Alle inzendingen over dag OR verdriet OR scheiden

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Je nam me mee op een reis waar je de bestemming niet van wist Een reis vol vreugde en vol liefde maar ook heel veel verdriet Zo gaat 't leven ineens scheidden onze wegen terwijl we de bestemming nog steeds niet weten…

Misschien dat andere dagen gewoon andere dagen zijn soms weet je ook even niet hoe alles is gegaan, enkel dat je wel door de grond kunt gaan van de pijn sneed de dag domweg gewoon helemaal verkeerd aan. Toch weet je ook hoeveel klinkende dagen er ooit waren het zijn tenslotte niet allemaal maandagochtenexemplaren.…

Na het scheiden, het schelden, na 't daag'lijks overtreden van wetten en moeilijke zoektocht afwisselend warmte en pijn houvast als een klimplant hier en daar kruipend naar boven, niet huilen of zeuren doorgaan maar. Ik vraag nu de bloemen en planten hoe kunnen jullie zo stralen en geuren, zo mooi, dag na dag zijn?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Wie zal in de regenboog scheiden De regen van de zon? Zo dacht ik, dat ons beiden Niets scheiden kon.…

Toen was jij er nog, kleine zus, zonder zorgen waren wij op de schouders van onze papa verdriet kon nog worden gesust. Weet jij het nog krullebol, van ons kattenkwaad, tot wanhoop van onze mama maar in 1 - 2 - 3 weggekust?…

ik ben alleen zo zonderling alleen en al hoor ik liederen als stemmen om mij heen dan nog ben ik alleen gescheiden rapen wij de repen duister die ons nog verbinden en onze boeg die mee deinst op het tij zal de waarheid in de fonkel vinden er is geen heil in onze dronk wat hunkert naar het lot want zowaar ik voer en zonk is deze vers…

Zittend verlaten en alleen Terugkijkend naar de toekomst Naar een verbitterde oude man Zijn oneindige liefde wilde geven Afgestompt van zijn dromen Door giftige doornen in zijn hart Langzaam verrottend van binnenuit Een verlamd gevoelloos schild creëerde Apatisch en afhankelijk door pijn Zijn liefde niet meer kon tonen En tergend en hatend…

Kort was de droom ik sluimer nog dapper maar hij is bijna voorbij Ik ben zo loom toch maak je me wakker met een fikse por in m’n zij Er wordt niks gezegd we kijken steels naar elkaar liggen nog zij aan zij De band voelt nog hecht maar de spanning is daar waar je de zere vinger op legt…

Altijd welkom, ieder moment van de dag. Al is het middernacht! Aan deze tafel, in dìt huis, waar mamma op jullie wacht...…

De storm komt langzaam tot bedaren, de storm die tijden woedde in mijn altijd zware trieste hoofd. Nu zie ik jullie behoedzaam naderen, steeds verder vanuit de mist die mij omgaf... Ik had er bíjna niet meer in geloofd. Ik hou van jullie, maar nu ook van mezélf! Mamma…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven...…

Waar is het vertrouwen gebleven? Het gevoel van veiligheid? Zijn ze gestorven, sámen met het plezier wat we ooit hadden en de passie die we toen deelden? Liggen ze begraven naast het respect voor elkaar? Ik weet het niet meer ...…

Weer dagen in afwachting . Zal ik mijn jongens zien ? Wat zijn ze nu aan 't doen ? Staan ze er wel bij stil , dat dit "open" ouderschapsplan vol staat met afspraken in hún belang ? Gegeven vanuit een moederhart vol liefde .…

Jongen ik mis je elke dag. Mis je humor je baldadigheid en je mooie lach. Weet dat papa er altijd alles aan zal doen. Er te zijn als dat nodig is met een knuffel of een zoen. Mijn maatje zo ver weg van mij. Weet ik heb het zelf gekozen was er zelf bij. Wilde terug naar mijn familie weer liefde om me heen.…

Je hebt er niet om gevraagd Maar kreeg het Je hebt het nooit gewenst Maar kreeg de confrontatie Niemand vroeg JOU iets Het stond niet op je verlanglijstje Niet eens op de achterkant Als je de klok terug kon draaien Deed je dat want Nu is het te laat! En de brokken lijken niet te helen Je hartje huilt Je weet niet waar, je weet niet wie…

Zij leed al maanden aan ondraaglijke pijnen toen plots haar laatste oordeel werd geveld nog enkele luttele dagen waren haar geteld waarin zij nog het ergste zou moeten lijden het verdriet om van dierbaren te scheiden tussen vier muren in eenzaamheid gekneld zij leed al maanden aan ondraaglijke pijnen toen plots haar laatste oordeel werd geveld…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Op vrijdag wordt Marietje twaalf jaar, Een dag die heel het huisgezin zal vieren. Haar ouders zullen dan haar stoel versieren En zij de stoelen van het ouderpaar. Want het wordt ook een feestdag voor hun beiden: Ze mogen immers eindelijk gaan scheiden.…

men roept nacht maar ik weet dat het dag is men zegt dat de wilde dieren het park nooit zullen verlaten ik kijk naar buiten en zie de fabeltjes verdwijnen men fluistert dat je te laat bent maar ook tijd zal ons niet scheiden…

Altijd kiezen, weglaten, doorstrepen, scheiden en deleten. Wat is een leven waard? Scheiden en deleten?…

Verdronken in schulden Verborgen in verdriet Muren die ons scheiden Kansen die je niet ziet Een andere taal Woorden die niks zeggen Slapen met de vragen Je hebt iets uit te leggen Blikken die doden Als een beeld voor buis Het onwetende Dit was ooit jouw huis Acceptaties op het verkeerde pad Acties bleven wachten Als sneeuw voor de…

laat ons nog even samen de nacht scheiden van de dag bij een beker galmende koffie palaveren over het weer dat er weer niet was in de stilte van de avond mijmeren over morgen waarom die nog niet is en nooit vandaag zal zijn jij en ik en weten dat het zo slecht niet is…