2645 resultaten.
I had a dream
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 201 Bij vlagen kan ik zeer unheimisch dromen
Mijn auto zinkt diep in een pikzwart gat
Of ik verdwaal in mijn geboortestad
Word meegevoerd door woeste waterstromen
Vannacht was het zó eng, ik schreeuwde njet
Want Poetin sleurde mij bij hem in bed!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
ik heb de stilte zo lief
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 638 gelijk de klepel
bungel ik
de grootste afstand,
heen en weer
ook nog eens
op de verste verte
van boven
in het ritme
van mijn tijd
het is als rust
in riet
schommelend
langs waterstromen
laat mij maar
en zoek niet
ik draag de morgen
in een enkel woord
de avond in mijn hart…
bron van mijn leven
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 837 Als een mug
Vlieg ik om je heen
Jou nooit met rust latend
Ik wil jou nooit kwijt
Jij bent de bron van mijn leven
Verlaat mij nooit
Zoemend zweef ik om je heen
Maar jij moet mij niet
Jij slaat mij dood…
Een Bron
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 836 Tussen rotsen en een dal verstopt zich een Bron,
Die in een schuimende sjaal aangekleed is.
Zoals een lief hondenjong is zij vrolijk, zij stroomt
Via geheimzinnige bergkloven in hun duisternis.
Lang geleden heeft zij haar begin verlaten
En de mist overschaduwt het eind.…
De Bron
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 462 toegeëigend, die van de vogels waren
eens in het begin, was het water van de vissen
ook daar grepen we in, en zonder compromissen
de bomen in het bos, we hebben ze vermoord
het evenwicht van groen en blauw, gaandeweg verstoord
op alles wat ons te pas komt, leggen we beslag
en niemand vraagt, wat wel of wat niet mag
soms zwijgt de mens, en zoekt de bron…
bronsgieten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 346 ingesmeerd met was
een ademend vlies
je bent ingesponnen met ijzerdraad
daarrond stolt een mal in een kist
een mantel van gips en zand
die in gave brokken uiteenvalt
tot je in de ronde oven past
in een kuil van waterdicht beton
weeg en smelt ik jou
een kraan op rupsbanden
mikt de haken in de ogen
en tilt de kroes uit de oven
het kokend brons…
bron
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 326 en nog steeds
begreep ik niet
wat zij bedoelde
zoals zij
het water keerde
liep de zee recht omhoog
vielen torens
deinden paarse stranden
keerde zij
het binnenste naar buiten
aan een koord
trok zij hun oevers
om mij heen
en opeens
was daar die bron
het allerdiepste vinden
heel even
maar zo eenvoudig
glinsterend
in mijn eigen…
Van brons
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 411 Met een hart van brons
luiden klokken om ter schoonst
alle weer en wind…
toen je nog jong was
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 118 wat nu nog doolhof is
voert naar ik vurig hoop
tenslotte naar jouw bron
want alles wat nog buitenkant
of overwonnen slechts bevochten
meeslepend of mislukt
als tweede huid nog bij je hoort
ja, dat zou je dan achterlaten
om weer te keren naar je dromen
de passies van weleer
toen je nog jong was en zo onervaren
weer naar die bron
waaruit…
Hoe het begon
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 217 Toen besefte ik pas
hoe het begon:
het ontwaken
van vader en zoon
en de ijle schreeuw
boven de daken
kwamen
uit dezelfde bron
die er altijd al was…
bron
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 495 gestaag sijpelt pijn
door alle laagjes huid en
verschroeit mijn dromen…
Mijn Bron
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Nog voor ik het kan spellen
stromen mijn woorden op papier
in een opwelling
van soms zo maar even
zoals een melodie
die de tonen
op de gevoelige snaar doen beven
zo volg ik mijn bron
de rest is mij om ’t even
omdat ik de poezie min
mijn hele hart klopt er in…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 nog staat ze huiverend
in haar bronzen blootje
wachtend op ritselgroen
van omringende bomen
een zilveren baan van licht
spoelt rondom haar voeten
die koud zijn
na de lange winter
de stilte spreekt haar naam
zij luistert roerloos…
I had a dream too
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 290 Bij vlagen kan ik erg unheimisch dromen
Mijn auto zinkt soms in een pikzwart gat
Of ik verdwaal in mijn geboortestad
Word meegevoerd door woeste waterstromen
Mijn droom vannacht, die was wel érg bezopen:
‘k Zag Trump in minidress met pussies lopen –…
alles blijft hier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 87 van de stad
naar het
platteland het
is maar één
dag reizen
hiervandaan
de woorden ze
zijn anders hier
in het dorp
zoals de zaden
overgeleverd
aan de genade
van windvlagen
waterstromen
warmte en kou
liggen ze op
de plek waar ze
ooit zijn beland
niets raakt zoek
alles blijft
anders hier…
Huivering
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 807 Ik tril mijn wezen in je bloot
en pleng alle offers in je schoot.
