Alle inzendingen over de drie wijzen kwame

Door deze kleurrijke tak kwam de zon op natuurlijke wijze haar schoonheid verzorgen. Herfstseizoen blijft bijzonder mooi. Foto Dick Voogd…

(Kwam op het idee n.a.v. de 58-jarige verlamde Tony Nicklinson die geen euhanasie kreeg maar uiteindelijk op een natuurlijke wijze stierf.)…

Als het u om 't even is Kunnen wij deze zaak schikken Zei de bloemist tegen de Klant die zich over 't boeket Kwam beklagen - Zo pittig geprijsd En ze stonden maar drie dagen…

Mijn geest is leeg gebleven geen stem, geen ingevingen niets goddelijks, alleen wat er al was wat ik gevonden heb Ik pelde, bezag de onwrikbare gedachten waarmee ik ben opgevoed de vele leugens die me binden aan een vals beeld van wie ik ben van ons en de anderen als vreemden van elkaar die ik moet duchten en weghouden met hun gewoonten…

Hij won in clubverband de grootste prijzen Maar kwam in interlands vaak matig mee Toch maakt hij in Oranje zijn rentree Op reeds bij voorbaat veelbesproken wijze Maar zelfverzekerdheid blijft het devies Van onze koning van het balverlies…

Je zou gruwelijk wraak kunnen nemen me achterlaten met een gevoel van tevredenheid, minstens drie ribben op ordentelijke wijze gekneusd Niet omdat je agressief bent, maar jij moet je toch kunnen afreageren Ik was toevallig in de buurt en ja er tegen bestand, eerder daar geweest Ook zou ik denken dat ik je liefheb zoals een avond in januari…

Naomi Campbell was in Leidschendam om te vertellen wat ze had gekregen: “Drie vuile stenen”(had ze eerst verzwegen), “maar ik weet niet van wie dat pakje kwam.” Ze heeft die diamanten onderschat, want zij zag niet dat er nog bloed aan zat.…

Na de Wijzen komen ook wij aan, zoekend, vindend soms maar ook droomverloren omdat we het Licht niet zien. Willen we wel echt of blijven we zo dikwijls onbeslist en cirkelen we rond de kleine verlangens, rond de doem van de dag, de zekerheden... Licht, kom en schijn voor ons uit!…

Mijn huis is vuil, mijn kinderen, talrijk, krijsen. De varkens wroeten ronkend in de hof. Maar bergen, blauw en ver verheven, eisen Mijn aandacht op, die stijgt uit stank en stof.…

Er zijn mensen die hun vermogen goed beheren, maar... de wijze heeft zichzelf in beheer…

ik hoor weer het wiegelied van een vogel wil meegaan op de juichende tonen de echo bij me dragen diep van binnen als een tere wens op mijn lippen leggen doodstil zijn nog één keer tranen - morgen, ja, morgen zal ik warmte schrijven spreid ik het licht over de schaduwtijd kleur een nieuwe dag over de langdradige wond…

Ik zag laatst een bloem met vlinders Totaal drie in getal Haastig boog ik me voorover Maar mijn handen misten het drietal Drie engelen kwam ik tegen Op een koude wintersdag Nieuwsgierig streelde ik hun vleugels Maar ze verdwenen als bij toverslag Vannacht keek ik naar de hemel En zag toen een prachtig licht Drie flonkerende sterren Inspireerden…

Het is toch jammer dat het CDA Fortuyn die daar een functie op kwam eisen zo faliekant de deur heeft moeten wijzen. Hij kon veel kiezers trekken, ga maar na: Dan haalde men naast menig groot gezin nu baasjes van heel kleine hondjes in.…

Je zult maar in de schoenen staan, van die vader je zult maar in de auto zitten van die man je zult maar de vader zijn die er op lugubere wijze achter kwam, dat zijn kind eronder lag! Je zult maar dit scenario meemaken, je zult maar op die manier je kind kwijtraken, je zult maar op deze wijze je kind verliezen!…

Daar kwamen aan Drie zwanen; en hij zei: 'Pik me maar dood !' En keek in 't water; en hij zag een zwaan. En 'k had altijd, wanneer ik 't sprookje las, Een vreemd gevoel, dat 'k zelf zo'n zwaantje was.…

Er was eens een poezendokter in de stad Die wist van alle poezen kwalen wel wat Drie keer in de week had hij spreekuur Voor alle poezen in de buurt De dokter was een groot poezen bewonderaar Stond voor al hun problemen klaar Er waren poezen die voor ieder kwaaltje kwamen We noemen even geen namen Maar drie keer in de week Kwam Truus die was…

