Alle inzendingen over de weg brengt samen

Geen nacht gunt rust; Geen dag brengt hoop; Een foltring is uw lot en 't mijne; Seizoenen komen en verdwijnen - Wat gaan ze ons aan? wat 's werelds loop? Ten ergste helt ons eigen baan: Saam lijden bleef geen saam dragen... Doodmoe vindt ons het licht bij 't dagen, En levensmoe bij 't ondergaan.…

Samen zijn wij de ultieme twee-éénheid.…

de hoogste berg van het jaar heet december er is geen weg langs je moet erover het donker zet het verschil nog schriller in het licht wie rijk is verspilt met stijl wie arm is blijft buiten staan maar warmte komt uit onverwachte hoek een vuurkorf en wat muziek brengt mensen samen op het plein doet ze vergeten hoe lang de nachten…

bood in die vele momenten dat ik haar nodig had omdat jij voor mij bent wie ik voor jou was nu rest het schrijven van brieven aan jou die hier liggen blijven tot eens de dag komt dat de overkanten tijd ons weer samen brengt…

Dick brengt ons de cup dus Hup België Hup! Want hij kent de weg naar het Zenit.…

een lange weg weet niet waar naar toe ben gewoon ingestapt in een geel monster een lange weg wie zegt me waar het mij brengt want ik durf niet te kijken door de verharde onzichtbaarheid een lange weg ver weg van jou stapte in het monster met m'n ogen dicht het bracht me naar een plek ver weg van jou…

Als ik je zoen Is dat voor even, deelbaar door de tijd Luister ik, fluister ik Verlang naar je lippen en kijk Achterom Hoor ik stappen, grind en Het slot van een fiets Mijn gevoel domineert Verstand is zwak Ik weet dat wij niet bestaan Zeg dat ons Ons niet is De zoen brengt ons samen Weten dat dit slechts voor even…

Sara brengt de tussenstand Het leven Kleur gegeven Maar ook een schaduwkant Sara brengt de tussenstand Met leven Ik verdreven In de schaduw van de ziel gestrand…

wel een nieuw stukje voelen dat alleen maar samen onze wereld verder brengt als de een de ander eindelijk kent…

Weken samen naar toegeleefd en veel aan gedacht Jij vlijt jouw hoofd op mijn schouder en ik zie dit wordt een lange nacht.…

hij dirigeert koor en orkest in komt allen te samen kent stemmen en namen maar in de bak kraakt vals soms een noot de trompet schreeuwt kan ook zachtjes huilen pruilen in eigen gelijk zacht strijkt de eerste viool in vele talen de moeder van alle verhalen zijn muzikale hand brengt in harmonisch verband allen te samen…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

Jij bent nooit winter Jij brengt nooit grauw Niet hier en niet ginter Geen ijstijd met jou Jij bent steeds zomer Jij brengt steeds blauw En mij maak je dromer Van bloeitijd met jou…

die aan onbetaald de nota’s herinnert de verlegenheid telkens toch naar de kinderen die niet mogen wat anderen kunnen de gene altijd nog voor de rafels en de randen die jou kleden de schaamte elke keer weer als enkel nog jou en de jouen de voedselbank rest het gevoel steeds opnieuw dat je staat buiten het spel van samen…

Wat ik wil is weg van hier, Ik wil weg bij jou, Het leven met jou brengt me geen plezier, Omdat ik niet meer van je hou. Ik ga door met mijn leven, Dat zal niet makkelijk zijn, Ik stop met jou mijn liefde te geven, Ook al doet me dat pijn.…

Wat ik wil is weg van hier, Ik wil weg bij jou, Het leven met jou brengt me geen plezier, Omdat ik niet meer van je hou. Ik ga door met mijn leven, Dat zal niet makkelijk zijn, Ik stop met jou mijn liefde te geven, Ook al doet me dat pijn.…

Ik heb mijn zoon vandaag mogen wegbrengen weggebracht naar een instelling voor herstel Een grote man brengt een grote man onze wegen scheiden zich voor maanden Hij was teveel zijwegen ingeslagen hij zoekt de grote weg, de rijksweg geen arme verwaarloosde steegjes meer Hij heeft de goede juiste weg inslagen hij zal die rijksweg…

