Alle inzendingen over denk OR herinneringen OR aan u

Je doet me aan iets denken. Het is niet belangrijk, maar ergens toch bijzonder. Het is iets vreemds, iets aan je ogen. Dat doet me herinneren, herinneren aan iets speciaals. Misschien is het toch belangrijk? Je doet me aan iets denken. Het is belangrijk voor mij, het is iets aan je ogen. Het heeft iets, iets speciaals.…

nooit vandaag tien jaar geleden deed ik er door verhuizing afstand van het dierbaar bankje indachtig ik denk daaraan en ril, heb het koud nu ben ik negenentachtig herinnering die nooit sterft nieuwe bewoners hebben ons meubelstuk nog warme herinneringen van geluk opgestookt tot kachelhout ik ril en heb het koud…

is zo niets vergeten maar alles heeft direct binding of verbinding gemaakt met al wat van belang is pas als de sleet komt en vergeten ons extra doet omkijken gaat herinnering aan emotie gekoppeld worden is beter oproepbaar en paraat in tijden dat het moet en echt nodig is…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

’s Avonds wachtte ik hem op voor het huis in de verte zag ik hem komen blij kwam hij dan thuis heeft mij bij de hand genomen In de stilte wil ik hem ontmoeten even komt hij dan weer thuis met blijdschap zal ik hem begroeten mijn vader, fundament van het huis…

Je bent nog brak en ietwat van de leg En moet, waar je ook komt, diverse mensen Steeds Van Hetzelfde In Het Elfde wensen Zo ebt de nieuwjaarsecho langzaam weg Een nieuwe start van pogen naar vermogen Bij iets, dat, voor je 't weet, weer is vervlogen…

Telkens weer denk ik dan als je die foto neemt dat dat de laatste is en dat er niet meer rest dan herinnering maar nee er komen steeds meer foto's en steeds meer herinneringen liefde wordt hechter vertrouwder maar toch steeds die angst voor de laatste foto en herinneringen.…

ik denk aan jouw tijd mijn gebroken hart opent herinneringen (voor Thea)…

Liefdeloos sterven Als een mens geen liefde krijgt, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad wordt aangedaan, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen liefde geeft, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad doet, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens zichzelf van liefde afkeert, dan kan…

De geur van brem en kamperfoelie, brengt mij terug naar dagen van mijn jeugd. Hoe ik probeerde ze te plukken, mijn kinderhanden nog te klein om hun verzet te breken. Zelfs hun geur is sterker gebleken. Nu ik oud ben, zie ik nog mijzelf als kind. Dwalend over die grote paarse hei. Elk bloempje speurend, van tormentil tot rozenkransje de…

Zoals de zon tussen vele woorden opgaat Kan ik nog dromen van je handen en je ogen elke buiging in je gestalte Zoals wij samen voorbij de wereld gingen zwervend langs water reddeloos verloren liepen In de grote zee dreven we en mijn hart bloedde open zie ook: www.josevanrosmalen.nl…

Toch was het eens anders, herinneringen blijven bewaard. Om sleetje te glijden een tocht op de schaats. Daarvoor is alleen in de winter plaats. Bij een ijskoude volle maan. Kan er heel vaak iets moois ontstaan. Ja, dat is ook de winter, met heel veel vertier. Met koek en met zopie en heel veel plezier……

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Waar ik vandaan kom waren het niet de Tropen die mijn vader meebracht met verachte ornamenten geronnen uit de strijd Hij sloot zich op met mij in zijn schedel mij of ieder ander kind wiens hoofd was gespleten Een briefwisseling bracht mij op aarde had zij hem niet geschreven had hij niet geantwoord waren zij nooit geweest "Een…

Verdriet Als ik ga sterven denk dan aan de mooie herinneringen, die je met mij had. Je tranen mogen vloeien in jou verdriet. Een ding moet je weten ik heb altijd van je ………gehouden. In mijn sterven wordt er zeker een nieuw mensje geboren. De wereld draait zonder mij door. Herinneringen blijven voor altijd.…

Mijn vulpen zoekt weifelend het wit glanzend papier Blauw lopen scheve letters van holle woorden, naar stotterende zinnen, zinloos, betekenisloos. Mijn zakdoek veegt driftig, troebele bril en natte ogen. Die het wazig schrift spiegelen, onbeduidend verloren naast, de afgeleefde kleurenfoto als vervallen momentopname. Wij, jij en ik,…

Het is vandaag Vaderdag dan denk ik aan jou. Mooie herinneringen blijven mij trouw. Ik hou van jou. Liefs je zoon…

Goede leiders (ver)volgen de massa niet de massa volgt helaas te vaak foute leiders!…

Geluk zit daar Waar je het meest Kwetsbaar bent, Kinderen die je Van je leven nooit Verliezen wilt - En dus slaan de Herinneringen aan jou, Aan jullie, die ik Ongewild verliezen moest Mij in het gezicht Als een ijskoude winterwind Die onverwacht voorbijkomt Op een tropische zomerdag Terwijl het hete zand Van ons eigen…

Een wagon, ik herinner mij veel wuivende armen en handen steeds denk ik aan die mensen hun leed, hun tranen het werd hun dood ik leef er mee…

een oude foto in zwart wit verraste mij een ogenblik door tijd wat geel gekleurd de randen wat bruin besmeurd een lieve man in uniform klaar voor de grote storm een mooi plaatje totaal maar wel met een eigen verhaal gelukkig is dat al lang geleden de jaren van verplicht soldaatje spelen… wat hang je daar zo mooi in 't kader de verkleurde…

Herinneringen zijn als stenen, gebarsten en verweerd. Door onkruid overwoekerd. Vast verankerd, onverteerd. De tijd spreidde zijn mantel uit, van zacht en vochtig mos. Half bedolven in het zand, in een donker, duister bos. Ze liggen daar te wachten, op iemand die ze vindt. Lang vergeten zwijgende gedachten, in regen en in wind.…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Een fractie van seconde door herinneringen in verkeerde dimensie, verblind ben ik gevangen in een spiraal van onwezenlijkheid in een vreemde wervelwind van ontwortelde gedachten, en grijp naar logica die mijn denken met realiteit verbindt.…

Ik zucht je weg in alle wind en denk na over onze tijd. Een tijd die lijkt te zijn geweest en onbevreesd van mijn zijde wijkt. Ik herinner je in al het goeds en zonder wanklank maar meer dan dit zal het niet meer worden.…