2097 resultaten.
Littekens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 233 ik en mijn littekens zijn nauw
met elkaar verbonden, we zijn
één geworden door de tijd,
smachtend naar momenten
zonder striemen,
zonder kneuzingen,
zonder bloedingen.
ik en mijn littekens
herinneren mij aan de
verdringing, ontkenning
en verwerking van de
inmense pijn, die ik in
elke voetstap
heb achtergelaten.
ik en mijn littekens…
tranen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 853 tranen onstaan door verdriet
ze zijn gevallen omdat jij mij achterliet
plots ben je weggegaan
op een briefje had je deze woorden staan
je zei dat je nog steeds van me hield
maar waarom waarom heb je deze liefde dan vernield
ik voel me eenzaam en alleen
ik hou van jou als geeneen
de tijd samen was zo fijn
en weetje iefste
jij zal…
Van Harte
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 663 Tunesië is de regering zat
Ook in Egypte preekt men de revolte
En België schuwt de regeringsholte
Italië doet Berlusconi wat
Hoe lang moet onze overheid nog falen
Voordat we Hare Majesteit gaan halen?…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Nederlands belang
snelsonnet
2.0 met 11 stemmen 1.196 De Winter mag in Buitenhof vrij spreken
In Nederland geen cordon sanitair
Zijn visie is bij ons juist populair
Die zal bij wat hier links wil, nog verbleken
Als norm is wie ook zulke woorden spraken
Zijn hier nog heel wat auto’s stuk te maken…
Nog kleurt de woestijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 ooit zullen
de geesten zich wreken
op hen die hun laatste
rustplaats hebben verstoord
vermoord is de
eonenlange stilte
vernield zijn de zuilen
en poorten van de stad
die eens het centrum van
cultuur en beschaving was
nog kleurt de woestijn
maar de winden huilen pijn
om wat verloren is gegaan
aan schoonheid en kracht
zij strelen…
spinsel
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 132 als hij vandaag in de
schoonheid zou willen slapen
zal het een landschap zijn
zonder lichaam, langs lijnen met
buitenaardse voetstappen
waarin betraande ogen gaan sterven
in winden van onbestaande realiteit
in vernielde verwachtingen
in het spinsel van donkere dagen
lijkt de dichter in de man dronken
van zijn eigen verzen en in het licht…
hout, aarde en liefde
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 439 een gedicht neerleggen
niets is tijd in het zeggen
van een woord
*
het land van duizend heuvels
Afrikaans hout
zo zacht en sterk
en rode aarde draagt als een zekerheid
de duizend gezichten
zo zei hij
telkens hitte zijn hart oplaaide;
't gefluister van het land dat later stierf
- dit deel van de wereld om één karaf te breken…
ontwrichting (2011)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 de tijd
legde een bittere
scherpte over de sluier
van onschuld
de ogen van het kind
dat wordt geminacht
lachen nooit ze leeft
op al te tere takken
onontkoombaar en
smal als een doodskist
wordt het kind bedolven
onder doffe schaamte
in de meisjesbuik groeit
een vreemde bittere
vrucht brandmerk in
aangevreten weefsel
het vernielde…
Zag lente in je brief
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 176 met weinig woorden
wist ik
dat je hoorde
wat ik vertelde
tot ik je antwoord ontving
waarin wantrouwen
liefde verving
kil tussen de regels
je liep stuk
twijfels vernielden
geluk dat we
eens zouden smaken
ik had je lief
zag lente in je brief
nooit wen ik aan spijt
er is maar een realiteit
ik heb je lief
vandaag nog liever
dan…
Door rood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 123 vraag me weleens af
Of de man die plots verdween
Nog weleens denkt aan de straf
Die in mijn leven verscheen
Hoe kan het zo zijn dat ik hiervoor moet boeten
Totdat ik van de aardbodem verdwijn
Gebrekkig door het leven zal moeten
Soms zou ik willen door de klap te zijn ontzield
Niet eenzaam meer hoeven zijn
In een leven dat domweg werd vernield…
Auto-inbraak
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 155 "Alles van waarde is weerloos", Lucebert
Het is niet alleen de materiële waarde
maar ook zeker de immateriële waarde
welke weerloos is, blijft en zal blijven
Als er bij je auto wordt ingebroken
laat de materie zich weerloos gaan
zonder verzet vernielen en meenemen
geen haan die er om kraait
maar als er getoornd wordt aan je
menselijke…
Terra
gedicht
3.0 met 16 stemmen 3.398 Ontspannen is het bij ons onterechte,
wij hebben het rookalarm vernield,
stikken doe je maar in de buitenlucht.
Soms timmert iemand op een lessenaar.
Het is geen doen. We moeten zus.
Maar ze leeft in zichzelf verborgen:
gesteente, kijk, wat plukjes zeden.
