12130 resultaten.
hoepelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 79 het zand en stof
tot niets meer blijft
dan een modderspoor
dat opdroogt
als herinnering
aan wat ik was…
de golf
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 693 diep van binnen zit zeer
opgeslagen, zeer diep
diepzeezeer
ratten zitten in een cirkel
om een schaal met melk
na verloop van tijd: een trilling
een week gevoel, een kleine wee
die zich voortplant, een golf wordt
een eindeloze golf
om in te verzuipen
sluit de ogen
ga onder, slaap
word wakker in het zand
met de zon op je lichaam…
Cirkels
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 289 in cirkels
almaar cirkels
vechten gedachten
kromme gedachten
brein vertroebelt de waarheid
waardoor het zicht oppoft
wat het gobbelen vergoelijkt
in cirkels
almaar cirkels
vecht de worsteling met
de desperatie…
Uit aarde en van turf dichtbij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 666 Woel me gedachten malend
Naar het eind van deze nacht
Slaap heeft het al weer
Verloren van dringende
Gedachten die door farmaco
Een tijdlang waren stilgelegd -
Nu zijn ze er weer, gedachten
Van toen, gedachten van nu,
Gedachten van straks als
Het leven er niet meer is
Dichtbij de aarde voel ik me nu
En de turf waaruit ik geboren…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
Zindert de evolutie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 is leegte te vullen
zoals het wad menselijke
sporen kan verhullen met een
krachtig hart in eb en vloed
een meeuwenveer
met sterke pen beschrijft
de strijd zonder grenzen
op het slagveld van het leven
dat altijd winnaar is
van eten en gegeten worden
cirkels haken in en sluiten met
op ieder niveau andere gebruiken
tussen zand zee en…
Vergeten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 250 Onbeholpen loopt zij cirkels
Tempo
Dan weer traag
Beent gedachteloos hopeloos
En woordeloos cirkels
Haar sokken slijten
Het tapijt toont sporen verwarring
De donkere lucht weent met haar mee
Al drie herfstseizoenen geleden
Toen hij haar verwardheid vond
Cirkels almaar Cirkels…
gelukkig nieuwjaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 256 Beleven en ervaren,
groeien in waarheid:
de grootste cirkel is ook rond.
Leven.
Cirkels cirkelen rond
in cirkels die cirkelen.
Begrensdheid accepteren.
Persoonlijk.…
mozaiek
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 330 zand schenkt mij
de gave te vergeten.…
Zand
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 413 Hoe ver ik ook keek
zand
en nog eens zand
niets anders
dan zand
en in het verlengde
van je hand
die ene haagwinde
die bloeide
witter
dan het wit
van je oog
zo wit
zag ik nog nooit
een haagwinde
helemaal alleen
in het verlengde
van je hand
zo wit
in het zand…
Zand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 351 Een zandkorrel
in de woestijn,
valt in ’t niet,
een zandkorrel
aan ’t strand
eveneens,
de zandkorrel
in mijn oog,
maakt me nietig.…
zand erover
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 778 werd reeds opgezet
schietend schreeuwt zij okee zand erover…
nat zand
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 605 gebonden aan een touw
en de kracht van de maan
langs duizenden sterren
in de hemel gegaan
in aanzwellende stormen
van geweld
op zoek
naar haar held
zonder naam
zonder weet
van haar bestaan
in de rust van de nacht
onder een hemel van sterren
schrijf ik mijn naam
in het nog warme zand
ik geef haar mijn hand
en weet
dit is goed
het is…
Het Zand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Zand
ik zie
alleen
maar
zand
Ver weg
dichtbij
voor
achter
en
opzij
alleen
maar
zand
Ik
voel
overal
zand
in mijn oren
in mijn ogen
knieholten
en ellebogen
overal
zit zand
Ik ben gek
op zand
op kuilen
duinen
en bergen
grof geel
en fijn wit
zand
Ik geniet
van
woestijn
steppe
en strand
hollen
lopen
dolen
in…
De woorden in het zand.
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 123 Ik schrijf met mijn tenen,
letters in het zand,
de letters vormen woorden,
daar op dat warme strand,
de woorden die verdwijnen
zodra de zee weer aanrolt.
Ik schreef de woorden
in het warme zand,
alleen bestemd voor mijn ogen,
daar aan de kust,
in dat langzaam verdwijnende zand,
in het water.…
Liefde als zandkorrel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 310 Liefde begint als een zandkorrel,
langzaam worden dat er meer,
een handje vol zand en elke keer,
komt er een beetje bij.
