16782 resultaten.
Dementie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 72 Mijn moeder is op vakantie. Mijn moeder is er niet bij.
Ook al zit ze hier naast ons: zo ontiegelijk dichtbij.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Bacchus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 Een vrolijke god, genaamd Bacchus
Orakelde in amfibrachus:
"De mens loopt te mokken
En noemt dat betrokken
Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…
Hier geniet zij oeverloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 Aan de Binnenmaas waar tijd en water
vallen en opstaande dagen scheuren en blinken
wil ook zij het voorjaar terughalen en herbeleven
nervositeit inruilen, de nuances helderheid geven.
Hier loop ik met haar gearmd als vergane foto
met gedachten op een koers die haar steunen.
Eenden geven vrolijkheid. Diep in haar schelpen
loopt ze door eigen…
Ratelen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.613 Want nu denk ik,
wat is ’t stil,
wat ben je broos, dit
is niet wat ik wil, die
rottige dementie!…
Kort geheugen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 396 “Het liegen heb ik nog niet afgeleerd
En mijn geheugen is behoorlijk kort
Misschien dat het nu eens duidelijk wordt
Dat in Nederland de leugen regeert”
“Ach, ’t is gewoon een vorm van dementie
Aldus Pinokkio van Defensie
---------------------------------------
…Minister van Middelkoop van Defensieontkende dat hij een interview over de Uruzgan…
Aanroep
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.370 In gans verduisterd woud
droomde ik van sterren… en een maanlicht pad,
naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest.
Heb ik niet altijd op uw komst vertrouwd?
Mijn hart kent u, gij kent mijns harten schat,
en samen gaan wij verder, onbevreesd.…
Veranderd
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 153 Je kunt gaan schermen met Alzheimer, Korsakov
en dementie, maar wat schiet je daarmee op?
Wie ik eens was, ben ik gewoon niet meer.
Dus ben ik maar blij met wat ik nog ben.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
God is Licht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 In Licht is Waarheid.
In Waarheid is Wijsheid.
In Wijsheid is Licht.…
dat ik van jullie hou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 weten jullie nog al die keren
dat ik jullie overeind hielp
als jullie gevallen waren
en handen of knieën schaafden
herinneren jullie je nog
dat ik degene was
die jullie neusjes afveegde
ook als zij lopen bleven
weten jullie nog dat ik er was
om jullie vast te houden
als slechte of verdrietige dromen
jullie ‘s nachts wakker maakten…
Ouderdom
hartenkreet
2.0 met 38 stemmen 3.474 Hij kan 't niet verkroppen,
de dementie van zijn vrouw, maar jee,
wie kan dat wél?
De kinderen worden ouders van hun
eigen ouders, als ze teruggaan
in de tijd, je raakt ze dus al vóór
ze doodgaan steeds meer een beetje
kwijt!…
Psalmen van hoop
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 201 Door dementie getroffen
sprak hij niet meer haar taal
maar op een dag was er zijn vraag,
ik ken ze allemaal.
Ze zongen tot zijn sterven
wat zij in hem hervond,
zo deelden ze geloof en hoop
door psalmen dat hen bond.
Zijn Woord doorbrak de grenzen,
maakte hen samen één,
hij troostte in Amerika
zijn zus in Amstelveen.…
Verdwaald
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.279 Twee ogen kijken me vragend aan
Zuster, hoe kom ik hier nou terecht?
Weet mijn moeder wel dat ik hier ben?
Weet u het zeker, echt?
Huilend komt zij naar mij toe
Zuster, nu moet ik toch echt gaan
Straks wordt mijn vader ongerust
Dan heb ik het echt gedaan!
`Wees niet bang`, zeg ik
ik heb het hen net verteld
Dat u bij ons logeren komt
Ik…
OmA..
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.419 SoMs LoOpT uT LeVeN NiEt ZoaLs iK wiL DaT ’t GaAt..
DaN iS HeT NeT aLsOf iK De HeLe WeReLd HaAt..
DaN HeEfT HeT VoOr MiJ GeWoOn GeEn ZiN MeEr..
En DiT GeVoeL KriJg iK KeEr Op KeEr..
Op Zo’n MoMeNtEn MiS iK MiJn OmA’s HeLpEnDe HaNd..
ZiJ ZoU Me BeGriJpEn, DaT WaS GeWooN EeN DeeL VaN OnZe BaNd..
We HiNgEn MeKaAr WeL VaKeR iN De HaReN..
MaAr aLtiJd…
de dag na morgen
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 3.002 morgen
zal je aan mij denken
als herinnering
aan vandaag
zoals je nu
nog weet van gisteren
...alleen van vroeger
wordt het vaag
morgen
zal je mij herkennen
als de bezoeker
van vandaag
maar of je mij
overmorgen herkent
...dat is nog maar
de vraag…
Grootmoeder
gedicht
2.0 met 82 stemmen 41.241 Haar hoofd een stad te vol
om er weer kind te kunnen zijn.
