Alle inzendingen over dagdromen OR silhouet OR bewaken

Je ogen laten vallen op 'n ietwat onooglijk donker steentje daar langs de waterkant, voor je dagdroom weer landt. Bloemen, het strand, het land achter de grotere zee ze zoeken de bloesem, de zon, licht om bij op te leven, vragen 'n soort zegen vanwege al 't goede in dit leven, te midden van droom en schemerschijn, ja, 't mag zo zijn.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Bij het graf van Jim Morrison op Père Lachaise stond een norse bewaker de boel in de gaten te houden. Hij had nog net niet een zweep in zijn klauw om de late fans te kastijden. Ik verbaasde me om dit wrange tafereel en ik snelde snel verder naar de andere, beroemde graven. Bij het imposante graf van Oscar Wilde was ik lang alleen, wat…

Die avond zag ik buiten de maan mistroostig staan werd ik door vrees bevangen, voelde zorg en verlangen. Voelde tekens en iets van loodzwaar gewicht bijna gezwicht, ervoer ‘n strak gedicht en opkomende rimpels in dat gezicht. Ik zag een zwart-witfoto van kinderen nog zonder leed nog niet hoe de dood haar de toekomstdas om deed. Ik zag alleen…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

De midzomer- nachts-droom wordt een midzomer- dagdroom in het midden van de nacht, droom ik op 't midden van de dag. Dan droom ik dat een dagdroom er ook wezen mag.…

Ik leg mijzelf in vaste vormen mijn handen en mijn kloppend hart verstilt mijn benen en mijn armen mijn handen en mijn kloppend hart het ritme doet mij slechts verwarmen met tussenpozen soms verward leg ik mijzelf in vaste vormen mijn handen en mijn kloppend hart…

het was geen stroom van bloed maar meer van uitvallen het leven trok nu het kortste eind de dood leerde me lopen in vervaging van het nieuwe naar onopgemerkt in elders het spel van spelen doordrongen in verse lichaamslijnen op ieder perron onderweg stapten silhouetten op op zoek naar een hoger baken niet in zee…

Na de kap Van de berk Met hangtakken En pellend bast, Was het silhouet Tegen de lucht Nog lang zichtbaar Op het netvlies Van mijn geheugen.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De tijd is gekomen Om weer te dagdromen. Droom je te weinig in de nacht, Dan kun je die fantasie in alle pracht Overdag verdromen. Dagdromen, Dag dromen.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

het zoeken naar die oogopslag waar ik mezelf in terug kan vinden het is meer dan kinderlijk verlangen ook volwassen zoek ik speelse winden omdat mijn taken ermee samenhangen soms voel ik me zeker als vrije man dan zie ik ook mezelf zoals ik ben zoals ik speelde in mijn toekomstplan maar het is de droom nog die ik herken ik zie mijn silhouet…

voor mij ontwaar ik op stoepstenen, vierkant van formaat, een silhouet met rondingen door de zon geprojecteerd langs mijn gedrongen lijf er valt niets op af te dingen, zo zie ik er uit, kennelijk wat stijf, dik en toch platvoers ik ga lopend vooruit het moet gezegd het oogt wat boers mijn schaduw heb ik nimmer begeerd slechts…

of doen glanzen, als het schild niet meer glanst en vervaagt, zal de dapperheid niets meer doen ongevraagd, verlangend naar zon en schaduw die me vreugde geven kan, zie ik je even…alleen dan...als de natuur het wil… als silhouet in een ware schaduwroman……

ik hijs het licht weg tot silhouet diep tast ik de ruimte af waarin de morgen ligt te sluimeren het geschuier van een stoffer voorkomt stilte over uitgeputte wegen…

Labyrint fantasierijk en krachtig laat de liefde je naar adem happen in de schaduw van de wind blaast hartstocht nieuw leven in in een achtergrond van mysterieuze passie het grote spel aan trekkingskracht verliefd zijn laat de wereld op zijn grondvesten schudden gestrand in een oceaan als van zilverachtige vogels speelt de liefde…

In het toevend licht, dat later Dan de zonne blijft Wijlen bij het stille water, Waar ons bootje drijft, Schuiven zwart en zonder zwaarte, Fijn gelijnd en strak, Fietsertjes voorbij de klaarte Van het hemelvlak Hunne fijne silouetjes, Schaduwen gelijk, Zeer geleidelijk en netjes Langs de Amsteldijk. Met gestadig beenbewegen Gaan ze…

Heerlijke rondingen van een silhouet in stralend tegenlicht benemen voor even de adem waarna de warmte je blij overspoelt daar ben je eindelijk ik heb je gemist waar ben je geweest in al die vijf minuten?…

Geboetseerd Veelal ook gehouwen Met hartstocht op weg naar een nieuw begin Geluk schuilt in de passie die jij etaleert In de zin die door jouw bijzijn wordt gegeven Samen kleuren wij die beelden silhouetten Zicht- en voelbare om- trekken van ons allen Daar wij allemaal meer dan schaduw zijn Recent volgde ik mijn…

De handen broos gevouwen in haar moederschoot Een tere roos voor laatste adem uitgeloot Een open raam met slechts uitzicht op het heden Enkel nog naam 't geheugen al overleden Een twinkeling in haar vermoeide pretogen Als herinnering aan eens uitstekend vermogen Een krimpend net dat haar vangt in vergetelheid Een silhouette in…

Met het wassen van de maan bezit jij de kracht om te verbeelden zoals de zee haar spiegel overstijgt, grenzen voorbij gaan aan het heden buitensporig trekken beelden zachtjes eensgezind hun schreden, de glans van lang beroet verleden langs de duistere hemelwand, Zilverblauw valt het sterren strass waar blinkend maan verankerd was in de…