Alle inzendingen over buyvoets OR boom OR liefde

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Maar op de lange terugreis Vroor de jager dood Zo was volkomen zinloos Deze lange tocht van speuren Waar men aan het eind De sneeuw toch rood zag kleuren Dus voortaan zal men denken Aan de tijd en aan het geld Voor men de trotse ruiters Blootstelt aan zinloos geweld --------------------------------------------------- ©2004-05-26 Tim Buyvoets…

De wind blaast alles weg, wat liefde is geweest -- ruist in de bomen.…

met mijn voeten in de aarde en mijn armen wijd gespreid voel ik mij een boom van waarde een monument in eeuwigheid met de vogels op mijn handen en hun jongen op mijn kruin groeit er mos tussen mijn tanden ben ik het middelpunt van jouw tuin met mijn vingers kromgetrokken trotseer ik regen, wind en storm blijf ik sterk en onverschrokken…

een mens zingt zijn zwanenzang rochelt, roffelt het golft in hem nog even zich voortslepend hoor, de voeten van de dragers de pendule slaat, luid wat straks voor hem het klokkengelui niet meer telt het rochelt, roffelt golft in hem zijn trommelaar blijft aan zijn zij het doodsfloers hangt reeds voor zijn ogen vingers graaien…

bom, kogel granaat met kennis gemaakt buitenkant glanzend staal binnen satansgeest speelbal van de groten aan de ronde tafel werd besloten in welk land er wordt gespeeld scherven wat overblijft…

Ren niet weg, Ontspan je spieren In armen en benen, Sla niet op de vlucht - Vandaag hoef je geen Kilometers te vreten, Sta stil en kijk Gewoon naar de lucht Waar de zilveren tortel Zich zachtjes wiegt In de kruin van Je eigen dennenboom Zij gaat niet weg Zo lang jij er bent En in stilte naar haar kijkt, Zij gaat niet weg…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

De mensen zoeken waarde Voor hun spullen en hun geld En om dat te bereiken Gebruiken ze wapens en geweld Mijn buurvrouw huilde zachtjes Toen haar zoontje overleed Zijn lichaam niet te herkennen Nadat die tank er over reed Het huilen en de tranen…

Het gehemelte droog En nat de grond Om de dorst te lessen Nam ik het in mijn mond Het schuurde mijn tong En knoopte mijn maag Maar het leven gaat door Tenminste vandaag Een schietgebed naar god Voor een kelkje wijn En een droge korst Zou ook welkom zijn Dus les me de honger En stil me de dorst Anders zal me dit leven Niet meer waard…

Ik ben een clown Maar toch depressief Mijn leven huilt Terwijl iedereen lacht Mijn ziel is vervuild Ik ben een clown Op de hoek van de straat Voer mijn show op En iedereen lacht Ze vinden me top Ik ben een clown Carrière ten einde Het clownsmasker op De laatste voorstelling Met m'n nek in een strop…

Wat ik krabbel op papier Zullen wijze woorden zijn Klinkend als een lied Repeterend als refrein Het hoofd vol met spinsels Over de vrede op aard Hoe dat tot stand te brengen Terwijl jij mijn kindje baart Een nieuw klein leven Op deze verdorven planeet…

De wind in bolle zeilen Varend over plankton De meute drinkt de passie En bakt de gele zon Het kraaiennest bezwangerd Met de geur van stinkend vlees Kapitein stuurt immer door Met een heldere blik zonder vrees De ijsbergen omzeilend Het schip diep in de vaart De vrouwe van de stuurman Die een kindeke baart De loopplank reeds verrot…

Temmink vs Goliath Het gevecht van de eeuw Elkaar doodschoppend Zonder zucht Zonder schreeuw Goliath vs Temmink De winnaar onbepaald Twee wilde gladiatoren Niemand treurt Niemand maalt Temmink vs Goliath Straffe Goliath wint Doch Temmink sterft niet Het publiek stemt Het publiek bemint…

De zonnen verdwijnen In de nachtelijke soep De manen verschijnen Bij de eerste uilenroep Het duister schittert In de armen van de nacht Het licht versplintert En donker sluimert zacht Opengesperde pupillen Zien geen enkel verband Ontvangen geen verschillen Zijn niet langer informant Bij het dalen van de dag Is alleen de blinde man…

angstbeeld De banken blijven verstoken van het nodige publiek Circus Bolivia raakt in een staat van verval De circusdieren zijn ondervoedt en ziek Het grote, rode doek is gevallen met een dreun van spijt Alles is nu echt voorbij Circus Bolivia is niet meer van deze tijd ------------------------------------------------------ ©2004-07-26 Tim Buyvoets…

