3253 resultaten.
Sauce piquante
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.022 De dwaas bemint de lof alleen,
De zoetste zoetigheden
En strooit ge er wat kritiek doorhêen
Hij ’s boos en ontevreden.
Wel, ’k min de- lof zo goed als hij,
Doch meng me vrij
Wat kritisch kruid er onder
Uw lof wordt door die specerij
Slechts eedler en gezonder!…
De maan
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.375 O! maan! gij die de schone schepping
Met zacht en kwijnend licht bestraalt,
En in dit stille heldre beekje,
Uw hemels beeld naar 't leven maalt.
Gij, die in 't loof verscholen hutten
Mij ginds in halve schaduw toont,
Als vreedzaame oorden, waar nog de onschuld
Bij stille vergenoeging woont.
Gij, die alom op berg en dalen,
Nu doodlijke…
Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 594 Wanneer gij niets verlangt, dan zal zij komen
Liefde, en met haar verenigen,
Zal zich uw wezen, dat haar heeft ontvangen,
In al de kamers van uw denkend hart;
Zij wordt het groeiend weefsel uwer ziel,
De kleur waarin gij ziet naar het heelal,
Zij zelve wordt het wiegende heelal,
Het vochtige, het zich weggevende,
Het in elkander vloeiende heelal…
AAN MIJNE VRIEND GERRIT JOAN MEIJER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.663 Bij al 't plundren, bij 't vernielen,
Bij het weiden van het zwaard,
Bij de duizenden die vielen
Door de dwingeland der aard',
Wiens gevloekte vuist niets spaart —
In dees hartverpletbre dagen,
Waar geen bloempje bloost aan 't blad,
En, in plaats der rozenvlagen,
Weemlend langs het bruiloftspad,
Merg en bloed de weg bespat —
Voegen…
Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend
poëzie
4.0 met 2 stemmen 507 Zoals gij, zijn wij blinden en onwetend,
Al zien wij in uw duizendvoud' gelaat,
O Liefde, die te vroeg komt, of te laat,
En gaat van waar gij kwaamt, uzelf niet wetend.
Gedachteloos, strooit gij een heerlijk zaad
De winden over, eigen gaav' niet wetend,
En tijd, en plaats, en doel, en wil, vergetend,
Gaat gij een weg, en weet van goed…
Schilderkunst.
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.007 O Lente, buig uw hooft, bekranst met schone bloemen,
Als gij de Schilderkunst ziet pralen of hoort noemen:
Uw kleuren, met de dauw des dageraads belaên,
Bezwijken voor de gloed der zomerzonneraên,
Daar in het tegendeel de glans der schilderverven
Onsterflijk is van aard, en alles hoedt voor sterven.
Hoe geestig wordt de zin betoverd en verlet…
dorpspad
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 170 dorpspad
tussen grillige stammen
moeizaam in de mist
vol goede moed
slenter ik schoorvoetend
‘k vertel via de hobbels
verhalen van vroeger
aan kronkelige wortels
‘k ben groen van angst
honderden jaren lang
gewillig naast elkaar
herkenden mij niet meer
hoorden wel mijn liedjes
krakkemikkig en krom
bewegend op hun benen
met krakende…
WANNEER IK DENK AAN U, DIE MIJ BEMINT
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.783 Wanneer ik denk aan u, die mij bemint,
Bloeien bij ’t eerst ontluikende geluid
Mijn schone rijmen naar elkander uit
Tot elk geluid zich wonderlijk verbindt.
Als bloemenstengels bevende op de wind,
Waar ieders bloem zich kronende aan ontsluit,
En ’t jong gelaat kust d’andere als zijn bruid –
Zo kust elk rijm, dat zich aan ’t ritme ontwindt.…
Het breistertje
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.752 Mooi Kniertje staat van dag tot dag
En breit voor haar deur een kwartiertje:
Voor wie dat paar kousen wel wezen mag,
Mijn allerliefste Kniertje?
Voor wie dat paar kousen wel mag zijn,
Voor moêrtje of voor vaârtje?
Zucht dag op dag die bleke Krijn,
Of zijn ze voor Grietje of Saartje?
Wel Krijnbuur! wist je dat zo graag?
U wil ik het niet…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.006 Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
En kustet mij de mond.
Ik zag uw ogen branden,
En zwijgend vroeg ik u wat zwijgend gij verstond.
