ik ga kloosteren
brandschilder jou
in alle ramen
de ochtendzon
geeft mij ons samen als
ik de vroegte knokig kniel
jij hebt mijn ziel
en ik leef daar
aanbid je zonneklaar
in metten en de lauden
hoor ik je stem in koren die
uit mijn stilte zijn geboren
zal ontwaken in de dagen
dat ik je liefde
weer zal kunnen dragen
ik omgord…
zon schildert
brand in alle ramen
laagstaand laat ze
stofjes dansen in de
stilte van de tijd
zacht komen de
herinneringen spreken
beelden vanuit schaduw
bewegen steen voor steen
hun leven van voorheen
in de koelte
van de kathedraal
oogden zij heel theatraal
maar dichterbij gekomen
heiligen zij altijd onze dromen…
brandde kleuren
in ramen van kathedralen
met grote namen en
schilderde ons paradijs
in glas en lood
gaf jij vooral in rood
met warme zon ook het
intiemste zomaar prijs
zij die geloven
in boven en beneden
hebben gebeden met een
hunkerend hart voor blijf
ik schilderde en brandde
nee niet voor enkele reis
wil jou ontmoeten in de ramen…
365
Bezig met laden