Alle inzendingen over dagdromen OR silhouet OR bewaken

Verborgen licht leidt haar silhouet straalt geluk nachtkaarsen branden.…

Het silhouet van je klanken, is achter gebleven in mijn hoofd. Je woorden worden nu gedragen gelezen, alsof je stem ze heeft gevormd. Ze zijn geschreven en leven, door de gedachte dat je tong ze heeft gemaakt. Je adem heeft ze naar mij gebracht, uitgestoten en ontvangen. Mijn oren maken klanken, van alles wat jij schrijft.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Ik sla mijn dag in verlangen open Een lieve, kleine vogel vliegt net voorbij De ochtend opent haar zachte dromen Het zwerven verstilt ergens diep in mij Ik bevrijd mijn vleugels in gedachten Woorden zingen lichtjes in mijn keel Dauwdruppels kleuren de koude nachten De wind schildert warm met een penseel Ik vind mijn glimlach in de morgen…

in de stem van Nafiss het accent van Ispahan tussen de stijlen van het balkon het gezicht van Amir het gemekker van schapen dat van het dorpsplein klinkt de geur die van de bergen komt ik dagdroom voort maak me ongerust drijf mee met de stroom val over de rand kijk om me heen zie hoe breekbaarheid vleugels krijgt met op de rug twee op…

het houdt me op de been het houdt me sterk het is overal op school op het werk even jezelf geen tikkende klok meer horen altijd leuk zonder je ergens aan te hoeven storen zonder te weten wat er van je terecht zal komen blijf ik lekker dagdromen…

vandaag een dag van zuinig zonlicht wolken en bomen omkaderd door een raamkozijn mijn hoofd wendt zich af van het gebaande pad het meandert buiten rechte denkramen om kleurige beelden van een imaginair landschap slingeren vertraagd voorbij herschapen land bij zuinig zonlicht in een gekoesterde dagdroom…

de ervaring zelf is niet te beschrijven de beschrijving is niet direkt te ervaren beschrijving een reflectie van lijven die onbeperkt in het heelal rondwaren toch deel van processen en systemen zijn een ervaring die weer uit delen bestaat die door het filter van de reflectie gaat op de grote vlucht door werklijkheid zo teken ik een rond…

terwijl ik in de verte staar naar niemandsland sluip jij nogmaals mijn dromen binnen ik kan je beeltenis niet raken er blijft teveel verborgen omdat de zon zich achter slierten nevelen verschuilt wel hoor ik in zachte bries de klankkleur van je stem met het bekende geruststellende effect waarop mijn gevoel zich met een zucht vertaald…

ik loop door mijn park nog zo heiig vroeg droom nog verder van mijn nachtelijke ark met ontluisterende pracht en zachte gitaarmuziek waar ieder mij toelacht rust mijn woord verzacht slenterend hoor ik vogels roepen mij als het ware toe: zie ook hier het voorjaar hoor onze klanken de lotus opent zich voor jou ik voel, het is waar…

Ademend in heimelijk stille droom overdag, en zeker niet willen, durven denken, omdat denken de echte droom verwart. Twee centimeter slechts en toch zweven, licht verheven boven de aardse bodem, vooral nu niet gebonden willen zijn aan onbetekenend, simpel gedoe. Plotseling besef dat je een rijke nacht vol van emotie en zoete, tedere daden…

Soms verlies ik me in dromen Wensen, gedachten die zo maar boven komen Dingen waar ik te zwaar aan til Vraag me af of ik ze werkelijk wil Ga ik te rade bij mijn verstand, dan wijs ik de meeste van de hand Van wat me dan nog rest, hoop ik het best…

Soms probeer ik voor te stellen Hoe ik zou zijn als vrouw Een grote sloerie past mij wel Onzedelijk, niet trouw Mijn kledingsmaak was desastreus, goedkoop en ordinair Mijn taalgebruik en woordenkeus shockerend en vulgair Make-up smeerde ik artistiek met tubes op mijn smoel Mijn borsten liet ik bijwerken Siliconen, een heleboel Ik hoerde,…

De wetenschap heeft weer iets door te geven Het is maar eventjes dat u 't weet; Het schijnt dat u de halve dag besteedt Aan denken over een opwindend leven En heel veel geld dat zomaar binnenstroomt Laat ik u zeggen: Dat had je gedróómd. ---- In het dagelijks leven denken mensen 46,7 procent van de tijd aan andere zaken…

Ik vlieg over glooiende velden, met de horizon in mijn vizier. Wolken zijn mijn naaste helden, en ik ben mijn eigen koerier. Wind til mij hoger als je kunt, tot het oneindige heelal is bereikt. Nog hoger dan het hoogste punt, waar niemand op me neerkijkt. Laat de zon mij achtervolgen, tot de aarde in duister verdwijnt. Tot de…

Hangen boven de p.c ga je mee met mijn dromen- zal er van deze dag nog iets terecht gaan komen? als het zo alweer begint met dromen, peinzen staren, moed vergaren, realiteit omarmen, me aan de kleine dingen warmen. uit de droom stappen, aan mijn laars lappen. om van…

met een blik van herkenning en nog eens ik weet het niet zeker de leeftijd presenteert de rekening dat maakt mij ook weker en heb meer oog voor iedere mens toch was er een ontmoeting, zo een dichter eigen, ik verbeeld me dan dat jij het bent als ik naar de zon wil neigen ik draai maar een sjekkie om hopelijk nog verder in een dagdroom…

ik kijk naar ergens weg doch zij naar binnen niet de lippen spreken maar blikken zoeken een uitweg die van haar als van onder een deken immers haar ogen duiden zwart in een melancholisch teken de wangen kleuren bleek aangestuurd, wellicht door het hart ikzelf volg een onbestemde gedachte in witgrijs omhuld het is dat mijn glazen zijn…

Donkere nachten verbergen mijn dagdromen verzacht door de maan…

dag boom, dacht ik dagdroom dat zij langsstroomt en voor mij lacht…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn dagdromen zíjn de mogelijkheid, en daar zoek ik mijn toekomst in, mijn dagdromen Zijn.. Mijn.. Werkelijkheid..…

vrouwen met opvliegertjes en overwicht die de overgang stipt bewaken geven wellicht meer stopseinen voor blokkades op doorlopende lijnen…

Dagdromen, Dag dromen!…

Zij die niet meer ouder worden leven voort in tijdloze nachten het leven lijkt dan soms een dagdroom…

Zoveel bewaking…’…