33618 resultaten.
Wonen in het bos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Als ik een reus was, zou ik
zeker in het bos gaan wonen
omdat bomen nog groter zijn
en dan heb ik meteen familie
want ze wonen ook in het bos
Verder woont daar niemand
misschien kabouters, onzichtbaar
omdat ze achter de bomen blijven
Ik kom graag in het grote bos
de bomen staan op mij te wachten
en ze lopen altijd met me mee
totdat…
Slotsom
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 370 Waar ooit iedere boom en blad
zich nestelde in de zachte morgen
sluipt nu de nacht ongedurig rond
maar tijd dringt zich op gestaag
de wingerd wacht op de bloei
en jij zal zijn waar ik jou plaats
dichter bij of ver van waar ons was…
gefluister van wind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 207 het zijn slechts enkele gedichten
en niet de dichter die overleeft
uitverkoren woorden die blijven hangen
in het collectieve geheugen
de poëet zal spoedig vervagen
sommige verzen van zijn hand
trillen nog wat na in de ether
soms kan je ze horen
als gefluister van wind
in kruinen van de bomen…
Stilte van mijn droom
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 203 Als de dichter
niet is, niets is
geen persoon
en geen haven
een niemand
zonder heimwee
en met geen
enkel verlangen
gezwicht
voor een woord
een theorie
zonder bloed
een metafoor
zonder gevoel
ben ik bij je
achter een boom
verschuil ik je
als stilte
in een droom
bewaar ik je
laat ik je niet
gaandeweg
een niemandsland…
Glimlach uit het avondland (3)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 250 Vertrouw de dichter,
wantrouw zijn verhaal, gebouwd
op eigen visie.
Schaamte of zonde,
zijn de onrijpe appels
uit de boom van de geest.
Eenzaamheid is stilte
waar gekoesterde dromen
tot stilstand komen.…
de wereld schuimt
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 612 de wereld schuimt
tot de rand
het leven schreeuwt honger
in koele objectiviteit
geef ik je gelijk
een dichter is
ook maar een mens
de zomer valt als
zweet op je voorhoofd
in koude van tijd
zit leven hoger in boom
het milde ruizen
in het vuil van schaduw…
Bij Oostkapelle
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 134 Hier staat een boom.
Hij groeit zo vreemd.
En al zo lang.
Wie legt hem uit
wat het ambacht
van een dichter is.
Wie commandeert hem
een volgorde
voor zijn takken
en een evenwichtig
bladpatroon.
Volgt hij soms
een masterclass
in de hallen van
de wetenschap.
Op een plekje in de stad
onder professoren
met een kat.…
Speciaal bericht(tanka)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 84 dit kleine gedicht
naar jullie allen gericht
komt uit een warm hart
want jullie zijn elk apart
een straaltje van het zonlicht…
de zee geeft, de zee neemt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 454 ik struikel over dichters op het strand
ze zijn in drommen naar de zee gekomen
hun adoratie doet het water stomen
de blik naar boven, pen reeds in de hand
ze schrijven over sporen in het zand
die weer verdwijnen bij het overstromen
ik hoor ze over wolkenluchten bomen
hun Lourdes is de zilte waterkant
dan wordt het Nereus eindelijk te veel…
Het ultieme gedicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 Wat ware liefde is,
kan geen dichter ons vertellen.
Wat liefde niet is,
weet iedereen.…
Invloed van Dichters
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 127 Mensen, leid dichters naar de macht.
Zij beseffen dat ook zij apen zijn,
maar weten aan dat feit voorbij te gaan.
Dichters zijn dienaren van de vrede.
Dichters vertalen angst in heldenmoed.
Dichters zijn ware populisten.
Zij verlichten uw alledaagse zorgen.
Zij maken wat slecht lijkt goed.…
Stilte uit een droom
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 2.476 Als een dichter niet meer bij de mensen is
geen persoonlijke haven kent in ’t geweten
dan gaat er niemand zonder heimwee naar zee
en als je ademt zonder innerlijke lente
weet je nooit of er een ochtend komt
is verlangen een metafoor zonder gevoel
maar bij de boom is er bekeerde stilte
wordt het niemandsland in een droom bewaard.…
Storm
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 445 Dat komt door al die omgevallen bomen,
Want reken maar dat dat behoorlijk scheelt….
De wijziging, die ik bij haar bespeur:
Een flinke bos met hout nu voor de deur.…
Bomen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 951 Zo hoor ik de ene boom de andere zeggen,
het is een jammer dat we hier zo staan,
en we komen toch niet dichter bij elkaar,
maar het is goed te weten,
we kijken elkaar toch altijd aan.…
Onze antwoorden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 112 Er bestaat een wereld,
die wij mensen niet zien.