---------------------------------
uit: 'Zware pijnstillers', 2012.…
Kloppend
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 227 een hart kan niet breken
het klopt
zoals het is gemaakt
een hart kan overslaan
alsof het niet wil
dat het je raakt
dan klopt het niet
maar het zorgt
met regelmaat
een hart kan niet breken
als het breken zou
om zinloos kwaad
zou zoveel gebroken zijn…
Vazig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 En als ik breek, dan breek ik krachtig
Dan breek ik al je tenen krom
Ik zal je sussen en verwarmen
Als ik breek, dan buig ik om
In duizend stukjes…
Als levens franje
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 41 zelfs aan
de hellepoort
wenkten je handen
liet je lach
de zonde door
als levensfranje
jij wees
het grijs de weg
die met knallen
was belegd en
waar jouwers nog
misnoegen grauwden
hen was
hemel beloofd
maar zelfs onder
de regenboog
konden zij geen zon
en warmte vinden
versteende hagel
vernielde vruchten
zij grepen weer mis…
Duistere Kempen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 treuzeltoon getint
onder jagende maan het klagend ruisen
van eeuwenoude verhalen
uit zure zavel gezogen
over soortgenoten al lang vervlogen
die nog spraken van doksalen
in verzonken kloostergezang
het vreemde licht boven kruisende banen
met de lokroep van heidense nazang
wijdste nachten met zilte tranen
over verloren schoonheid, zo wrang
vernielde…
Watersnoodramp 1953
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 62 Mensen, dieren, huizen, boerderijen, kerken
Mateloos leed en vernielde werken
Met mens en macht de boel hersteld
Verhalen eindeloos doorverteld
Een les die niet door ieder is geleerd
Als we niet uitkijken gaat het ooit weer verkeerd…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
j'accuse l'église
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 niet gezegd
dat je van plan was dood te gaan
ik had je zo graag nog even geknuffeld
nu lig je daar in dat koude graf
en ik mag er enkel voor staan
met zoveel mensen om ons heen
die niets weten van mijn straf
niets weten van mijn pijn
van de warmte die eens was
en eigenlijk niet mocht zijn
toen we
tot de vrees voor paus en ban onze liefde vernielde…
Wat zou ik graag
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 338 Wat zou ik graag geduldig zijn
zoals de spin die werkt aan weer
een nieuw, een ander web dat morgen
toch misschien niet meer bestaat
omdat de mensen het vernielden.
Wat zou ik graag geduldig zijn
zoals het gras dat tijden van
een lange droogte kan doorstaan
en dat ineens toch weer kan groeien
omdat er regen viel na 't wachten.…
Huidbarrière
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 83 Had ik die schubvlecht werkelijk geschapen
Gewoon, omdat ik niet van mensen hield
Gebruikte ik mijn huid als afstandswapen
Omdat mijn opvoeding veel had vernield?
Chronische ziekte kan een schuilplaats zijn
Bij schaamte, schuld en stress en zielenpijn…
Stilte
netgedicht
4.0 met 67 stemmen 68 ik zag
je praten
met de wind
die in vlugge
vlaagjes glas
vocalen ontlokten
die in trilling
hun scherven
op hokten tot
de stilte echt
transparant
was geworden
je lachte
om het laatste
gerinkel dat chaos
completeerde
einde gesprek
leerde ons dat
stilte de norm
had gesteld
ondanks vele
protesten heeft
ook de wind zich
hierbij…
Hernieuwde dialoog
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 83 het scheurde
niet helemaal plotseling
maar wat verbonden was
heeft zich een eigen
plaats toegeëigend
verkent voorzichtig
haar nieuwe plaats
gehavend met wat
pijnlijke rafels
resterend uit breuk
er is geen achteromkijken
kleinigheden overdrijven
wel liefdevol over de
zere plekken wrijven
in hernieuwde dialoog
een noodzakelijk…
Entiteit zonder tijd
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 52 ik kon geen
stappen doen
in de wereld
van glas
als dat breekt
vergeet het
zijn unieke vorm
is voor altijd geweest
er is geen geest
want de schaduw
bij glas is wat was
en komen gaat
het nu is
gevat in iets dat
zich subtiel laat zien
als entiteit zonder tijd
ik doe geen stap
voordat wat is ook
zijn reflecties heeft
in wat is…
Breuklijnen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 103 het breekt
de gaafheid
is verdwenen
breuklijnen
kleuren in
toegelaten licht
de vorm
gaat teloor in
vertrouwd decor
vernieuwing
vonkt uit
opgesloten zijn
vrijheid heelt
de innerlijke pijn
van ontsluiten
zodat dromen
weer in kunst
kunnen wonen…
Zij brak schoonheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 ik vond haar op strand
ontgroeid aan het zand
en zout van de zee
rankte in onstuimig
vallende golven
met wit bloeiend schuim
ik nam haar mee
maar zij brak schoonheid
in vertakte broosheid
stalde haar uit
op de scheidingsmuur
tussen duin en tuin
maar zij verdween
slechts een spoortje zand
dwarrelde nog op de rand…
Hun schepping voorbij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 79 de beitel spleet
zag scherpte aan
vallende scherven steen
venijnige bassen
zongen in hameren
het donker breken van tijd
hoge tonen
ketsten in lijden
hun schepping voorbij
jij verafgoodde god
in het pogen zijn
volmaaktheid te evenaren
liet eva herrijzen
maar zij was geknakt door
die ene fataal brekende klap…
Kunt Gij nog wreder slaan!
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.522 Zie, ik ben sterk en breken zal ik niet,
Maar was er één die Gij zó lijden liet,
Wijl hij U lief had, boven zielsgenot?
En nóg zal ik niet vloeken 't mensbestaan,
En 't Leven niet, en Uwe naam niet smaden,
Zelfs met dít mateloze Leed beladen,
Neem ik het Leven uit Uw handen aan.…