O liefste, vergeef me het verdriet
dat me zo achterjaagt en driest
bij de kladden grijpt en plaagt.
Ik koester het gebed dat je vraagt.
Je ogen vinden zelfs in mij een zon;
je buigt mijn wolken in regenbogen.…
LAM GODS
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.361 de levensbron ontspringt voor zijn altaren,
de Alvermogenste heeft het paneel
ontvouwd, het offerlam maakt alles heel,
de engelen zingen, beroeren snaren
aanbeden door belijders, martelaren,
de kluizenaars en ridders nemen deel,
een schild in zilver met een kruis van keel,
en zij die mensen recht doen wedervaren
terzijde staat de mens, naakt…
Tijdloze schaak
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 649 Een moraal dat heeft het niet,
Een slagveld doet teniet,
aan het offer dat is geveld.
Een koning in gevangenschap,
in een eeuwen oude tijd.
Door een rijk dat verslapt
en langzaam op het bord
verschijnt.…
Offerlam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.499 De begeerte stokt in mijn stem
De honing van mijn ijl geblaat
Lieten haar twijfelend achter
Een meisje nog
Dat haar voddenpop martelt
En niet maalt om mijn hoofs gezwets
Ze wet het mes en dartelt
Ongenadig om haar prooi
Drijft het diep in de strot
Het lam ligt spartelend op het offerblok
Haar greep wordt slapper
Door mijn ader gaat een koude…
Waterlanders
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 176 De zee golft mee op ruige vinnen
verwekt het duin in schuimend zand,
getuigde pluimage aan de offerrand,
uitdagende normen der dorpse minnen,
in uitgebleven beminden, jaagt in
angst de afslag binnen, vallen diepe
stilten, niet in tonnen aangekant,
stromen tranen over het gewelfde waterland,
wekken klokken het gemoed er droeve zinnen,
het…
Op.......
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 655 Net de echtscheiding aangevraagd, hierbij een ode aan de politie
Deze mensen hebben doorzicht, ze zijn erg bekwaam!
Ik mocht hem de woonst niet ontzeggen, hij slaapt voldaan
Hier ligt hij op de grond en dikke deken, kamperen dan maar.
Dat slapen, dat lukt me nu zeker niet
Opgekropt door het vele verdriet.
Boeken over positief denken verslond…
geest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 94 uit mijn catacomben
drommen driften
zich een uitweg
langs mijn offers
die
zwak
de laatste adem
kuchen…
Gele roos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 884 (Blijk van waardering. Teken van vriendschap)
Zij is een zeer
aangename bries
die in korte tijd naar
een venijnige wervelwind
transformeert
Net als de lucht
maakt zij draaiende
bewegingen; als paar
dat al enige tijd intens
waar begeert
Voedt zij passie
Hoewel hij oprecht
volle teugen geniet
dartelt zij vrolijk zonder schroom…
Offer der liefde.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 613 aan uwe zij
Zal mij geen troost ontbreken:
Dit offer u en mijner waard
Zal nimmer mij berouwen
Uw trouw zal mij vergoeding doen
'k Juich in dit blij vertrouwen.…
DE BRON
gedicht
3.0 met 37 stemmen 8.996 wild en krachtig
stormde ’t machtig
woeste water naar omlaag
kolkend, klotsend
beukend, botsend
schuimend op de keienlaag
stuwend, sleurend
zwart verkleurend
in een helse razernij
oorverdovend
niets belovend
lokte ’t woeste water mij
tergend glad
’t zwoegend pad
naar de oorsprong van de bron
zwetend, vloekend
doelloos zoekend…
bron
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 507 Gezicht in de zon,
uitkijkend over een bron,
omsluierd door gewelven
van steen
grijnst hij om zich geen.
Zijn ogen nors
Zijn neus glimt
Zijn wangen fors
Zijn mond wijd open
alsof hij alles
in zijn geheugen prent.
Hij aarzelt niet
en braakt liters water,
terwijl iedereen het ziet
spuit hij onverminderd voort,
de sater.…
De bron
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 865 In mij
is een warme bron
het borrelt en het bruist
't Is mijn ouderlijk huis
waar dit begon
In mij
is een heerlijk licht
het werd in mijn jeugd ontstoken
Er was geen rijkdom
maar warmte
op mijn ziel gericht
In mij
zijn klaterende beken
de oorsprong ligt
bij mijn zorgende ouders
Zij zijn mijn rots
in de branding
gebleken
In…