Alle inzendingen over criminaliteit OR kinderen OR oorlog

het snikken is het snikken van een Somalische en het snikken duurt. oorlog is haar dode kind. oorlog is duurzaam. ka, zegt Chlebnikov, is de samenkomst van bewegingskrachten in een werkende cohesiebundel. kol. kamer. kanker. kasseien. kramp. kermen. kadaver. kapitaal.…

sirenes huilen allang niet meer de mensheid nog wel zij die verborgen zitten onder trappenhuizen mensen die iedere dag weer worden opgeschrikt door inslagen, terwijl het ziekenhuis hun veiligheid zou moeten bieden scholen zijn al jaren gesloten daar straten niet meer veilig zijn kinderen zijn allang geen kind meer daar oorlog iedere seconde…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De oorlog had iets vredigs zoals ook de vrede op oorlog lijkt die niet wordt uitgestreden: in Rotterdam wordt nog gevochten maar in Sloot gaat iemand aan een andere ziekte dood.…

“De kinderen zijn onschuldig”: dat heeft niet lang geduurd Zij werden reeds als kindsoldaat naar fronten toegestuurd Geloven, ideologieën, ook symbolen zijn gebruikt, of anders is ‘t wel olie, waar zo’n oorlog dan naar ruikt.…

Een oorlog meer of minder, daar kijkt niemand meer van op Maar nu en dan is er iets in ’t nieuws, dat maalt dan in je kop. “De kinderen zijn onschuldig”: dat heeft niet lang geduurd Zij werden nu als kindsoldaat naar fronten toegestuurd.…

moederziel alleen gedragen door de wind wachtend op een steen zit een eenzaam kind dagen niets gegeten van honger bijna dood trachtend te vergeten de smaak van brood vluchtend voor 't geweld van soldaten met geweren zit hier nu deze held langzaam weg te teren Door God en mens verlaten niemand die hem mist zijn hulpgeroep mag niet…

"Alleen spelen aan deze kant van de weg en niet oversteken", zei mijn moeder me als kind Een kinderwereld zo klein, kan zo oneindig zijn omdat je alles wat er aan ontbreekt, erbij verzint Je kindervoetjes deden zeer van het verre lopen want opweg naar de speeltuin kon je zomaar verdwalen Een kinderwereld zo klein, kon zo oneindig zijn totdat…

of laat de wind niets vrij hoelang nog blijft dit kind beschadigd en ontheemd?…

twee grote, bruine ogen proberen aarzelend en voorzichtig naar boven te kijken en de zon te begeren, voor wat licht om de pijn te verdoven vluchtig werpt het kind een blik over het uitgestrekte land en ziet, overal draden gespannen en dat overal elkaars liefde is verbannen ze probeert een stap te zetten maar de betonnen, oude rijweg…

voor de gein Wat heeft dat jochie ooit misdaan Dat die de oorlog in moest gaan En wonden zitten overal En opeens is daar een knal De jongen weg en alles wat ik merk Geen kind is bestemd voor dit werk!…

aan flarden geschoten dromen dwarrelen, als resten van 't eens zo gewone leven, langzaam naar benee zo werd je eerst nog opgeschrikt door geluiden van bommen, kogelregens nu weet je dat bloed even rood kleurt onverschilligheid kenschetst de overlevingsmodus waarin angst niet meer bestaat noch 't onbevangen kind…

men bidt om vrede in welke taal dan ook tijdens de schemer herbergt het dal haar doden iedere dag opnieuw tranen zijn niet aan te slepen evenals kisten de zon verzoekt Ares om vrede, salaam, sjalom, pax te verzegelen met vers geboren regen zodat men het prille begin kan omhelzen in alle vrijheid…

zomaar een zondagmiddag waarop kinderen zich Johan Cruyff wanen of Johnny Rep oeverloos achter een bal aanrennend koppen, aannemen, overspelen, aanvallen, verdedigen tot de scheids affluit zomaar een zondagmiddag waarop kinderen verdrukt liggen onder vers geschoten puinhopen hopend op reddende engelen die hun bevrijden zullen…

. ----------------------------------- uit: 'Kleine criminaliteit', 1997.…

. -------------------------------------- uit: 'Kleine criminaliteit', 1997.…

waarom fluisteren bommen over de steden heen verwoesten zij levens van kinderen zo gemeen waarom steeds oorlog vechten met geweren kunnen de soldaten dan niet leven met vrede…

Wat kan een kind toch droef zijn Als het leven om het heen verdwijnt, Door oorlog, honger en ellende En er nergens meer een oplossing schijnt.…

Een oorlog is een huilend kind onder het puin van stukgeschoten steden Na het kabaal de stilte De wereld valt in spiegels uiteen Wat eens was is zwarte rook Waarom het ging blijft onbegrepen…

Is dit nou oorlog Die doden en geweld Door deze domme oorlog Word ik gekweld Door medeleven?…

GOED VOORBEELD Toen Andromache Hector smeekte thuis te blijven bij vrouw en kind en dat idee hem niet beviel, sprak zij: ‘ik wil niet dat je oorlog voert na vijven! Neem eens een voorbeeld aan die Wouter en Camiel.’…

Hoe uitzichtloos het leven dat zij leidden, dat zij in oorlog naar een antwoord zochten! Wat zegt het over mij als medelander dat kinderen mij zien als tegenstander?…

kindsoldaat zijn is niet fijn, al die kinderen, groot en klein. ze moeten vechten voor hun leven, sommige van hen zijn nog maar zeven! dit is toch niet goed, al dat verspilde kinderbloed. we moeten er wat aan doen voor het erger wordt. een oorlog is toch geen kindersport?…

Nieuwsfeit: Tankstations in Nederland kampen met veel criminaliteit. Dat meldt het Algemeen Dagblad op basis van enquêtes van de Bovag en het Korps Landelijke Politie Diensten.…

Hoe verziekt is deze maatschappij, dat kinderen niets anders te spelen hebben dan oorlog, net als hun broers, ooms en vader? Wij maken ons druk om normen en waarden, hondenpoep en struikgewas, burengerucht en wat al niet meer. Maar hoeveel mensen leggen, als er weer oorlog komt er hun hoofd voorgoed bij neer?…

Een kind van alle seizoenen zingt vrolijk zijn eigen lied kent niet de gevechten en ziet nog niet het verdriet. Laat dit kind toch een kind zijn spoor het aan bij het spelen want wat kan dit kind nou oorlog en onrecht schelen.…

Lieve oma, ik ken je nog en een paar van jouw verhalen van de oorlog, de kleine grote drama's om te gedenken mijn kinderen horen ze maar half door het bombardement van beelden van oorlogen ver weg dagelijks in het nieuws dus spelen we vandaag de werkelijkheid om te voelen, te weten hoe verscheurend het is ik ben de oma en mijn dochter…

Pappa waarom huil je? ze durft het niet te vragen Pappa is verdrietig, pappa kijkt ver weg Pappa luistert naar muziek, De Nocturnes Van Frederic Chopin, klanken die wegzinken in een snik Pappa luistert naar muziek, ik schommel en huil mee Blauwe lucht en rode golven om verdronken sterren Niet teleur te stellen ga ik mee omhoog tot de regenboog…