Het is de maand die op voorzichtige, maar kordate wijze duidelijk maakt, dat een drie maanden durende ijstijd op komst is. Het is de maand waarbij hardnekkige en trotse bomen ook hun dierbare goed toevertrouwen aan het wegdek, de berm, de voortuin, de goot, het dak van de wagen enz.…

Van beneden uit de vallei nemen we mee uit een beek drie witte steentjes voor op de top van de berg een oeroud ritueel dat zo persoonlijk wordt wij hechten ons aan spreken toe het vertrouwd warm wordend gewicht dat we achterlaten op de top met veel wijze woorden en spijt in het hart We dalen lichter bezwaard af er wordt op ons gewacht…

Maanden lang was ik bang om naar bed te gaan, bang voor de nachtmerries van het leger van alle kanten op mij af zoemende bijen met hun grote bolle ogen die voor mijn gezicht bleven hangen Ik schreeuwde het uit: mama, papa en werd daar wakker van, maar ze kwamen niet, ik was alleen Op school maakte ik fouten ik kreeg liever geen beurt…

doch ter plaatste verbonden aan moeder aarde alsof het levensvuur in haar zichzelf reeds bluste terwijl ze naar elke nieuwe dag verlangde en hoopte op die ene vlinder die nooit doemde ik legde me naast haar onder winterlucht waar zilveren vogels nog streepjes trokken richting blauwe oorden en wachtte, wachtte net als zij op dat wat niet kwam…

Ik zocht je niet maar kwam je plots na lange tijd weer tegen. Op een moment dat ik even de zon niet meer zag schijnen. Jij liet mij weer lachen leerde me, kijk vooruit vergeet toch dat verleden. Mijn ogen gingen open zag de liefde om me heen verleden werd herinnering.…

Kwam je ineens weer tegen was een lange tijd geleden het was een blij herkennen. We liepen als vanouds naar die oude boom in het park waar we zovaak hebben gestaan. Je neemt me in je armen, streelt mijn haar, jaren glijden weg het voelt weer zo vertrouwd.…

Er kwam een vogel gevlogen, zet zich neder op mijn voet. Hij had een briefje in zijn snavel, van mijn liefste een groet. Lieve vogel vlieg maar verder, neem een kus mee en een groet. Want ik kan niet met je meegaan, omdat ik hier blijven moet.…

en zo kwam het dan dat de mens overbleef ondraaglijk alleen met zijn romp over de verschroeide verlaten aarde schoof. hoe klopte hij aan bij vermorzelde deuren verdwenen sprakeloze goden glansloze stenen en zo kwam het dan dat de mens met wat overbleef ondraaglijk alleen over de verlatenheid schoof…

't is je moeder die daar dementeert Ooit was ze onze lieve wijze mam Die altijd weer met goede oplossingen kwam Maar wij kunnen dat nu niet voor haar…

Uit het westen komt zij wijze vrouw zon begeleidt haar rechterzij toont groots `t silhouet onnatuurlijk volgt de zon reist langzaam mee naar `t oosten draait de dag zij lacht vrede kust dode bloemen kracht blaast bloedende gewonden gezond noemt onverwacht namen der schuilende bloeddorstigen tikt hen speels af verdwijnt achter oostelijke…

Oma sprak vroeger de wijze woorden, ik hoor ze nog zo af en toe, ze sprak van handen wassen, niet praten tijdens het eten, we wisten niet beter, of het zo hoorde. Oma sprak vroeger de wijze raad, speel niet met vuur, als je ’t maar laat, je kunt je branden als geen ander, dus let op met vuur en let op elkander.…

Niet lang daarna kwam zij kreupel met bebloede lippen mijn tuinpad opgelopen. Voor dat soort adviezen staat mijn deur altijd open.…

Ik liep daar niet alleen, Kwam allerlei mensen tegen, of liep hen voorbij. Maar niemand kon mij de weg wijzen. Niemand wist wie ik was. Tot op het moment dat jij, daar liep, en naar mij kwam. De weg werd mij gewezen; ik hoefde niet te vragen. Jij weet wie ik ben. Zonder jou liep ik nu nog in de mist……

Het kind van drie hield braaf zijn mondje dicht, Het mocht van thuis niet jengelen of zeuren. Maar toen men zijn taalvaardigheid kwam keuren Werd het voor straf tot taalbijles verplicht. En bijgespijkerd putte deze peuter Zich voortaan uit in oeverloos geleuter.…