Alle inzendingen over compostella

Altijd te voet op stap, naar Compostella, is dat niet onwijs? Waarom blijft hij niet thuis, Bollekebolleke, als hij geen geld genoeg heeft voor de reis?…

pelgrims die voornamelijk de lul waren als heren die zich zonder vrouwen compleet als mannen gedroegen onderweg vermaakten in kroegen boetedoening voor escapades naar Santiago de Compostella na een zalige daad waar zij zich niet van konden distantiëren zichzelf ook nog in de tang namen en de rivier indoken voor een wassing…

bedevaartstocht Santiago de Compostella route naar je ik en kompostella benodigdheden het zonnetje op de rug met wind eronder zoekend naar de weg blik op oneindig lopen, kilometers vreten tussen soulmate-kompostella`s met i-pots in de oren en haar erover ondersteuning routeplanner adapter en usb kabel tele abonnement…

Annie: - Neen Jan, hij is verleden week te voet vertrokken naar Santiago de Compostella! Jan: - ’T is niet waar hé, alweer? Annie: - Ja, Jan, je kent hem hé! Jan: - Hoe is ’t in Godsnaam toch mogelijk? Ik begrijp er niets van! Als hij zijn reis niet kan betalen, dat hij dan thuis blijft hé!…

In mijn stilte zag ik soldaten op het slagveld, sneuvelen en sterven. In mijn stilte sloeg de vader de moeder. In mijn stilte werden kinderen doodgeslagen. In mijn stilte verkrachtte elke man iedere vrouw. In mijn eigen stilte haalde ik adem. Ik luisterde naar de werking van mijn longen. Al mijn organen functioneerden nog. Het lichaam werkt…

Zie het snelsonnet van vandaag door Inge Boulonois over lam, oorlam, lam Gods en meer omtrent de lamlendigheid der ellenlange pelgrimage naar de Compostella van Santiago, de marathon voor diehards onder bedevaartgangers. ________________________________ Zo zorgt een oorlam voor een godsmirakel Als nectar, godenspijs en ambrozijn De laatsten zullen…

De weg te gaan - stap na stap Af en toe een woord Weg van tijd, weg van denken…

Geloofsgebouwen - als musea nu te kijk. Stilte verloren.…

spreekt de proost van het broedergenootschap dit is zoals het was de grande route waar mensen zich op begeven met velerlei bestemming of reden misschien de pest de post onrust in het gestelte het verlies van de ziekte aan een dierbare genoot de vlucht voor de dood Treed in de stoet van de jakobusschelp van Saint Jacques Santiago de Compostella…

wolkjes tekenden oplossend mooi weer wij met de rugzakken op weg naar het blauw- groene meer dat verkoeling beloofde van de hitte boven op weg naar santiago de compostella zonder haast en stress de rest plezier levensjaren in diepte en hoogte geluk liefde en pijn weer ervaren op de balans rekening leven onze stappen bleven…

De tocht naar Santiago viel niet mee, het was beslist geen fluitje van een cent. Maar toch liep hij dat liederlijke end en vierde dat toen in een klein café. Een wonder was het wat hem overkwam: eerst kon hij lopen, daarna was hij lam.…

van God, geen domme Kia) Wij moesten nog een end, echt niet normaal Wij baden voor het heil van onze zielen Als zat de duivel ons vlak op de hielen Zo stiefelden wij verder, kallem an Voorbij Poitiers en San Sebastian Maar kwamen net te kort voor Santander En strandden voor de poorten van Bilbao Uitgeput...helaas was Santiago De Compostella…

hoge berg nog in gedachten om die met groot gemak te beklimmen eerst even iets anders – hij blijft wel wachten trainen voor die schaatstocht want je weet maar nooit hij kan elk jaar toch nog eens komen elk voorjaar weer van een nieuwe liefde blijven dromen om samen een liefdesnestje te bewonen vol goede moed nog naar Santiago de Compostella…