Wat kan ik meer nog geven
Dan wat ik lang reeds gaf?
Zoen weg ons koortsig leven,
Dat saam wij dalen in de koelte van het graf.
Ik zag uw ogen branden.
Mij docht, gij waart de Dood.
Ik hield u met bei mijn…
Sneeuwvlokjes zijgen
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.204 Sneeuwvlokjes zijgen
rustig neder,
op de daken, op de twijgen,
maken laken en schoon weder.
Ik ging zo geern, heel ver te voete,
wist ik mijn zoete
in sneeuw te ontmoeten.…
Vaak bij dage
poëzie
4.0 met 2 stemmen 553 Vaak bij dage schuift een droom
nacht en woud vóor mijn gezicht.
Wij gaan saam, van boom tot boom,
door een troebel licht.
Droef zo droef breekt soms de maan
door het zilverig wolkenvlies,
dat ik u verloren waan,
eer ik u verlies.…
Scheiden valt hard
poëzie
4.0 met 2 stemmen 756 Scheiden valt hard
voor wie zo teer beminnen.
Naar buiten straalt de vreugd. De smart
dringt reeds naar binnen.
Scheiden valt hard;
doch alle, alle dagen,
zal ik het bloeien van uw hart
in 't mijne dragen.
Scheiden valt hard.
Mijn lieve, laat u troosten:
al is de nacht vervaarlijk zwart,
eens licht het Oosten…
Taal der liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 382 Laat woorden, laat zinnen, laat expressie
der hoogstaande intelligentie níet heersen!
Laat chique omgangsvormen, laat zogenaamd fatsoen
niet overheersen buiten goed en welgevallig doen.
Laat dan maar, over ons heen komen
de dromen der dagen,
onze dromen in vele vlagen
alle andere talen
lange tijd heersend, regerend
over deze wereldbol.
Ja,…
In de diepte van onze dagen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 241 Vroeger scheen het leven
voor mij en aan me
een stuk eenvoudiger.
Daarna kwamen pijn en verdriet
die ik nooit kende.
Ik vroeg om antwoorden; die kreeg ik, mocht ik
ontvangen en stimuleerde ik, blijkbaar
in de ander.
Men leerde van me, werd er gezegd.
Vroeger was vroeger.
Geen weg terug.
Ik ga verder heen, in de kern van mijn bestaan.
Het…
In de stad met het zilverig oogerondkijken
poëzie
2.0 met 2 stemmen 1.428 In de stad met het zilverig oogerondkijken,
de tere omhoge volneergeblazen zachtgerande wolklucht, ’t strijkel
van de blauw wittigbespeelde lucht.
Hoe heerlijk. Het stille hoogdroge roodwange door de lucht.
Met moeie voeten, maar warm lepelende lucht;
stil langs de huizen, de lichtglazen, de donkerstenen,
dat donker geloop naast, er over henen…
Pierrot-in-blik
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.766 'K ben al met al een treurig mechaniekje
dat alleen maar één dansje kent, één trieste melodie
'K draai zinloos in 't rond tot het muziekje
stopt. Zak reut'lend door de knie.
Waar is 't meisje dat mij opwond? Ach, de veer
verroestte. En het meisje speelt niet meer.…
Als gij met uw zingend hart...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 294 Als gij met uw zingend hart, ziet naar
De mensen, naar de Zonnen, naar de Aarde,
Naar verschijnselen in het heelal,
Kunt gij alle werelden en mensen
Met uw zingend hart veranderen,
En de zonne maken tot de Aarde,
En de mensheid maken tot een Zon.…
Reconstructies
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 lichter dan een veer geworden
omhul ik mij met louter lucht
uit het zuiden, uit het noorden
zolang de wind me maar bevrucht
lichter dan een veer geworden
val ik in slow motion neer
en als je luistert hoor je woorden
die ik uitspreek keer op keer
kijk mij wuiven naar het broze
of naar reflecties in een plas
naar wat beweegt, vol is van…
ZON ZIT BINNEN ONZE VREUGD
poëzie
4.0 met 1 stemmen 410 Zon zit binnen onze vreugd
te stralen.
Het is het vurigst, reinst geneucht:
een ademhalen
in glans en jeugd.
Op aarde schittert geen vermogen
licht als uw ogen.
Geen slag, geen schok, geen ruk
kan liefde scheuren uit de hemel daar wij schijnen.
