Alle inzendingen over depressief

Te mooi Te gevoelig Te romantisch Te levend Te depressief Te talentvol Alles Wat in de mens Is te Gaat over Een onzichtbare grens Waarin Een hand Je duwt naar je plek Te is Een grens Het wil zeggen niet te gek Je bent enkel een onderdeel Van een groot instrument beton cement Uiteindelijk nietig Als mens verdrietig vechtend om opgewassen…

ik weet dat de zon niet zal sterven maar hij staat al zover weg zijn licht spiegelt nog in alle ogen draait dagen in steeds kleinere bogen jij en ik hebben een mateloze behoefte aan meer verstrooiend licht depressief en somber vragen wij om energie de winterslaap voorbij toch zal het tij binnenkort weer keren als wij de zonnewende…

De kleine letters achterop mijn grafsteen Zijn later niet te lezen Er stond: Hij was zo depressief ´t was niet te genezen Hij had ook last van grootheidswaan Hij vond zichzelf zo goed Een ieder vond hij onbekwaam Want niets ging als het moet Hij kon zo gek zijn als een deur Zich misdragen als een kind Wie zich aan hem stoorde was een zeur…

Ik zweef in alle oprechtheid op mijn doel van de waarheid af geen verlangen en geen spijt om datgene wat ik jou ooit gaf De eerlijkheid was in zwaar weer mistig en stormachtig tegelijk buien van leugens gingen tekeer depressief in een donker hemelrijk Met heldere woorden klaart het op flinterdun maar met integriteit het leven waar ik nu…

Men zou er depressief van worden!…

Indruk willen maken op mensen, maakt mensen eerder depressief. Voor hen is druk niet druk genoeg. Ophouden met drukte maken, ontspant veel te drukke mensen. Actieve golven van hitte en corona drukken drukke medemensen neer. Daarom adviseert onze Paulusma om rustiger voor elkaar te zorgen vanwege klam en drukkend weer.…

Wie heden ten dage géén sigaren roken, zijn meestal depressief. Sigaren moeten op recept verkrijgbaar zijn, en door artsen worden voorgeschreven. Jan en Stoffel waren pionier! In de hemel rookt men geen sigaren, daarom roken wij ze hier.…

De holbewoners die zo nu en dan Wat vage scènes kalkten in hun grotten Het leek of hun beschaving niet wou vlotten Maar ze waren zo dement als het maar kan Wij knijpen anno nu een oogje dicht En geven aan het licht een zwaar gewicht…

ik heb geprobeerd de stukken te lijmen van mijn bestaan op kleur gesorteerd maar het mozaïek bleef chronisch ziek in klank gecomponeerd het lied klonk depressief zonder licht in de donkere tonen met letters beschreven helaas wilde de ziel in woorden en zinnen niet leven tot ik in je ogen mocht kijken de geboorte van liefde zag…

Ik werd wel eens schertsend Sinaspriltje genoemd, maar in wezen was ik echt depressief en koos ik uit afweer en drang tot zelfbescherming voor deze eerste manier van afzondering. In feite zit ik nog steeds in die boshut en ben ik tragisch genoeg verstrikt geraakt in het prikkeldraad, dat voor mijn veiligheid moest dienen.…

Half zittend, half liggend Bank vervangt zijn bed Zappend zonder inspiratie De wereld in van net tot net Depressief zijn, volop klagen Altijd wel een mening klaar Werk van anderen af te zagen Maakte zelf nooit iets waar Zielig hoopje mens Zestig-plus staat aangegeven Niets geleerd van elke fout Maar papa, als je zo wilt leven Ben je wel…

Stómverwonderd, met recht, ik had geen idee, je bent depressief, mánisch nog wel, wat een koffer vol narigheid draag je mee... Daar is menig kruisje niet mee te vergelijken en ik kan alleen maar luisteren...…

------------------------------------------------ Deze hartenkreet draag ik op aan Simone Kleinsma voor haar bipolaire rol(manisch-depressief) in de musical "Nex to Normal".…

Waarom ben ik mijn hele leven al depressief? Waarom helpt God mij niet? Waarom vind ik geen uitweg? Waarom leef ik? Waarom leer ik niet van fouten? Waarom begrijp ik de Bijbel niet? Waarom snap ik de reden van het leven niet? Waarom is God in mijn ogen niet liefdevol? Waarom blijf ik hangen in het verleden?…

Weet me geen raad zonder ~Pietermanknechtenzwart~ Rood, wit of blauw maken mij depressief. Daarom vraag ik u nu: Heeft u soms hier of daar ergens in ’t schuurtje nog wat bij de hand van ‘t mij ontbrekende ~Pietermanknechtenzwart~? Geef het aan mij dan ben ik uit de brand.…

Waar ben ik verkeerd gegaan welk pad heb ik genomen dat mij zo treurig naar deze diepe afgrond leidde? kan ik nog terug of is er geen weg meer naar mijn veilige bestaan wat er van over is gebleven. ik wil niet meer heen ik word meegesleurd door wezens langs de kant ik wil terug, niet heen! deze weg leidt alleen maar naar een nog dieper…

