Alle inzendingen over bruisend OR oester OR chardonnay

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Varend door haar haren Glijd ik langzaam langs haar nek Dit geluk te mogen evenaren Geeft mijn welzijn weer een plek Strelend langs haar benen Voel ik de warmte door haar huid Ik zou haar alles willen geven Voor dat prachtige geluid Haar lach heeft mij bezeten Glimlach met blote tanden En een stem zo zacht De pracht, van diep beneden…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Het voegt iets bruisends toe aan je leven en als verrassing werkt het altijd. Witte wijn, drink het koel. Sauvignon Blanc of Chardonnay. Geniet van het fruitige bij de vis of een kipfilet. Steek je neus in het glas, wals ermee en ruik weer. Neem de wijn tot je en doe dit alles nog een keer.…

gesloten als een oester deed zij niet van zich spreken wachtend op de visser smachtend naar een teken opdat haar hart, een parel, juist zou worden bezeten bang te worden beschadigd bang te worden vergeten (met dank aan “lizzy” voor haar “oester”)…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

zo open, zo gesloten als een oester want hij kent haar niet. Hij laat zich ook niet kennen, viert alleen zijn wellust bot. Och god, wat is één oester. Wie koestert er een oester. Hij lust haar rauw, hij zuigt haar leeg, hij gooit haar weg. ------------------------------------ uit: 'Entre deux mers', 1997.…

Geef oesters aan mijn paard, zei Tom die het koud had (op alle stoelen bij de haard werd al gezeten). Eén stond op van 't vuur en ook een tweede die er zat, Om het hongerige dier oesters te zien eten. Die plaatsen pikte Tom in en verdreef de kou. De waard kwam en zei dat het paard geen oesters wou.…

Mysterieuze oester, wonderlijk blij in een zee van dromen.…

het hoofd boordevol 'k vind de juiste woorden niet verdriet eist zijn tol pijn blijft binnenshuis gevoel zit opgeborgen veilig in de kluis…

wakende nacht toen het hart nog in volle ronde slagen de klok de tijd deed verjagen en de sterren bijeen schaarde als zomergolven over het witte strand liet schuimen en ik het struinen naar sprokkelwoorden staakte de langdradige zinnen in zeewier wikkelde te drogen en te verbleken neerlegde wanneer de zon aan de hemel rees en oesters…

Geduldig wacht de oester in de branding op de golf die haar liefdevol openen zal Maar de meeste golven beuken ongeduldig tegen haar aan en zijn haar parel niet waard…

Het is een kans van één op de miljard Als je gezellig rauwe oesters eet Doch ongemerkt heb je een virus beet Waarmee je per abuis het noodlot tart Maar voor hetzelfde geld heb je geluk En gaat je kroon slechts door een parel stuk…

Nee, 't is geen Proza het is ook amper een gedicht te noemen Het is meer een boerenkoolverhaal zie je want de Chardonnay, helemaal uit Chili maakt een even onverwachte als -knap door mij gevonden- culinaire combinatie En dat minirookworstje van de HEMA erbij Nee, ’t is geen Proza Maar ik kom vandaag niet meer buiten…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Zomerse gedachten brengen oesters mee die watertanden op het strand.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

wij zwommen door de dagen over transparantie niks te klagen ze vergleden zonder ook maar een een kik te slaken eindelijk zong eentonigheid haar hoogste lied haast en stress bestonden even niet het dag en nacht bleek overal hetzelfde totdat jij het tempo doeloe in zijn voegen kraakte van leven weer een bruisende gelegenheid maakte…

op het zilveren feest bruist de champagne in de jubilaris…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet En de ziel, de ziel geniet Schreeuw het niet van hoge daken Dit is heilig en mystiek Dit betreft occulte zaken Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet Tot aan het verbaasd ontwaken Om wat binnen is geschied Introvert, kosmopoliet Laat de alchemie u raken Niemand,…

licht maar streel rauwe buitenkant steeds, tegen beter weten in totdat er bloed druipt van mijn hand Ik weet een parel, diep daar binnen toe nou, laat me, laat me toe wrikken, wringen, niet te winnen genoeg, gedaan, nu ben ik moe Ik weet een parel, zie een schild verblindend licht op mijn gezicht dit strijden heb ik nooit gewild een oester…

Zo had ik je nog niet gezien: je ene hand over de andere gelegd, schelpsgewijs, alsof je zegt: Kom, wees mijn zand; kom, wees mijn pijn; laat mij voor jou een parelmaker zijn.…

je weekt op een rotsbank een ruwe grijze schelp bewaart lillend vlees met kleppen verzegeld ik slurp en proef de branding een huwelijk van zout en zacht de zandkorrel die naar binnen dringt wordt in parelmoer gewikkeld hij past in jouw kroon…