Maar in dat labyrint stond nog gegrift
een vaderhuis met vele woningen;
toen raakte zij op drift.
Alle dimensies werden in haar wit,
getallen cijferden zich weg uit reeksen
en elke volzin weigerde te zijn.
Zij werd een interlinie tussen dit
en dit terwijl haar ogen keken…
Aan de rand van het bestaan (over dementie)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.963 Leven in de schaduw
van het verleden
Deel van het schimmenrijk
van geblokkeerde gedachten
Op de tast door
de brokstukken van de geest
Gevangen in de schemering
van een betekenisloos bestaan
Prooi van rafelige herinneringen
Het verleden als
uitzichtloos perspectief
Het leven gedoofd opgebrand
een spook in de nacht
Een misschien nog levendige…
Dementie part III
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.481 De grijze massa van je brein,
dat gedeelte
wat geheugen heet,
kan aardig met je op de loop gaan.
Dat geheugen kan enorm groot,
maar ook angstig klein zijn.
Op het moment, dat je dingen vergeet,
is 't niet zo, dat je het niet
meer weet?!
't Is dat het niet belangrijk
genoeg is
om te blijven onthouden,
dus wie ben ik dan, om je op je…
Ik kon geen afscheid nemen.
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.286 Je bent er nog. Ik praat met je.
Ik schenk je thee in. Geef je een koekje.
Vertel van alles over iedereen.
Nee, ik ben je zuster niet.
Je laat me lachen en ook huilen.
Ik zet de bloemen op de tafel.
Zoek je tas na voor een kam.
Je verteld me over deze morgen
Nee, ik ben je zuster niet.
Je zegt me wat je zal gaan eten.
En vraagt of je fiets…
DAG MOEDER
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.838 Eerst was er het vergeten
van kleine dagelijkse zaken
die langzaamaan verergerden
en jou verdrietig maakten
Daarna ging het wat sneller
en kreeg de ziekte vat
op jou, onze sterke moeder
die nooit een ziekbed had.
De pijn
om toe te moeten kijken
toen jij nog met vlagen wist
dat je geheugen minder werd
op den duur zelfs werd uitgewist.…
haar vergeten ik
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.481 zij gaat
maar dan zo langzaam
met wisselende helderheid
naar steeds grotere leegten
in het heden
stervend dood
waar toekomst
een afnemend
verleden kent:
een ongevraagd
genadebrood
zieltogend
gaat zij voort in
nakende ellende
totdat ook het kind
in haar
geen weet meer heeft
van er zijn
of te worden bemind
zij kijkt, zo…
waar Alzheimer koning is
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.511 tussen dove, blinde muren
zwijgen stilaan al zijn zinnen
vervagen heden en verleden
in schaduw en trage dood
verbleken mensen en dingen
tot grauwe schimmen
leeft hij in niemandsland
waar Alzheimer koning is
zijn schrale lijf van geest
en ziel beroofd…
Coletje
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 902 Coletje was gisteren jarig
kreeg een kaaps viooltje
in een potje en at het op
Coletje moest aansterken
ze had een zware bevalling
voor de boeg de maan was vol
met de geboorte van haar zoon
zo gaat het leven van Coletje
al een hele tijd en enkel
de planeten die het weten
pampers at ze eerder al…
ONGESTORVEN AFWEZIGHEID
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 876 weet je het niet meer
of ben je het vergeten
is het door de drukte in jouw hoofd
of juist de afwezigheid daarvan
dat je mij niet opmerkt
ziet
als je antwoord geeft aan mij
een vreemde
die voor je staat
die je aanraakt
met jou meegaat
misschien weet je het niet meer
of ben je het vergeten
de tijden van weleer
van ons
samen…
Dementie deel 2
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 3.179 Schimmen
Ontheemd ben je,
vervreemd raak je,
geïrriteerd word je,
verbolgen doe je,
en dat allemaal
omdat je niet meer
begrijpt, waar men
het over heeft.
Af en toe praat je
over schimmen in je
hoofd, je wordt er
angstig van, we
schoppen ze samen
weg en lachen erom.
Als ik bij je weg rijd
huil ik, machteloos
doelloos.…
Dementie 2
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.296 Gevangen in een drang
met wederkerende patronen
gaat zij haar eigen gang;
draait het geheugen doelloos rond
en blijft zij zich voortdurend klonen
Als nieuw blijkt oud te zijn
en er geen werkelijkheid meer is;
anders dan herhaling van het oude weten,
maakt zij haar tomeloze val van het vergeten
die haar doet landen in verbrokkelend geheugen…
van harte gefeliciteerd
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.547 wezenloos, als al ver gestorven
maar ademend zo de adem wil
heeft zij haar status verworven
in vergetelheid, monddood en stil
twee wielen op wat leder
veronderstellen nog beweging
mijn hart schrikt, maar huilt ook teder
toen ik haar glazige ogen
haast gedwongen in mij opving
van harte gefeliciteerd
schreeuwde de gelukwens
op haar gesloten…