Bijna had ik je Laten gaan, in De stormvloed Van dit leven, Maar toen we Na de strijd Om ons bestaan Samen waren aangespoeld Op het zachte strand Dat rust en vrede brengt Merkte ik dat ik mijn Liefde voor jou niet Los kon laten - liefde Die in mijn ziel te zeer Was ingebrand…

Voor de wagen die me veilig brengt naar waar ik straks wil zijn vliegen de vogels; Ze zijn er even, dan voorgoed weer weg. Een onbestemde weemoed volgt me heel de avond en brengt een verre herinnering weer heel intens nabij.…

Ik ben nog op weg en toch al aangekomen in liefdes stilte. De wegen kwamen tenslotte alle samen in de omhelzing. Als de weg weg is, is er de grote stilte die liefde fluistert.…

door velden van vertekende waarnemingen is waar ik zwem, zo nieuw als elke zonsopgang, zo vertrouwd als de komst van de schemer zwemmend naar de warmte baan ik mij een weg een weg naar de nieuwe wereld, nooit weet ik waar het mij brengt maar altijd wakker wordend in hetzelfde bed…

Je mag nog niet weg, Dat brengt heel veel pech. Blijf nog heel lang, En wees maar niet bang. Het is nog te vroeg, Je hebt nog veel voor de boeg. JE MAG NOG NIET WEG!!!…

Maken wij dan hier toch nog dromen waar Zijn speech bracht veel hoop heel ons land lijkt nu om Dan brengt ons al klinkt dat krom het is niet dom Het Calvijnjaar weer nader tot elkaar Of denk je wat koop ik voor die praatjes Uncle Sam zit omhoog met al die gaatjes…

Jij vliegt langs de gouden randen van mijn herinneringen en gedachten jij brengt mij op een hoger plan door jou besef ik, wat ik kan jij veegt de mist weg, zodat de zon kan stralen ik moet nu uiteindelijk kunnen weten, wat ik vergat jij laat het goede overheersen door jouw liefde, weet ik, wat ik had jij brengt steeds plannen op mijn weg…

De vrede door Het Kerstkind gebracht op een heldere, ijskoude winternacht brengt de mensheid nieuwe dromen om in een warm liefdeshart te wonen om in Zijn eeuwig licht op weg te gaan met de zekerheid dat Hij ons bij zal staan…

Ooit, zullen wij samen zijn. Niets haalt ons dan uit elkaar. De dood, heeft zij al lang gezien. De dood, zal ik net gezien hebben. De dood, brengt ons weer samen.…

1. Uit donkre gang van het station uit dompe mensenmassa kwam ik in het licht; daar sloeg de felle zon in mijn gezicht ik stond er stil en knipte met de ogen… Daar was het plein, de brede straat met hoge gebouwen, daar was beweging: fel door elkander was het woelen trams en auto’s in koele schuiving glijden aan tussen de mensen, die, zich…

Je tapt je biertjes, nonchalant ogenschijnlijk niets aan de hand Maar binnen in jou en binnen in mij woeden emoties, heftig en blij verlangen brengt ons in hoger sferen we willen elkaar alleen maar begeren elkaar beminnen, de hele nacht lang samen sterk, voor niemand bang.…

we zeggen ja, we schreeuwen nee we lachen soms nog samen we praten, maar ook alleen ik voel angst in jouw liefde waar brengt die weg ons heen jouw hand raakt zacht de mijne warmte maar liefde danst niet meer je laat los en draait je om de nacht legt stil haar sluier neer…

verword tot een muur van kracht Terugkeren naar de eenvoud die gegeven is Omdat liefde dwarrelt waar niemand dit vermoed Blijheid bij die regendruppel die vruchtbaarheid voorspelt Wanneer alles voorbij lijkt en het einde nabij En het water zich meld En die ene druppel samen met al die andere de redding brengt Volg dan die weg die je…