Help me! Als je kan. Help me te begrijpen Dat je heen wilt gaan Dat je niet langer wilt leven Niet meer wilt bestaan Dramakoning Gedrogeerd Niet meer in staat Om te denken als een mens Levend om te sterven Sterven als enige wens Ontkoppel jezelf Zelfvernietiging Ik ben een buitenstaander Maar moet met je omgaan Om slechts te begrijpen…

De lichtjes die nooit doven Was waar de geleerde naar streefde Maar helaas ging hij te snel dood Waardoor ie het zelf nooit beleefde…

Met schimmel tussen de benen Al razende over het dak Een mooie negerin aan zijn zijde En grootse cadeaus in z'n zak Dat is die grijze ome Klaas Vol trots een kindervriend En alleen Micheal Jackson vraagt zich af Waarom hij die vrijheid niet verdient…

Ik liep in de stad vannacht Ik liep in de duisternis En ik had even gedacht Dat er niet meer nodig is Ik danste in een lege zaal Ik danste voor een stil publiek En vertelde mijn verhaal Aan een junk in een portiek Ik zocht het licht van boven Ik zocht de warmte van een vriend En heb daar met die junk gesnoven Meer had ik niet verdiend…

Klokjes luiden De kerstnacht in Waar sneeuw De wereld bedekt En jij langzaam Je kleren uittrekt Liefde in de kerstnacht Sokjes aan de schouw Gevuld met Grootse lekkernijen En jij mij toelaat Tussen je dijen Omschrijf deze daad Van bedreven liefde Vuurpijlen!…

De vlinder fladdert vrolijk Zijn vleugels groot gespreid Daar is plots ook de zonneschijn Die mijn droeve geest verblijd Twee vingers nam ik ooit Maar gaf er geen terug Nu moet ik boeten voor mijn daden En voel me kleiner dan een mug Twee tranen liet ik varen Over wangen op de grond Gedachten dwalen nu naar jou Omdat jij altijd voor me…

De weerloze, eenzame, rode roos Een laatste teken van mijn liefde voor jou Verschrompelt plots als je langsloopt Want je was me al die jaren ontrouw…

Tijd is het toverwoord De magie zit in seconden Gebruik uw gezond verstand Open reeds verstomde monden Zonder tijd staat alles stil Levenloos zal onze aardkloot zijn Wees dus blij met het verstrijken van de tijd En zie de ouderdom niet als pijn Vlucht niet voor de rimpels En het verschrompelen van huid Zonder tijd is er geen bestaan Dus…

Het is niet meer uit te houden Een woeste rit richting huis Maar het kan nog uren duren Dus ik ben nog lang niet thuis Met lieve, zachte woordjes Probeer ik de rust te bewaren Maar met hevige krampen in de darmen Laat ik nu alle hoop varen…

Tweemaal is geen scheepsrecht En vier keer is er één te veel Ik hak en sla m’n rug in puin Met een veel te bot houweel De muur wil maar niet om En de ramen barsten niet De kerker blijft bestaan En ontaard in kwellend verdriet Ik wil u enkel zeggen: Mijn geest zit goed verstopt Waardoor ik alle ellende Diep in mijn hoofd opkrop Een kurkentrekker…

Waar laatst die steen in het water viel Daar is de bodem nu donkerzwart Terwijl er eerst nog iets was te zien Een kil gevoel trekt door m’n ruggengraat Een donkere hand omklemt mijn ziel Het beklemmende gevoel alsof ik dit verdien De wereld lijkt inktzwart te worden Verlicht door slechts een enkele kaars Terwijl een harde wind aan het vlammetje…

Ik loop geheel ontbloot Over zandige paden Door een droge sloot Langs kadavers vol maden Het bruine, droge gras Is reeds lang verdord Een uitgedroogde plas Bewaakt een verlaten fort Een oneervolle naam Siert dit dorre oord Een twijfelachtige faam Waar de natuur wreed ontspoort Het woud van de dood Een woestijn vol ellende Die elke…

Twee draken in een schuit Wat schapen erbij De pen schiet uit Een slip op het papier Een streep getrokken Erbij een stier Drie kreeften en een tor De vlieg vliegt weg We plaatsen een hor En aan de kant Diep in een kuil Vangen we een olifant En laat de koe de koe De boel de boel Die voegen we ook toe Een schip vol vee En tot…