ik heb de stilte zo lief
gelijk de klepel
bungel ik
de grootste afstand,
heen en weer
ook nog eens
op de verste verte
van boven
in het ritme
van mijn tijd
het is als rust
in riet
schommelend
langs waterstromen
laat mij maar
en zoek niet
ik draag de morgen
in een enkel woord
de avond in mijn hart
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen
Schrijver: julius dreyfsandt, 26 maart 2009
Geplaatst in de categorie: vrijheid