Ze vroeg zich af, wanneer ze weer zou komen en van het wachten werd ze depressief. 'Mevrouw, stap op uw rijwiel of ga sporten,' was, wat d'r psycholoog 'r adviseerde. Hij vond, dat dit het wachten zou bekorten. Ze dacht: 'Ik ben gebroken hartpatiënte' en zag 'r toen terug: de kansen keerden!…

mijn leven met haar schamel toebehoren voelt steeds meer als een klap in het gezicht en toont daarvan de afdruk in de voren als ik mij 's morgens tot de spiegel richt ik krijg al diarree bij 't ochtendlicht, want elke dag tegen mijn zin geboren, met telkens weer die nieuwe levensplicht kan mij op nucht're maag echt niet bekoren. veel…

ik voel het mysterieuze van leeg en zwart zie het spiegelen in donker water als bodemloos gat ik weer de sombere gedachten die ik deinend voor me zie ga niet mee met hun finale krachten naar machten van het niets heb me omgedraaid weg van schaduw naar het warme licht mijn intense opluchting werd snel zichtbaar in de tranen…

een koude wind schraalt woorden die hun betekenis al hebben verloren door je ijzige stem dwars door alles snijden jouw messcherpe zinnen fileren genadeloos overgebleven emoties ik ben geen partij voor jou in confrontatie gaat mijn harmoniemodel volledig ten onder kijk je dan aan laat alles gelaten over mij gaan wacht tot het…

droge ogen tranen niet zo snel je vlucht, maar weet niet waarheen de leegte in je angst in hard het gevoel is zo ontzettend kaal die pukkel op je arm vreet aan je de zelfverzekerheid is pleite je valt in het gat van je eigen bestaan terwijl er toch mensen om je geven…

Ik kom uit een gek geslacht Ik heb geen goede genen Ik heb aanleg voor depressie Vrolijkheid is zo weer verdwenen Ik vecht tegen mezelf Word chaotisch van de pijn Ga dingen vergeten Ik wil niet emotioneel zijn Van de tranen raak in paniek Van het denken word ik ziek Ik haast maar rond en doe feitelijk niets Niets is veilig, alles leidt tot…

Soms waan ik mij in springweides met schapen en dat soort liefdesdieren Of gevaarlijk ingeklemd op jubeltribunes juichend, juichend voor wie weet ik niet En dan het zwenken van goud omlijst naar zwarte gronden zonder randen En daar het houvast weggerukt uit mijn handen uitgeblust Of het leven houdt zich dood en nee ook geen…

Mag ik jou dragen Vragen en liefhebben dat de duinen ons dansen de schermen achter de paviljoens de kleur dragen van je ogen het vroege toch ook al oud augustus remt mijn drang om in jouw vlucht het gelag te zijn van mijn rijpe daad waarin jij mijn appels mocht plukken glazen vullen, bottelen – het geven van een fooi - ach ik laat het…

Hoe kan ik de luister in jouw stem behoeden voor mijn vers die slechts bovenwinds te horen valt en echobloemen laat verwelken want mijn stem is ademloos zoniet jouw gewelfde silhouet, met een ietwat Rubens en het strakke van een buikdanseres mijn lief, jij bent mijn loods die mij tot ver in jouw haven brengt en me laat aanmeren tot het…

Ik ben als de doorns Tussen de rode rozen Liever niet te zien Mensen snijden me weg Bang om me per ongeluk Zelf aan te raken De rest verpestend Met mijn afwijkende kleur En die uitsteeksels…

ik sprokkel je lieve beelden bij elkander en vraag me af of jouw vuur mij nog kan laten branden en jouw stem nog boeit nu de herfst te vroeg in mij is ingetreden nog zie ik zwaluwen als kraamvrouwen hun jongen voeden, ganzen nog tegen de wind in vliegen doch ook heeft onze perenboom te zwaar beladen takken, ik hoorde zo-even al een…

Ik heb in je hart melodieën geschreven, zonder muziek maar wel met het licht dat ik in je ogen heb ontmoet de dagen aaneen lengen de jaren waarvan ik de tel ben kwijtgeraakt, ik heb zoveel zonderlingen ontmoet dat ik één van de melaatsen geworden ben ik kan niet kaatsen tussen de reiziger in mij en de zwijger die in mijn woorden zichzelf…

Lieve Henk, Elke dag toonde je liefde en zorgzaamheid saamhorigheid, genegenheid de andere 23 uur vocht je in jezelf de strijd met die tegenstrijdigheid In een inktzwart beleven stond jouw leven aan de binnenkant van je ziel beschreven in jezelf geleden in jezelf voor ons gestreden voor ons te vroeg uit het leven gegleden…

Ik wil niet meer mij zijn Het voelt niet meer fijn Een dikkerd in de spiegel, nee dat ben ik niet Is dat spiegelbeeld wat iedereen ziet? Een leuke, spontane en vrolijke meid Die diep van binnen enorm lijdt Niets is meer zoals ik ben Het is alsof ik mezelf niet herken Wie ben ik en waar ben ik gebleven Het wordt tijd te veranderen en…