12 resultaten.
Roodborstje
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 215 Een roodborstje tjuikt
in een donkere cypres
naar het eeuwig licht.…
Weet jij?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 671 Weet jij, dat je als de Toscane bent, aan het eind van de ochtend,
wanneer de dag de belofte nog in zich draagt, de zon de aarde verwarmt,
haar doet geuren, doet verlangen en doet leven?
Weet jij, dat je als een cipres bent, slank en trots en krachtig,
maar ook los van anderen, met ruimte om je heen,
eenzaam op een heuvel, uitgelicht tegen het…
apart
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 209 uiteindelijk moet er één verhuizen
want* de eik en de cypres
groeien niet
in elkanders schaduw*
maar zo diep de wortels ingegroeid
hoe zal het scheiden
verlopen
wie overleeft
de snoeier draagt een zwarte toga
merkt met een groot wit kruis
de stam
verdwijnt
=========================
*kahlil gibran "de profeet"…
De sterrennacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 370 ondoorgrondelijk de taal
welke hemellichamen schrijven
met 'n sierlijke schildersstreek
wiegende cypres in maanlicht
steekt hoog boven
de verafgelegen stad uit
houdt zijn kobalt
ons in de ban
sedert zonsondergang
~* Geinspireerd door De sterrennacht is een schilderij van de Nederlandse postimpressionistische kunstschilder Vincent van…
Corfu
netgedicht
3.0 met 95 stemmen 30.227 Vergrijsde olijfbomen
leiden de weg
naar het dorp
de hitte drukt
zwaar en loom
op het plein
in de stilte
van het middaguur
zingen slechts de krekels
een hond ligt hijgend
gevangen in het spel
van zon en schaduw
onder de cypres
zit een vrouw
in roerloos zwart
een leven
trekt voorbij…
sterk hoewel breekbaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 101 we bewegen hemel en aarde
en treden de tijd met gehavend
hoofd tegemoet
sterk hoewel breekbaar
smeken we Kronos niet noch treuren we
bij de eeuwig rouwende cypres
we leunen tegen een oude boom
heffen het glas op de dingen
die blijven en op vrede
met onze vergankelijkheid…
Luchtig
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 749 De straat is leeg, het asfalt grauw
Een verlaten cypres reikt halzend naar de hemel
Regendruppels vallen als een weldaad op haar bladerdak
Het asfalt kijkt zwart mat terug, half lauw
Druppels plassen beekjes kolken
niets beweegt anders dan water
Vormeloos passeert de tijd
Vormeloos drijven volle grijze wolken
De lucht hangt gespannen als…
nabijheid
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.386 Ik weet nog van Siena's oude poorten,
van de schaduw van een struise cypres.
was het ooit beter kersen en dadels eten?
Jij in mijn robuuste schoot,
een hevig moment van malse gratie.
Ga nu maar, onzegbaar kind,
ploeg akkers en lijd honger
laat je bijten door de noorderwind
maar schop de jakhals van je vege lijf.…
LEVENSBOOM EN LEVENSSTROOM
poëzie
3.0 met 72 stemmen 16.474 En dáárom golft mijn donkre levensstroom
zo eenzaam, droef beschaduwd door zwartgroen
van pijnboom en cypres en doornstruweel.
En dáárom draagt mijn donkre levensboom
geen gouden appel in het ooftseizoen,
maar veel verdorde blaadren, bruin en geel.…
Bloemkrans
poëzie
4.0 met 3 stemmen 367 voor de liefste
Wanneer, ook dán als de andre tekens zwijgen,
De ziel haar zucht in kleuren wedergeeft,
De Min haar blos in 't rozenblad doet stijgen,
De Erinnring in 't vergeet-mij-nietje beeft;
Als Hope fladdert in de groene twijgen,
De Rouw in 't lover der cypresse zweeft;
Als Jaloezij de gele tulp doet hijgen,
De Glorie in de frissen…
Verschillende takken van seks
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 917 Een uitloper van een cypres
liep ver uit, want in seks wou hij les.
't Was een wand'lende tak
en hij was nogal mak.
Daarom zocht-ie een leermeesteres.
Zo vond-ie een tak van een linde
die hem onderdanig beminde,
maar toch wel wat miste:
hij zocht een sadiste
en hoopte die later te vinden.…
EEN MEDAILLON
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 195 Een kleine steen, zoden en een donkere cypres
Voor zover ik weet, nog mijn enig gewis.
Alleen de medaillon, blijft nu mijn eigendom
En wie mijn gedicht tot het einde toe zal lezen
Weet dat ik een kostbare herinnering
Aan een lang gestorven broeder deed herleven.…