Alle inzendingen over de onvolmaakte mens OR reacties op gedichte

Toch heb ik verdriet om het nog onvolmaakte, het onvolgroeide. Om al dat lijden en sterven rondom mij heen, en om mijn hunker. Ook eigen sterven en lijden van geliefden doet mij zo huilen. Schrijf me maar over, met of zonder mijn naam, wijs op de hemel. Al mijn gedichten gaan over ieders hemel, eeuwige blijdschap.…

AFSPIEGELING Onder den haegen van de rozenbaum zie ik abidi dong cai fan en lee en geef een rondje aan de kandidaten die houden aan de maeskant devilée Ik zet een boom op met pezki van esschen broomet bouchallik werner-waefelman van duivenbode achterbergh gadellaa met bloem huijs pailert wijnschenck hoeddeman Als khohli mens…

De meest ongepubliceerde dichter van Nederland heeft zojuist het meest ongepubliceerde gedicht gepubliceerd. Het heet: De mens. Het gaat als volgt: De mens: Een niemendalletje in een heelalletje…

Kunst is de essentie van een nieuwsgierige geest, Kunst is een verlossing van het hart, kunst is een gave van het Universum, Kunst zonder Liefde voor Jehovah God is onvolmaakte expressie.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

De ramen van het conservatorium staan wijd open daarbinnen vergrijpt iemand zich aan eeuwenoude gevoelens de vleugel jammert en klaagt In het park scheren zwaluwen het gras oogsten wind en insecten Hoe te leven? Voor wat? Grote vragen waarop kleine antwoorden passen zo precies als deze zwaluwen die geven Iemand daarbinnen houdt plotseling…

schijnbaar in het gerimpelde water wat uit het toekomstbeeld ontsprong het oude en het nieuwe tijdloos te strelen het kwetsbare van eindigheid te ontdoen laat ons nog even los bestaan van alle weelde van het onmogelijke niet alleen te zijn zo arm en weinig zodat het ons aan niets ontbreekt niet bedroefd te zijn in werelds zorgelijke wegen van onvolmaaktheid…

Laat perfectie los en geniet van de schoonheid van imperfectie …

Aurillac In de spelonken van de Périgord In grotten van Dordogne en Cahors Waan ik mij even mens van 't oudste ras En stel mij voor hoe bang de jager was Gevangen tussen hinderlaag en prooi…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Check of je lijdt aan één van de symptomen, Of kom je uit een risicogebied? Reis nergens heen en onderschat het niet, Om verdere verspreiding te voorkomen. Nu word je mogelijk alsnog besmet, Als lezer van dit zieke snelsonnet.…

nu de wind de takken buigt is dit geen vraag meer maar verdrongen stilstand bij gedempt licht en bijna gesloten oog een tint tussen nevel en zwart of anders een vorm van helder nog vóór de tijd van keuze en besluit maar voorbij het lichaam dat schaduw wierp een voeg tussen het nu en ons, hoe de wind is gaan liggen, samen vanuit een…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

En zo staat de mens alleen. ------------------------------------------- uit: 'Nagelaten gedichten' (1975)…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

Een column over internetreacties Die tot een reeks onlinereacties leidt Waaraan een webuitzending wordt gewijd Brengt uiteraard nog meer reactie-acties Tenslotte daaromtrent nog dit gedicht (Tenzij u hierop reageert wellicht)…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Het onvolmaakte volmaken. Zo geniaal is onze geest. Hebben predikers gefaald ? Dichters zijn tastend aan zet. Beest en geest verzoenen. Zij zoeken in het duister, op weg naar de liefdeswet.…

koesteren we het breekbare vinden we perfectie in het onvolmaakte?…

De apothekers voeren stiptheidsacties Hun branche kent ook malaise en malheur Heel anders dan die van de buschauffeur Maar wel met vergelijkbare reacties Aan hen het kampioenschap van de strijd Voor een bestaansrecht en wat waardigheid…

Lang leve de onvolmaaktheid. Wie durft te delen vermenigvuldigt. Liefde!…

Onmiddellijk na verschijnen bracht het felle reacties teweeg. De dichter Anthonie Donker beschouwde dit als het ‘einde der poëzie', de taal is leeg (...) het is een onvruchtbare navolging der muziek’. Voorstanders kwamen woorden te kort om de muzikaliteit van het gedicht te beschrijven.…

Geen mens die dit voelen wil, dit duurt langer dan een paar dagen. Het lijkt of ik weinig pijn heb, maar ik bijt mijzelf er gewoon doorheen. Ik probeer vrolijk te zijn, voelde ik mij maar zoals iedereen. Ik krijg reacties, die als grapje zijn bedoeld. Maar ik kan ze niet serieus nemen, niet totdat zij voelen wat ik heb gevoeld.…

Hij buldert zijn gevoelige gedicht Over de samenstromende massa Met zweepslagen van gewicht Geselt hij de massa naar het licht De klok voor aandacht zwaar geluid Zodat ieder voor zich zijn gedichten duidt Hij weet soms ook zijn gedichten neer te leggen Zodat elkeen er zijn mening over kan zeggen Staat open voor het boeien van deez en geen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…