomen
luister naar vogels
geniet van vissen
groei met seizoenen mee
bezoek de mensen
leef in geluk met dromen.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…
Gek van blijdschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 140 Wanneer je ongelukkig bent,
zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen;
kijk naar het nieuws.
Wanneer je voor het ongeluk geboren bent,
alleen op aarde,
vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws.
Wanneer je door de bomen,
het bos niet meer ziet:
probeer het dan eens andersom.
Pak de bomen, keer de zaak om
en kijk…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Boshuisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 205 er was eens.....
een huisje in het bos
een heel klein huisje
met één raampje
en een klein deurtje
het deurtje was wat scheef
en de scharnieren kraakten
er liep daar een scharrelaar
die het allemaal wel maakte
ook was er een sprokkel vrouwtje
die rommelde met wat blaadjes
en takjes voor de schouw
en ze vulde alle gaatjes
ze zagen het…
Voor hem die al dees dagen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 370 Voor hem die al dees dagen, zonder bate
voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood,
en langs de huizen liep met kaken rood
van drift en pijn in 't harte bovenmate;
Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood
de moed niet vond om 't leven zelf te haten,
die beedlaars tegenkwam langs gore straten
en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…
Emoties
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.021 Emoties, toen ik jong was, was ik zo trots
Dat ik geluk kon voelen in mijn hart als een bloem die opengaat.
Nu zijn die emoties een probleem dat mij niet meer loslaat.
Om elk klein ding begin ik te huilen.
Mijn emoties op en top.…
Menuet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 173 Je vingers bespelen
mijn eenzaamheid
het gouden voorhoofd zwijgt
bespreekt met mij
de grootste zonde van de eeuw
handen die raken
op tonen van inspraak
zielen die smelten
op noten van geluk
roep
is die van de dageraad
het stille minnen
van de bloemen die ik pluk…
XXXIV - keltischge dans - 1887
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 het geluid vervoert
naar de jaren zeventig
van enige eeuw
hij vaart onderweg
als bedelaar naar ierland
verdrinkt in solway
lag in een zeeslag
gestorven tegen de zweden
met zijn blauwe bloed
der lahme von k?ln
koning van austracië
ergens in de pijp
en jaren twintig
uit charleston en lyon
moeten nog komen…
VIII -na schooltijd - 1954
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 Ik zou sam hawkins
Weer levensgroot willen zien
Als na schooltijd
Lessen in het gras
Meester koolmees gaat voor
Een klas met mussen
Tussen de ballen
Atlanta achterna rennen
De rietlanden in
In de volle zon
Voorlangs de schoolramen
Meeuwen en bootjes
Mexicaanse hond
Op de wereldontvanger
Papa met koffie…
Suites voor Bloem X - achtergronden 1874
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 in de lentetuinen
dienstmeisjes zonder broekje
- l'histoire d'o
ergens in die tuin
sluimert achter het lusthof
de achttiende eeuw
het kinderwetje
en heel het verzuilde land
viert vijftien jaar
vier zuilen
ondersteunen het dak
een stoa met shoah
evenredig
vertegenwoordigd -
arbeid en adel…
XI - de anti-sportheld - 1949
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 het kampioenschap
terraszitten buiten
met oude klare
bij de strandstoelen
van mijn eigen zandberg
rolt een raceauto
een kuil in het zand
voor de meisjes in de klas
graaf ik mijn graf
onder de waranda
schommelend aan de laagste tak
door de tuindeur
de zwarte schapen
van de elite voetbalsport
rennen langs de lijn…