Liefde is als een schep zand,
het ligt sterk besloten in je hand,
maar zodra je de vingers van elkander doet,
glipt de liefde als zand,
je door de vingers.…
Zand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Zilte zee als onze horizon
schitterend in zonlicht
zeilschepen laveren
over golven, gulzig
glazig in mijn droom
niets weet ik meer dan jij
over iedere zandkorrel
uniek in samenzijn
een vader
die zijn zoon niet kan vinden
een ader
die zijn droom niet kan vinden
op het strand.…
Sahara 2007
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 159 ik weet nog van het zand
en die enorme vlakte
van mijn handen
rond mijn mond
roepend naar een fata morgana
waar mensen
zwijgend staarden
die alles omvattende stilte
en de eenzaamheid
die mij overviel…
Verloren synchroniteit
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.928 Cirkels die ze tekenden
verdwenen op het strand
onder de zachte deken
van het stuivende zand
Kastelen die ze bouwden
werden uiteindelijk prooi
van de gulzige zee
met zijn zilte golven
De zin van de chroniteit
symbool van hun liefde
uitgesleten weggespoeld
verwaaid tot zinloosheid
Nu bouwt hij zijn cellen
ondoordringbare cocons…
Heraclitus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 trekken in het zand
Het einde is het begin
steeds weer opnieuw
en steeds
weer huilend van het lachen…
Solo
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 54 .
________________________________
SOLO
Als ex-judoka met de zwarte band
Speelt hij het liefst stratego,
maar dan solo
En doet in blote torso ook aan polo
Als babyboomer in z'n bak met zand
Daar trekt hij cirkels waar geen aan mag komen
Alleen híj weet welk stuk hij
af wil romen
...zie voor de meer ludieke variant
het Poetinvers…
eindpunt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 ik cirkel verder
langs de zelfkant van mezelf
lusteloze vingers graaien
in de scherven
op zoek naar scherpte
om een kerf te snijden
door dunne huid
amper vloeibaar bloed
zal uit mijn aders wegebben
een laatste donker kleurspoor
dat weldra
in het rulle zand
verpulvert tot vergetelheid.…
De cirkel
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 4.238 Vol plezier ga je in het leven
Alles verdient beleving
Sommige dingen maar heel even
Terwijl het andere je totaal beving
Lekker spelen met de blokken
Lekker spelen met een pop
Of met de badeend in het sop
Heerlijk deugniet en onverschrokken
Opeens is dan de onschuld vertrokken
Krijg je besef van broek en rokken
Dan wordt ook jij een ouder…
Cirkel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 655 Laat deze laatste cirkel
van tranen vervagen,
in een plas van tedere dagen.
Laat ons nog één keer
samen dansen
in het sterrenlicht
van blije en droeve verhalen.
Laat me rusten
met een geschonden weemoed,
'k verberg mijn tranen,
heel verwoed.…
De Cirkel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 568 Aanstormend door mij nimmer gehoord
komen doden gedachten wreed vermoordt
klinken hol en leeg mijn klanken van heden
gekende terreinen op de tast betreden
Glijden zinnen gespiegeld glad in alle vormen
om warrig zoekende haar rode draad los te tornen
Verwachtingen laat in tijd steeds voorbij te staren
misgrijpend zoekende ondergane levens…
.....in cirkels
gedicht
4.0 met 66 stemmen 5.895 prachtig,
zoals je wegloopt,
zo oppermachtig
met in je kielzog
woede en gelijk.
nadat ‘waarheen…’
mij stamelend ontsnapt
blijft enkel onvermogen.
nu lange monologen
zijn vervlogen
kijken de honden op,
herkennen dit als
simple waste of time.…
Cirkel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 443 Gevangen in de ronde cirkel
Ben ik als vierhoek vals misplaatst
Bemerk ik alles op het laatst
Krijg ik aan de ronding hekel
Doch draaierig van het verdwalen
Zoek ik door naar mijn ontsnapping
Verliezend in de overlapping
Van de tijd die mij laat dralen
Zolang ik niet vergeet te hopen
Zal ik wachten, zoeken, leven
Nimmer een hoek van mijn…
de cirkel
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.718 wie telt de druppels
van het dauw, zoet en zacht
wie was het kind
dat liggend nog lacht
totdat de aarde haar zal ontvangen
in dankbaar verlangen
te geven, te verzorgen
opdat op n frisse morgen
de dauw likt aan het blad
van een volgend levenspad…
Cirkel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 157 Het symbool van de
oneindigheid kan
met één pennenstreek
worden genoteerd.
Lente, zomer,
herfst, winter.
Dag en nacht.
Zo eenvoudig is alles.
Geboorte volgt dood op;
nieuw leven begint
bij het eind.
Het leven is
eindeloos.…
cirkel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 615 Gevoelens
uiten zich
in woorden
aaneengeklonken
in zinnen
en vormen
gesprekken
die leiden
tot discussies
om te eindigen
in strijd
zo worden
woorden
weer gevoelens
maar dan van
onmacht en spijt…