Niet kunnen beschrijven.
Er bestaat een universum,
dat ons allen samenbracht.
Er bestaan universele gevoelens,
die mensen willen samenbinden.
Velen voelen alleen maar liefde.
Onbaatzuchtige liefde is het,
die onze angst doet zwijgen.
Onbegrijpelijke liefde is het,
die op ons antwoord wacht…
hypomanie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 97 toen zag ik jou, aan elke hand een kind, jouw lichaam krachtig,
jachtig in de wind van frisse zomers
wijdbeens zeker stond je daar
het schoolplein vloeide terug tot waar
ik enkel nog jouw blik ontving
ik brak
in zachter lachen uit en luidkeels
klopte toen mijn hart
jij zag mij ook, je keek en streek
een kind wat door zijn haar, het…
De zee geeft, de zee neemt
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.757 ik struikel over dichters op het strand
ze zijn in drommen naar de zee gekomen
hun adoratie doet het water stomen
de blik naar boven, pen reeds in de hand
ze schrijven over sporen in het zand
die weer verdwijnen bij het overstromen
ik hoor ze over wolkenluchten bomen
hun Lourdes is de zilte waterkant
dan wordt het Nereus eindelijk…
Herfstberk
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 801 Toen ik in de trein voorbij reed en je zag, tussen oorverdovend stil
geluid, de wind verlaten wit tussen de takken, zó breekbaar.
Je stam een zachte, zoete zuurstok, maar niemand proefde je; behalve ik –
ik heb jouw alleenzijn verbrand in de haard en
samen zitten kijken naar gezelligheid.…
Ook dichters maken reclame
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Kijk, ook dichters maken reclame.
Wie zich als massamens verloren voelt,
kan zichzelf weer leren vinden.
Wie jonger wil worden,
kan beter wijzer willen zijn.
Doe, zoals je eigen hart je ingeeft.…
Waarom mensen dichten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Dichter bij het wonder.
Dichter bij elkaar.…
voorstelling geschorst
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 219 is een boom dan niet genoeg
om de tijd te tonen
het onbeschrijflijke wachten
op oneindigheid
zoals de schaduw
in woorden van een dichter
die in zijn stilste zinnen huid lostrekt
schrijft dat wijzers
op zonnebloemen wonden helen
van vroeg tot later
en dat cirkelrond, het voorbijgaan
de bestemming is
onbegrepen
op het moment van…
Zomer en winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Wit het land, blank mijn hart
Alles begraven onder sneeuw
Bomen kreunen onder druk
De vorst slaat tegen ramen
Die laat hen koud; ‘t glijdt eraf
Binnen heerst warmte
Buiten rilt een sneeuwtapijt
De kilte brengt ons dichter:
wij zomeren onder de dons…
Bomensen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Bomensen zijn.
Sterker worden.
Zon aanbidden.
Stormen doorstaan.
Moedig verder gaan.…
[ Schepping: geesten die ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Schepping: geesten die
uit vlees lichamen blazen --
en zich bottelen.…
Triptiek van een droom
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 602 Ik droomde van Omar de Dichter:
hij droeg wat rozen in zijn hand
en aan zijn voeten groeide lichter
een fris nieuw boompje, nét geplant.…
Winternacht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.410 Weet je nog de stilte bij de boom,
Kerima
de dag van mijn eerste nominatie
die jij mij gaf in beloofde stilte
omdat ik zweeg als een dichter
die zijn ziel niet verdoemde
sindsdien veranderde er veel
woorden bleven niet hetzelfde
jij werd beroemd, ik bleef achter
bij die boom in een droom
er waren mensen
die mij konden verhangen…
mens
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 381 laat het maar simpel zijn
een dichter groeit enkel door de pijn
de ringen door jaren gevormd diep vanbinnen in de boom
zijn zinnen zo simpel en gewoon
mens…
Bomen over bomen.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 873 Even oud staat naast haar, nog stram en fier,
zich traag krakend buigend bij harde wind
de boom, die ik bewonderde als kind,
een meer dan twintig meter hoge populier.
Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd;
zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon,
al ruim honderd jaar.…
Van boom naar boom
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.710 Het vloog van boom naar boom,
van tak naar tak.
Ongewoon mak en vrij.
Het maakte ons stil en een soort van blij.…
ONZEGBAAR
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 344 De herfst, in goud gevat
laat zich van zijn
mooiste kant zien
De bomen barsten uit
in kleuren waarvan
dichters de woorden
ongeschreven laten
de taal zichzelf
nog uit moet vinden
om te beschrijven
schilders hun palet
mengen in dromen
Ogen drinken gretig
dompelen in
een bad vol goud
het hart…