Ode aan drie Antilliaanse peuters die tijdens een brand omkwamen
Ik zag laatst een bloem met vlinders
Totaal drie in getal
Haastig boog ik me voorover
Maar mijn handen misten het drietal
Drie engelen kwam ik tegen
Op een koude wintersdag
Nieuwsgierig streelde ik hun vleugels
Maar ze verdwenen als bij toverslag
Vannacht keek ik naar de hemel
En zag toen een prachtig licht
Drie flonkerende sterren
Inspireerden me met dit gedicht
Ontroerd besefte ik plotsklaps
Hoe gezegend een mens wel is
Want al zijn mooie dingen soms vluchtig
Voor altijd blijven ze in onze heugenis...
hotmail.comGeplaatst in de categorie: afscheid
afscheid 3.0 met 11 stemmen 
1.434
1.434
Geef je reactie op deze inzending: