34956 resultaten.
Claus
snelsonnet
3.0 met 41 stemmen 2.043 Prins Claus was aan het einde zijner dagen
En heeft dus noodgedwongen zogezegd
Zijn stoffelijk omhulsel afgelegd
Dat hij helaas niet langer meer kon dragen.
Hij toonde door het afdoen van zijn das
Onlangs reeds hoe vergankelijk hij was.…
Ik heb........
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.125 .... mijn masker afgelegd.
.... geen puf meer om te praten.
.... alles al te vaak uitgelegd.
.... te veel toegelaten.
.... mijn hart voorgoed op slot gedaan.
.... mijn gevoelens genegeerd.
.... te lang voor ons samen ingestaan.
.... mijzelf opzettelijk bezeerd.…
EEUWIGE VRIJHEID
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 446 gevoelens
wanhopig trek ik conclusies
nadenken brengt mij nader
mijn kern legt zich bloot
dat is dus mijn binnenste gezicht
ik raak nu de verten van mijn geest
het heelal omsluit mijn wezen
als vuurvliegjes raken de atomen mij
opgesplitst in de waarden der vervolmaking
natuurlijk ontstaat nu inkeer
het visioen der vergankelijkheid valt weg…
Geen thuis
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.630 Slepend loop ik naar huis
Elke voeg van de straatstenen geteld
Als of dat belangrijk was
Waar er toch andere problemen waren
Verborgen pijn van alles
Alles van gisteren en vandaag
Het went nooit
Daarom tel ik maar
Maar als je me morgen ziet
Vraag me niet naar de weg die ik heb afgelegd
Want die is altijd te lang geweest
Om nergens thuis…
Het spirituele
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 51 was juist daarom
hield ik me stil
uit respect voor
dat wat jij wilde
je klonk lichter
als jij je zorgen
had afgelegd
de problemen
een woord had
gegeven om zo
verder te kunnen
als helper in leven…
Floraliënlaan
gedicht
3.0 met 14 stemmen 7.863 Teruggevonden, kale, onvast
neergekribbelde afnemende cijferreeks,
angstvallig genotuleerde afgelegde weg
verklapt ten slotte toch hoe iemand
het komen van zijn sterven verbergt, stiekem
zijn stappen telt, hoop
aftrekt, zijn laan in-
slaat, paniek
beaamt
met mijn ogen dicht:
verlegen verloren heer
aan de kant gewankeld
van zijn private…
Te hoop
gedicht
2.0 met 9 stemmen 1.645 Wij zijn te hoop gegooid,
wij liggen bleek en bloot
en onmiskenbaar dood
langs smalle, stille wegen.
Van wortels afgesneden,
het loof dat leven was
en stem van wind en regen
is op de akkers stom gebleven.
Wij zijn gerooid en afgelegd
en nagekeken op gebreken.
De grond die onze moeder was
is dood gewicht gebleken.…
Voorbij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 Ik heb het keurslijf afgelegd
en zuig mij vol met lucht,
zwelgend in mijn eigen ik.
Opstijgende gewichtsloosheid,
waarvan ik
als 't uiteenspat
merk,
dat het een zeepbel is ..…
WEG IS WEG
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 382 Ik ben nog op weg
en toch al aangekomen
in liefdes stilte.
De wegen kwamen
tenslotte alle samen
in de omhelzing.
Als de weg weg is,
is er de grote stilte
die liefde fluistert.…
Te Hoop
gedicht
2.0 met 86 stemmen 22.225 Wij zijn te hoop gegooid
wij liggen bleek en bloot
en onmiskenbaar dood
langs smalle, stille wegen.
Van wortels afgesneden,
het loof dat leven was
en stem van wind en regen
is op de akkers stom gebleven.
Wij zijn gerooid en afgelegd
en nagekeken op gebreken.
De grond die onze moeder was
is dood gewicht gebleken.…
halverwege eeuwigheid
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 54 op afstand die ambtshalve is afgelegd
volgt nu een bericht
om in twee gelijke stukken te delen
het hart te volgen
voordat het gehavend raakt
ergens halverwege naamloze liefde
als ontmoeting te laten voortduren
bij het breken van de dag…
DE STAD
poëzie
4.0 met 2 stemmen 693 1.
Uit donkre gang van het station
uit dompe mensenmassa kwam ik in het licht;
daar sloeg de felle zon in mijn gezicht
ik stond er stil en knipte met de ogen…
Daar was het plein, de brede straat met hoge
gebouwen, daar was beweging:
fel door elkander was het woelen
trams en auto’s in koele
schuiving glijden aan
tussen de mensen, die, zich…
PENNEVRUCHTEN
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.201 Pennevruchten plukken
in opalen vazen schikken
citroenschil geel
uitgeknepen naar gelei
een honingzoet geluid
zomer 1980
getuigenis afgelegd
van indrukken
gevloerd in deuken
snel vergeten
dat ook warmte
afbreekt
waar
opgebouwd wordt.…
We zijn allemaal ongekend,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 172 mensen met hetzelfde lot
waar alles van mei wordt afgelegd
druipen de dagen van de twijgen
door gedempte stemmen overheerst
huist in de nevel een vreemde rust
er mompelt nog een enkel blad
en de tijdgeest beslaat de ruimte
van dit eens zo stralend vergezicht…
Je schaduw was al binnen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 235 nog had je
het pad niet afgelegd
maar je schaduw was al binnen
de wind droeg
je geluid maar je woorden
vormden geen zinnen
je keek me aan
maar je ogen hechtten niet
lieten me zonder interesse gaan
ik wilde je omarmen
heb je slechts een hand gegeven
daarbij is het tussen ons gebleven…
Een stukje geluk
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 70 al hadden afgelegd
jij had de
warmte al ervaren
in de rust van
virtuele armen die
zij uitstrekten naar jou
met in hun lach kom gauw…
Wonder van liefde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 235 Ongelofelijk, hoe afgelegde geloften,
willens en wetens worden gebroken.
Mensenrechten.
Onmetelijk zijn werkelijke feiten,
die geen mens kan doorgronden.
Leven.
Liefde is onbeschrijfelijk.
Wonderen bestaan.…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.178 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
op reis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 in het tonen veranker
ik mijn ziel met beelden
die wazig hangen
te dromen aan de
baleinen van mijn
doorwaadbare ogen
morgen zijn ze gedroogd
en staat het spel strategisch
opgesteld voor het doel
dat geen onderweg kent
maar slechts een obstakel
voor de geur van
bloemen onderweg…
Muze Anna Achmatova
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 3.688 Elke nacht wacht hij op haar
en sterft een duizend doden
tot zij hem roept telkens weer
met voldoende woorden door hem
in een spinnenweb gezet
dat haar omsluiert iedere dag
en door haar in de middag afgelegd
voor het nieuwe kind, dat slechts
in haar zichzelve vindt en wacht
op haar stem in de lange nacht.…
een zottig lot
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 732 ach, het was maar voor even
van korte duur zogezegd
dat ik op eenzame hoogte
aan de top mocht zweven
het koningsschild
gesmeed van honing
uit een sterfelijke bron
heb ik afgelegd
op een aards schavot
daar het smolt in de zon
toch was het zoet
een enkele maal te proeven
van een vergankelijk aards lot…
Levenskracht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Compost
Turfmolm
Vermiculiet
Het witte boontje
In nog geen week
het vliesje
als cocon afgelegd
De plant
fier rechtop
Twee helften
knalden open
In 'no time'
gigantische bladeren
Alsof ze er
altijd al waren
De wortels
een wegennet
van kabels
Dit plantje symbool
voor de wil
om te leven!…
Ik KAN het niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 420 Je ligt daar, met halfopen ogen
stil
je ademt niet meer
doodstil
het is voorbij
en ik kan niet
bij je vandaan
Je ligt daar
ik druk je ogen toe
het is over-
het is uit
en ik blijf bij je
tot de dood
ons scheidt toch?…
De grote school
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 937 Maandagavond, een snikhete aula
Twaalfjarigen op de planken
Een treinreis als metafoor
Voor de door hen afgelegde weg
De jongens staan er als mannen
De uitgelopen schmink van hun baarden
Ik ben er voor hem
Hij staat tussen zijn vrienden
Het eerste loslaten
Lijkt vanavond voor mij
Nog maar zo kort geleden
Ik beleef het opnieuw
Het gezang…
Leven in hierNUmaals
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 De weg terug naar huis,
kan rustig worden afgelegd.
In het hierNUmaals van altijd.
In het daarvoormaals van gisteren,
kunnen we onmogelijk nog leven.
Het hiernamaals van morgen,
kan rustig worden doorzien,
in het hier en NU vandaag,
Voor afwezigheid is geen plaats.
Geen toeval. Geen enkele kans.
Geen enkele bedoeling.…
De aftocht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 714 Nu Neerlands nuchterheid
haar koorts heeft afgelegd
en onze jongens
al lang weer neergestreken zijn
en van de buis
koesteren vluchtige vlagen
nog drie van de duizend vanen
die de wind ooit dragen mocht.
De straatlantaarn op de hoek
houdt hen nog hoog en
om de pit danst nog een wake.…
Kalme gemoedsrust.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 168 Maar achteraf helpt dit niet evenals
treuren en als en dan, want de weg die
is afgelegd is deels je eigen plan.
Doch het lot met onkenbaarheid in besloten
zorgt ervoor dat zonder slag of stoot men
een andere weg inslaat.
En zo gaat het leven aan velen voorbij.
De tijd heeft niet stil gestaan.…
stoer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 595 Zo werd ik aan de kant van de weg gezet.
Mijn karkas begint stilaan weg te teren.
Grote zweren krijg ik op mijn lijf.
Vandalen sloegen mijn ogen stuk
Kon zelfs geen regen meer smaken.
Zo verging ook mijn gebit,
Tussen bladeren, onkruid en slib.…
Verdwijnen in de natuur
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 80 Ik wandel
Over het
Zanderige
Duinpad
Het is
Stil
Alléén
de rustgevende
geluiden van
de wind
en af en toe
een andere
wandelaar
die langs
Loopt
met hond
Ik sta Stil
op het hoogste
punt
in het duingebied
Kijk de diepte in
van de helder
blauwe lucht
en
Laat me
erin
verdwijnen…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 551 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…