Alle inzendingen over dat ik gewoon mens b

misschien wordt de dag langzaam warm vandaag en mag ik in zijn navel wonen wanneer bloemen uit het veld het landschap volladen met bestemming en een open gelaat soms ben ik dichtbij, sluit stilte in een omarming, is alles gelijk in vleugelslag langs wind en oude vragen tijdloos, zoals het begin vanzelf op huid, met dichte ogen…

Ik ben maar gewoon een mens. Ik sta op en val. Ik leek een koning voor jou. Een blinde bovenal. Jij vertelt mij nu: 'ik heb een ander', 'het tijd zal zijn dat ik mijn horizon verander'. Ik ben maar gewoon een mens. Ik heb geleerd alles gaat voorbij. Ik vond nimmer de pauze méér geschikt voor mij.…

Met dank aan leo van den b. Toen god de mens geschapen had lachte zij…

aan mijn Odyssee herinnert is het Slijmerige spoor dat ik Met moeite heb achtergelaten, Geen mens of dier Heeft daarbij Het leven gelaten…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…

[b]verdwaald[/b][i]op het[/i][u]web[/u] [i]zo[/i][b]vroom[/b]…

morgen is het weer zomer dan hangt aan het groene ijzerwerk rondom mijn kleine buitenterras weer het opgehangen plastic in zwart gevuld met een kleurrijk gewas of beter gezegd, eenjarige plantjes zij blijven twee seizoenen zo sterk als de kwetsbaarheid van oude van dagen er zijn nog vetplantjes in rieten mandjes, overjarigen zoals dat…

Je bent gewoon je bent gewoon een mens dat is een warm en onontwarbaar wezen en toch kun je gebeuren als een wonder want ik heb je geroepen in mijn slaap ik riep je liefde door eigen honger in de eigen stem ontwaakt zag ik: ik heb je niet gedroomd hier ben je je bestaat ik heb je liefgehad dit is de nacht ik heb je lief ik heb je…

De Duitsers kenden het al honderd jaren, Dat Zyklon B en ander zenuwgas. In Syrië komt het misschien van pas, Maar de bevolking zit er op de blaren. Ik zou geen mens persoonlijk willen grieven, Maar riekt dit niet wat veel naar recidive?…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

De pieken waren zeer heftig, De dalen ontzettend diep, Nooit meer zal ik met jou op een recht pad lopen!…

Mop, ik wil je wat zeggen, het een en ander aan je uitleggen. Misschien snap je dan wat ik bedoel, over wat ik denk en voel. Heel gelukkig ben ik nu niet en dat doet me veel verdriet. Ik wil zo graag terug naar toen en het vandaar met jou overdoen. Daar voelde ik geen pijn en verdriet, want weet je, het bestond er gewoonweg niet. Alleen…

A-b-a-b wordt nu a-b-b-a, Dat heeft een bij de voetbalbond bedisseld. Het schema bij een strafschopserie wisselt, Wat door mij word ontvangen met “Hoera”. In ABBA zit altijd veel melodie, Het voetbal ademt steeds meer poëzie.…

Het leven is passen en meten En dat geldt zeker in een klein huis 3 hoog Met 2 mannen en veel heel veel spullen Alhoewel we heel af en toe opruimen toepassen Het meeste wordt geordend, gearchiveerd en op geborgen En daar vind ik zelfs de kleinste gaatjes voor Ik heb een timmermansoog voor Plekjes, plankjes, plaatsje voor diverse spullen Maar…

Alleen blijf ik ronddwalen, bekijk ik de levens van anderen 7 miljard gezichten, en 1 gezicht hoort zichzelf denken vragen en twijfel overspoelen haar "gewoon doorgaan.. gewoon doorgaan.." tranen van vermoeidheid, ze weet het niet meer.…

Toch is de man een mens, een gewoon mens. Met gewone verhalen, gewone dingen gewoon een mens, die eet en drinkt en die huilt!…

Ik ben een mens, zo kwam ik ter wereld een klein mens weliswaar een mens met noden en behoeften gaf liefde weg, zonneklaar! Ik ben een mens, maar wanneer ben je dit wie plakt dat etiketje wanneer ben je mans- en mens genoeg om menselijkheid te vervoeren?…

Wat zijn ze klein en toch zo stoer, al die kleintjes op de kant, Want; Het B diploma moet worden " gezwommen" Wat zijn ze klein en bijdehand, al die ouders op de kant Want; Het B diploma moet worden gehaald! Wat zijn ze klein in dat grote bad, miniem zeg, zie je dat Want; Het B diploma moet worden gehaald!…

"Gewoon" een diefstal, van "gewoon" een auto, uit een "gewone" showroom, door "gewone" inbrekers. We gaan en blijven, 't "gewoon" vinden, en dat is 't toch ook "GEWOON"…

’t Is wennen aan ’t idee, maar kan het zijn: Een B&B van B op Drakesteyn?…

Ik heb hem altijd als dakloze geweten. Al jaren leefde hij op straat. Gerespecteerd bij zijn vrienden, met zijn baard en pretlichtjes is zijn ogen, een dakloze zoals de mensen hem graag zien, eventjes toch. De tijd van een toegeworpen munt, misschien. Hij verdroeg nog slecht een dak boven zijn hoofd. Maar hij schrok zich bleek, die dag waarop…