Luchtig
De straat is leeg, het asfalt grauw
Een verlaten cypres reikt halzend naar de hemel
Regendruppels vallen als een weldaad op haar bladerdak
Het asfalt kijkt zwart mat terug, half lauw
Druppels plassen beekjes kolken
niets beweegt anders dan water
Vormeloos passeert de tijd
Vormeloos drijven volle grijze wolken
De lucht hangt gespannen als een wachter
Op zijn post, niet meer dan dat
Wachten, wachten, wachten,
zoals alleen een wachter wachten kan
Langzaam smelten, chocolade marsepein
Noga, steeds zachter
Doen opklaren
Geplaatst in de categorie: psychologie