De ganse wereld mag verdwijnen:
Zon is de kern van ons geluk.…
Magische Herfst
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 278 De bladeren verkleuren
En vallen naar benee
Ze nemen wat ontgroeid is
Als pakjes met zich mee
Dat gaat heel diep de grond in
Alwaar het transformeert
Als Koningin de Winter
Het witte land regeert
Als Koning Lente klaar is
Straks met zijn winterslaap
Dan duikt hij in de aarde
Om met een laatste gaap
De afval van de blaadjes…
Liever dan mens te zijn, werd ik een wolk
poëzie
4.0 met 2 stemmen 325 Liever dan mens te zijn, werd ik een wolk,
Te drijven tussen woeste vlammenzeeën;
Zij groeien aan het ochtendfirmament.
Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom,
Hij staat hoog op in het heet licht te kijken,
Iedere gedachte is een blad.
Liever dan boom te zijn, werd ik een zee,
De zee wordt door oud gouden licht begoten,
Duizenden…
Bloemen, sterren, grassen en de zon
poëzie
4.0 met 3 stemmen 529 Bloemen, sterren, grassen en de zon
Nemen voortaan het bedoelen over
Van de kleine mensen op de aarde.
Want de werelden die in hen zijn
Moeten wachten op het mensenwoord
Dat hun zeggen zal waarom zij werden
Bloemen, sterren, grassen, en de zon.…
Slapeloos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 208 De slaap wil niet komen
ik tel wollige schapen
en als ik uitgeteld ben
komen de zwarte vogels
gelukkig heb ik een kat.…
Zwijgende dagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Soms heb je geen woorden
is er elders te veel onverwerkt verdriet,
spant men witte olifanten voor wagens
ziet men onnadenkend domweg realiteit niet.
Gaan de dagen daar rond en rond en rond,
zijn oude zaken aan voorhoofden af te lezen
waar niets anders is dan deze zeurende pijn
zonder kansen dat het daar ooit anders zal zijn.
Wat is onvermogen…
Amoureus liedje (Ai, schone dochter blond)
poëzie
3.0 met 4 stemmen 3.267 Op de wijze van: Indien het klagen kan, etc.
Ai, schone dochter blond, die ’t hulsel en paruiken
Des gouden dageraads verwelkt en verdooft*,
Die de sneeuwwitte melk en leliën doen duiken*
Van ’t zilverblanke vel van uw eerwaardig hoofd,
O Margarieta schoon, o uitgelezen bloeme,
Strooi uit uw braaf* verguld en lang gouddradig haar,
Dat* de…
Psalm 23
poëzie
3.0 met 28 stemmen 8.111 Den XXIII Psalm
Een Psalmliedt Davids
1. De Heer is self myn Herder, die my hoedet;
My ontbreeckt niet, ick word van hem gevoedet.
2. Hy legert my, op schoon begraesde weyden.
End sal my voorts aent stille water leyden.
3. Hy stelt myn siel gerust; end uyt genaden,
Om syns naems wil voert my op- rechte paden.
4. Dies vreesd…
Psalm 120
poëzie
4.0 met 39 stemmen 7.001 Een psalmliedt Davids
1.
Als ick met ancxten ben bevanghen
Roep ick tot God met groot verlangen,
Want hy tot mijn gebet ootmoedigh
Verleent m'altijts een antwoord' goedigh.
2.
Van lippen die niet doen dan lieghen,
End' tonghen listich om bedrieghen,
Verloss'…
Psalm 142
poëzie
3.0 met 25 stemmen 5.969 Dauid sijnde in een speloncke van Saul omringhet, bidt God voor syne behoudenisse, om synen lof inde ghemeynte groot te maken.
1.
Een berichtsliedt Dauids, ende ghebet als hy inde speloncke was.
2.
Ick roep tot God met heller stem,
Al mijn gebeden gaen tot hem:
3. Ick stort mijn hert' in synen schoot,
Ontdeckend' hem all' mynen…
De eerste psalm
poëzie
3.0 met 12 stemmen 6.184 Dit is eene bescryvinge van het leven der vromen, ende eene aenvvysinge van haere gelucsalicheyt: also den onvromen ende godloosen alle ongeluc vvort toegeseyt.
1.
Die niet en treed't inder god'loosen raet,
Oft op den wech der sondaers niet en staet
Noch op den stoel der spotters is geseten,
2.
Maer heeft zijn lust in s'Heeren Wet te weten…